Zei ik 'oogjes'?

Het is niet zo dat ik ze op zoek hoor, ze komen gewoon op mijn pad. Of in dit geval op mijn bureau. Die kleine, wonderlijke wezentjes leven echt helemaal in hun eigen wereldje. En als ze dan in een schuur terecht komen is het natuurlijk paniek! En bij mij ook een beetje, want ik dacht dat ik samen met een rat in één ruimte bivakkeerde. Maar nee, ratten stuiteren niet 5 keer van de kast naar het plafond en terug en komen ook niet met een klap op je bureau terecht. Hij zat daar en verroerde zich niet meer, hij schoof alleen nog zijn vleugeltjes netjes over het oranje gedeelte. Daar werd hij niet mooier op.

En natuurlijk werd hij aan een onderzoek onderworpen. Dat moet écht supervervelend voor hem zijn geweest, zo'n felle flits in zijn kleine oogjes. Maar sjonge, wat ziet hij er uit, wonderlijk zei ik al! En zei ik oogjes? In verhouding met z'n kleine kopje, puilen zijn grote ogen buiten proporties uit. Na een uitgebreide inspectie liet ik hem op een blaadje lopen en heb ik hem naar buiten gebonjourd. Ja, dat kon inderdaad wel wat vriendelijker, maar het was al gebeurd.

Vanochtend ging ik met een vriendin naar het strand. Dat deden we omdat er in het zwemmeertje blauwalg zit. Toen we thuis wegreden was de zon verdwenen. Ik dacht dat het koud zou worden daar in die blauwe zee! Bij aankomst zagen we eerst een dode vis, ik moest me beheersen om er niet naast te hurken. Dat lukte niet helemaal, omdat ik zag dat hij een wond had en daar kwam iets uit, ik denk zijn darmen, net niet te zien op de foto. Zou hij gebeten zijn?

Toen lieten we de vis links liggen en doken de zee in, heel even koud en toen gewoon echt lekker en heel goed te doen.

Na het zwemmen keken we of de strandtent al open was voor een koffietje

En ja hoor!

We hadden dit al eerder deze week afgesproken, maar vanochtend twijfelde ik heel even, het is best een eindje rijden naar het strand, je bent zo de hele ochtend kwijt en ik had in de middag ook nog een afspraak en vanavond moet ik ook nog weg. Maar we gingen toch en ik heb er zo geen spijt van. Het was écht een ochtendje ontspannen!
En nu nog even nagenieten door dit blogje.

Vannacht ga ik weer in de wacht. Ik ben er weer klaar voor. Andere keren dacht ik, ik doe de dag voor de nachtwacht rustig aan en zorg dat ik uitgerust ben. Maar daar werd ik juist ook weer een beetje onrustig van. Vandaag heb ik er niet op die manier rekening mee gehouden. Even uitproberen of dat beter gaat. Ik ben weer benieuwd of ik er uit moet. Bij wie we morgen terecht komen enz enz.

Jullie lezen het wel weer.