Witte en zwarte toetsen

Mijn dagboek, ik heb er niet zo heel veel in geschreven afgelopen jaar. Bij veel belangrijke dingen dacht ik er wel aan, maar schreef er niets over. Het was een jaar waarin zowel de witte als de zwarte toetsen van een piano bespeeld werden. Dat beeld gebruikte onze voorganger. Maar het gaat niet zozeer om welke toetsen gebruikt worden, maar of we de Muzikant kennen! En daarbij de vraag:

Durf je te dansen op de melodie die Hij door jouw leven laat spelen?

Wat de witte toetsen zijn?

geboren worden
planten

genezen
opbouwen

lachen

huppelen

stenen verzamelen

omhelzen

zoeken

bewaren

dichtmaken

spreken

liefhebben

vrede

De zwarte toetsen?
sterven
het geplante uittrekken

doden

afbreken

huilen

rouw bedrijven

stenen wegwerpen

je ver houden van omhelzen

verloren laten gaan

wegwerpen

stuk scheuren

zwijgen

haten

oorlog

We hebben het niet in de hand wat er komend jaar te gebeuren staat en
welke toetsen uit Prediker 3 er worden aangeslagen. Mijn dagboek is nog leeg.

Wat ik mooi vond en waar ik troost uit put en waardoor ik het nieuwe jaar toch met vertrouwen tegemoet zie, is Prediker 3: 12

Ik weet dat alles wat God doet, voor eeuwig blijft; niets is eraan toe te voegen, niets ervan af te doen, en God doet het opdat men vreest voor Zijn aangezicht.

God vrezen voor Zijn aangezicht

Dat was het doel van 2023

en het zal het doel zijn van 2024

En dat bid ik jullie allemaal toe,

Hij is het waard!

Vanmiddag was een rustige middag. Ik kon een beetje tegen K aanhangen en slapen op de bank. De ouders van onze pleegdochters komen oud & nieuw bij ons vieren. Dat vinden we superfijn en de meiden hebben zich vanmiddag uitgesloofd door allerlei hapjes te maken. Ik heb nog even aan diamond painting gezeten en we hebben een lekker kippensoepje op. Uit blik, even makkelijk gedaan.

En nu, de boel aan kant!

Fijne jaarwisseling iedereen!

Tot volgend jaar 👋

Op m'n eigen manier, soms kan ik dat beter niet doen.

We begonnen de dag met een lekker kopje koffie bij een leuk tentje, mijn zwemmaatje en ik. We hadden eigenlijk een afspraak om te zwemmen, maar we lijken allebei wat verkouden te worden, dus kozen we deze keer voor koffie om het jaar af te sluiten. Dat was fijn!!

Daarna gingen we met 7 vrouwen en K naar de dierentuin. L ging niet mee, ze liep liever 2 uur buiten met de honden...

Dieren blijven toch altijd bijzonder leuk om naar te kijken

Al die zeedieren, zo mooi.

En grappig ook

Kijk die lange neus!

Deze ziet er een beetje vermoeid uit

Die ogen!👀

Ik zou maar niet zo streng kijken, want ik weet hoe lekker struisvogelfilet is!

En de apen... daar kan ik uren naar kijken!

We zijn maar een paar uurtjes geweest en hebben lang niet alles gezien, maar het was toch even leuk en gezellig. Nu stond er nog één ding op het programma en dat was oliebollen bakken! Buiten onder het afdak, ik had er best zin in, maar was ook een beetje moe geworden.

Dat laatste zorgde er voor dat het niet zo gezellig werd als ik hoopte.

Maar hé, ik was niet de enige die een beetje moe was geworden!

En uiteindelijk toch een flink pannetje vol met oliebollen. Zonder rozijnen, want die vinden ze hier niet lekker. En ik deed ook nog een poging tot appelbeignets, maar daar laat ik maar geen foto van zien. Ik deed het ook niet volgens het recept, maar op m'n eigen manier. Soms kun je dat beter niet doen. Ze zijn wel te eten, daar gaat het toch om?

En nu slapen! Morgen om 8.00 uur in de kerk zijn om te oefenen met de band. Ook weer mooi om het jaar af te sluiten met het zingen over Gods goedheid en trouw! Op mijn vorige blog kreeg ik een mooie reactie met een quote die ik hier met jullie allemaal deel:

Our hope is not in the New Year - but in the One who makes all things New.

Onze hoop is niet in het nieuwe jaar - maar in Degene die alle dingen nieuw maakt. 

Lekker lezen op de bank

❤Over vandaag❤

Eigenlijk heb ik niet zoveel te schrijven vandaag.

Vanochtend ging ik tennissen en dat was heerlijk. We hebben ons ingeschreven voor heel 2024, wie weet nemen we ook nog een aantal lessen als ik klaar ben met m'n opleiding.
Vanmiddag wilde ik gaan schaatsen met een paar meiden, maar helaas was het al volgeboekt, dat was wel jammer. Toen zijn we nog even naar een kringloopje gegaan, maar heel veel zin hadden ze er ook niet in, dus werd het niet echt een succes. Maar toch weer met een stapeltje Donald Ducks weer naar huis gegaan, waarin ze vanavond lekker op de bank zitten te lezen.
Altijd een leuk hoekje dit!

❤Een wonder❤

Op de tafel staat een kleine (m'n moeder vond 'm klein!) Amarilles, op tweede kerstdag ging hij ineens prachtig open, dat was een mooi cadeau! Ik zeg regelmatig dat er wonderen op tafel gebeuren en wil eigenlijk dat iedereen elke dag die knoppen en uiteindelijk bloemen bewondert. Mar maakte er een mooie foto van die ik vandaag mooi kan gebruiken.

❤Een bemoediging❤

Vanavond pakte ik een mooi en bemoedigend boek en ging ook maar lekker op de bank zitten lezen. Er stond een mooi stukje in over Hudson Taylor, die zich verzwakt voelde door zijn eigen zonden en tekortkomingen. Hij kreeg een brief van een vriend en één zin raakte hem recht in zijn hart:

'Hoe kan je geloof versterkt worden?
Niet door het nastreven van geloof,
maar door te vertrouwen op de Getrouwe.'

Later, toen hij Markus 11:22, 'Heb geloof in God', bestudeerde, ontdekte hij dat het oorspronkelijke Grieks, ekete pistin Theou, betekende 'de trouw van God hebben (of behouden).' In plaats van te proberen zelf geloof op te bouwen, moest hij eenvoudigweg vasthouden aan Gods trouw.

Het betekent dus dat ik me tijdens de stormen in het leven, niet optrek aan 'mijn' geloof en ook niet naar beneden laat trekken door mijn ongeloof, maar me vasthoud aan de trouw van God!

Dat is heerlijk om te lezen, mijn moeheid raakt ervan op de achtergrond.

____________________________

❤Nog een leuke foto❤

Tot slot nog een leuke foto van onze kleindochter. Het is het leuke kerkje wat bij mijn ouders staat, waar ik pas ook een foto van liet zien, alleen dan vanaf het raampje naar binnen. Die verwondering en nieuwsgierigheid van dit kleine meisje, ik vind het prachtig!

Vensterbankgelukje

Drukke dagen liggen achter ons. Ik heb veel gewerkt en wat heb ik er van genoten! Als je de tweede dag bij mensen komt en de kraamvrouw verwelkomt je met 'ooh, we zijn zó blij dat je er bent!' en als je aan het einde van diezelfde tweede dag weer naar huis gaat en ze zegt: 'Mag ik je een knuffel geven? Je hebt zó goed aangevoeld wat ik nodig heb!' (dat was vooral slaap:), dan is dat wel een gouden randje om je werkweek hoor! Beide kerstdagen moest ik ook werken, 2 x 4 uurtjes en ook weer zúlke leuke mensen, we vonden het alledrie jammer dat het maar voor zo kort was. Maar ik kon echt niet langer, want S was de volgende dag jarig en dat wilde ik ook niet missen.

En tussendoor kreeg ik nog een foto dat het snoephuisje opgegeten werd:)

En kwam er nog een foto van H die met J bij oude opa langs was gegaan.

❤❤

En van een jarige vriendin kreeg ik een leuk Jembé'tje, die hing ik in de auto.

Zoals ik al zei, S werd gisteren 12 jaar! M van R had weer een hele mooie taart gemaakt, zo leuk!

(kijk eens op deze site, je kunt er de mooiste cupcakes bestellen en vast ook wel een taart als je het lief vraagt:)

En ondertussen is het ook gewoon niet normaal dat onze jongste spruit nu 12 is! Nog een centimeter of 2 en ze is even lang als ik!

En nu heb ik vakantie en ga ik voorzichtig proberen om elke dag weer een blogje te schrijven. Het is goed voor me. Het leven is soms best ingewikkeld en ik begrijp niet alles en voor je het weet zit je hoofd er vol mee. Het helpt me om oog te hebben voor de kleine, niet vanzelfsprekende mooie dingen van het leven en dat lukt als ik foto's maak en als ik erover schrijf. Het helpt me ook om een beetje langzamer te leven, stil te staan bij wat er gebeurt en niet maar non stop door te blijven rennen.
Soms probeer ik dat ook wel heel bewust, zoals vanochtend, het lukte me 3 km. Blij dat ik het af en toe nog doe.

Wanneer ik ook langs deze steiger loop, altijd zitten er een heleboel meeuwen op een rijtje!

Hier binnen gebeurt er ook van alles. K is ook vrij en die is dan niet zo goed in stil zitten. Vanochtend sliep ik lekker uit tot half 11, ik kwam beneden en hij was de hele keuken aan het schoonmaken en opruimen!! Zo fijn! En boven is hij bezig om M en S hun kamer af te maken met nieuwe kasten... het geeft zóveel rommel 🙈 Maar het is niet erg, want uiteindelijk komt het wel goed en ziet het er weer opgeruimd uit.

Tot slot vandaag nog een vensterbankgelukje:

👋

Kraampraat

Wat een heerlijke geur komt er uit de pan die al urenlang op het vuur staat te pruttelen in de keuken van het gezinnetje waar ik werk. De volgende dag krijg ik een kommetje van deze soep, een authentiek soepje dat echt uit een klein dorpje uit een Midden Oosters land komt. Ik moet even slikken als ik hoor dat de voorbereidingen om een bepaalde poeder te maken wel 10 dagen duurt. Maar ik proef niks geks en het schijnt een soepje te zijn dat speciaal gemaakt wordt voor pas bevallen vrouwen, zieken en zwakken om aan te sterken. Even voel ik me wat schuldig, zit ik nu haar soep op te eten? Maar er bleek écht genoeg, zelfs wat teveel te zijn gemaakt.

De verloskundige komt langs. Ze is écht aanwezig! Met haar vrij harde stem en Zuid-Afrikaanse accent geeft ze tussen neus en lippen een oude, wijze les aan ons door: 'We moeten niet álles in het leven zo serieus nemen! Soms moet je er ook maar gewoon om lachen!' Ja, een oude, wijze les die mijn vader ook al eens heeft gegeven. Op de een of andere manier moet ik dit elke keer weer een keer horen in mijn leven.

Wanneer moeder haar baby verschoont hoor ik haar tegen haar pasgeborene praten: 'Oh wat ben je toch een lelijk kindje!' Ik schrik en vraag wat ze nou toch zegt?! Ze stelt me 'gerust', het is ter bescherming tegen het boze oog. Iets wat ik al in meerdere gezinnen ben tegen gekomen. Dit is iets wat wel echt leeft in onze samenleving. Angst voor het boze oog. Mensen leggen bijvoorbeeld het schaartje waar de navelstreng mee doorgeknipt is onder het matrasje van de baby. Of ze verstoppen iets van metaal in de kinderwagen, zodat er geen negatieve krachten mee naar binnen komen.

 Niet alleen de verloskundige, ook de moeder zelf heeft wijze dingen te zeggen. Op mijn opmerking dat ze zo lief reageert op haar man, die plotseling weg moest, zegt ze:
'Waarom zou je elkaar het leven moeilijk maken? Daar ben je toch niet voor bij elkaar?' 
Dat is er wel één om op te slaan!

Vrouwen krijgen zo rond de 3de dag altijd last van stuwing. De borsten raken vol en de bloedtoevoer neemt toe. Dit kan flink vervelend en zelfs als pijnlijk ervaren worden. We raden daarom altijd aan om gekneusde koolbladeren op de borsten te leggen, dat werkt enorm verkoelend en dat is erg fijn. Als moeder bezig is met die bladeren vraagt haar 5 jaar oude dochter: 'Mama, waarom doe je fruit op je tietie?'

Een andere dag, een andere verloskundige, even aanwezig, even Zuid-Afrikaans accent. We krijgen les in allerlei onderwerpen waar we niet om gevraagd hebben. Ze laat oefeningen zien voor de bekkenbodemspieren en is ervan overtuigd dat tena lady failliet zal gaan als alle vrouwen dit zouden doen! Verder raadt ze eucalyptusolie aan, voor onder je voeten, om heerlijk te kunnen slapen! Mm, dat lijkt me wel wat.

Op mijn laatste werkdag word ik verwend met een heel pakketje, zo lief! Er zit onder andere een flesje eucalyptusolie in 😍, wat zal ik lekker slapen!

Zo gaat dat dus op de dagen dat ik werk. Is het niet leuk? In elk gezin maak je wel wat mee, omdat elk gezin uniek is. Ik houd ervan! 

Alle foto's komen van Pinterest.

Als je op het plaatje klikt kom je daar ook!

Snoephuisje en sneeuwpopmuffins

Hoogtepunt van vorige week:

Van een mooi kerstconcert genoten in Giessen, samen met K. Onderweg nog gauw een Mac menu gehaald, we kwamen nét iets te laat en belandden daardoor op de voorste rij, waar de sponsors hoorden te zitten. LOL! Maar ook een beetje ongemakkelijk. De bariton stond vlak voor onze neus en ik heb me verbaasd over het volume wat er uit die longen kwam! En we hebben ook nog gelachen, de sfeer was echt ontspannen en gemoedelijk.
Zondagavond ging ik met de meiden naar een musical. Dat was ook genieten. En ik vond de ramen zo mooi!

Zaterdagmiddag gingen we naar m'n ouders. Ook weer zo gezellig! M'n moeder heeft een klein kerkje staan en als je daar naar binnen kijkt, zie je van alles. Net een kijkdoos.

Maandag kwam H. weer een dagje. 's Ochtends had ik haar even voor me alleen, dat gebeurt niet zo vaak:)

's Middags haalde ik nog 3 meisjes op. We maakten een snoephuisje.

Het was echt leuk. Ik ben blij dat zij het mee naar huis namen... niet goed voor mij.

En we maakten ook nog sneeuwpopmuffins.

Morgen heb ik nog één vrije dag en ik had helemaal nog geen blogje geschreven. Dat kan soms gebeuren als mijn aandacht even naar anderen moet gaan. Ik kom vanzelf wel weer om een hoekje kijken. Tijdens m'n laatste 2 werkdagen heb ik allebei de dagen een bevalling meegemaakt. Nu heb ik ze alle 5! Zo blij mee! Mijn portfolio is ook af en goedgekeurd. Ik heb ook al 2 van de 5 examens met een G afgerond. Nu de andere 3 nog, daar ga ik me de komende tijd op focussen. En ook nog op 2 presentaties en een toets. En: uren maken!!!

Vanochtend doken we weer het koude water in. De thermometer deed het even niet, dus ik weet niet hoe koud het was, maar het was koud. En zoals ik even treuzelde om er in te gaan, treuzelde ik ook om er weer uit te komen, het was wel even heel erg lekker eigenlijk.

En deze oude boom keek toe zonder iets te zeggen.

Weet je wat?
Misschien schrijf ik morgen nog wel een blogje!