30 oktober 2017

Gebedsweek, verschil mag er wezen

Afgelopen week hadden we een gebedsweek in onze gemeente. Dat hield in dat we elke avond van 19.00-21.00 bij elkaar kwamen om te bidden. We zijn gezegend met een heel groot huis, dat we mogen gebruiken voor bv de alphacursus, maar ook vergaderingen, afscheid, ontmoeting enz enz. Helemaal beneden is er een ruimte bedoeld voor gebed. Een ruimte die iedereen altijd mag gebruiken. Dus als het hier een drukke boel is zou ik zomaar een paar uur daar heen kunnen gaan of een half uur. Hoewel het geen grote kamer is, is het wel heel sfeervol, zoals je hier kunt zien:



In onze internationale gemeente kom je nogal eens wat verschil tegen in manieren van bidden. Er zijn er die het heel gewoon vinden om met elkaar tegelijk hardop te bidden, ieder voor zich, maar er zijn er ook die dat heel lastig vinden en zich maar moeilijk kunnen concentreren. En allemaal tegelijk hardop bidden is één ding, maar allemaal heel hard bidden is nog weer een ander iets wat ik kan noemen. Een ander verschil kan zijn dat de nadruk op strijd tegen de duisternis erg groot is of juist de nadruk op de intimiteit met God.

Al met al is deze mooie gemeente zo divers dat het soms wel even kan duren voor je je plekje hebt gevonden. Ook ik ken dat. En soms duurt het niet even, maar jaren! Je kunt je onrustig voelen, niet 'op je plek' en niet begrepen, zelf begrijp je de ander weer niet en ga zo maar door.Weet je wat ik heb gemerkt? Hoe langer je met elkaar optrekt, hoe meer je van de ander gaat houden. 
En dan is het niet meer het verschil dat je uit elkaar laat groeien, maar dan is het de onderlinge liefde waardoor je vastberaden gaat zoeken naar eenheid, naar elkaar begrijpen, naar elkaar de ruimte geven.
Ik zeg 'elkaar de ruimte geven', maar eigenlijk ga je God alle ruimte geven om te werken op manieren, die je zelf nooit bedacht had en waarin zowel de ander als jijzelf mag zijn wie je bent.


Dat gebeurde opnieuw deze week. En ik beschrijf het nu vrij algemeen, maar kan het veel concreter maken. Als je dat wilt, vraag me er naar! 
De gebedsweek werd afgesloten met een mooie worshipavond. En gisteren begonnen we een nieuw week met een gastprediker. Het was een soort doorstroomdienst van gebedsweek naar een gebedsleven. Hij heeft veel mooie dingen over gebed gezegd, maar wat hij echt wilde zeggen was:
Het ultieme doel van gebed is de liefde van en voor God en Hem leren kennen!
Amen! Is dit niet de plek waar we elkaar vinden?!
De liederen die we zongen waren allemaal mooi, maar één vond ik vooral mooi omdat iemand ons op een mooie tekst aan de muur wees op de eerste avond van de gebedsweek. En nu kwam het terug. Er waren wel weer wat stormen in mijn gedachten en gevoelens, maar nu is het weer stil. Stil, want Hij is onze God!



22 oktober 2017

Een lach en een traan

En toen was het heerlijke vakantieweekje alweer voorbij. Het is voor mijn gevoel niet supersnel gegaan, we hebben genoten van elke dag. Vrijdag zijn Ha en Ma met A en S naar de dierentuin geweest. We hebben in de zomervakantie geprobeerd die 10 stempels in het vakantiepaspoort te krijgen en dat is op de laatste dag gelukt. Daardoor nu een gezellig dagje voor deze vier! En ook een leuke herinnering voor later!


In de vlindertuin konden ze een paar mooie foto's van vlinders maken!


De drie oudste dames gingen met een weekend mee van de Bijbelstudiegroep. Ze hadden er superveel zin in en waren de hele dag hyper en het hele huis was non-stop gevuld met mooie liederen. Een lied dat heel vaak te horen is hier in huis de laatste tijd is 'Rooftops'. Ik heb geen idee waar ik 'm voor het eerst hoorde, maar het raakte me.


En verder had ik al steeds het idee om weer eens op Youtube te kijken hoe ik eens iets leuks kon doen met de haren van de meiden. Mar vroeg vrijdagochtend of ik een 'opvlecht' wilde maken. Ik dus even gauw opgezocht en het leek me niet heel moeilijk. En voor een eerste keer ben ik best wel trots op het resultaat:


Vanochtend nog eens gedaan bij S, die heeft nog niet zulk lang haar en dat is wel iets moeilijker, maar goed genoeg voor vandaag!


We waren in de kerk vandaag en er is een man uit Burundi, die we al meer dan 15 jaar kennen. Alle kinderen zijn dol op hem en hij heeft altijd echt aandacht voor ze. Vandaag was hij jarig en kwamen alle kinderen uit de clubs aan het eind van de dienst op het podium en hebben voor hem gezongen. Zelf danste hij er vrolijk bij. Het was echt een minifeestje, waar ik blij van werd, terwijl de preek flink wat tranen bij me losmaakte. Zo fijn dat het allebei kan en mag!


19 oktober 2017

Verwachtingen naast je neer leggen

Wat is dit een heerlijke manier van ontspannen! De meiden heb ik beneden achter Dik Trom geïnstalleerd. Ik zit boven achter het bureautje van mijn allang overleden oma en er ligt nog een klein stukje van een reep chocola 'caramel zeezout'! Dat is misschien nog meer een stukje erfgoed van mijn oma dan het bureau waar ik aan zit. Mijn oma hield enorm van zoetigheid, het werd zelfs in haar begrafenisdienst genoemd!

Maar daar wilde ik het niet over hebben. Ik las vanochtend een gaaf artikel in de Eva (nr. 8). Het gaat over Netty Baan-Clements (49). Zij is de vrouw van een predikant van de gereformeerde gemeente en ze hebben 4 kinderen. Zij woonden een aantal jaar in Papoea en ook in Amerika. Maar nu in Nederland en zij is sinds maart dit jaar de nieuwe directeur van Mercy Ships Holland. Je kunt het begin van het artikel/interview hier lezen en als je de Eva niet hebt en je wilt toch het hele artikel lezen, kun je gratis een proefexemplaar aanvragen.

Waarom ik er nou zo enthousiast over ben...Deze vrouw heeft heel wat kritiek gekregen omdat er toch wel een andere rol verwacht wordt van een predikantsvrouw, ik citeer een stukje:
Ik heb veel energie gekregen en ben blij dat ik dit allemaal mag doen. Toch verwachten veel mensen een ander leefpatroon bij de vrouw van een gereformeerde-gemeentepredikant. Ik krijg weleens kritiek dat ik zo actief ben buitenshuis. Aan het begin van ons huwelijk  was ik twee jaar fulltime moeder, maar dat hield ik niet vol. Het past niet bij mijn karakter, want ik heb een stukje vrijheid nodig. Mijn echtgenoot steunde mij hierin. Daarom lukte het al vrij snel om verwachtingen van anderen naast me neer te leggen. Er is bijvoorbeeld wel eens tegen mij gezegd dat het niet goed zou gaan met mijn kinderen, omdat ik zoveel van huis ben. Maar ik sta achter mijn keuzes, omdat ik die biddend maak.
Ik realiseer me weer dat we als mens niet in een hokje of vakje te stoppen zijn en we de vrijheid van God krijgen of liever gezegd, dat we God de vrijheid en de ruimte zouden moeten geven om het willen en werken in ons uit te werken naar Zijn welbehagen. En dat kan voor iedereen weer anders zijn. En dat betekent soms inderdaad dat je verwachtingen van anderen naast je neer moet leggen. In dit artikel proef ik de genade en de vrijheid en dat proeft zó goed!!

Ik krijg door zo'n stukje energie voor de hele dag, vraag me niet waarom! En het is een heerlijk dagje, lekker uitgeslapen, ontbeten en wat opgeruimd en schoongemaakt, boodschappen gedaan en dat alles zonder stress of onder tijdsdruk, zo fijn!!

lunch: chocopops

Vanmiddag kwam mijn tante op visite, altijd zo gezellig. Ze is niet getrouwd en altijd een steun en toeverlaat voor (de gezinnen van) haar zussen geweest en een bijzondere tante voor ons als nichtjes en neefjes! Ik kan me de logeerpartijtjes nog goed herinneren, 's avonds kregen we dan altijd een glas cola met een bakje chips en knoflooksaus, mmm!

Buurjongetje kwam ook nog even binnenwaaien

Straks ga ik nog wat was wegwerken en dan bami maken. Zo leuk om een meisje in huis te hebben die liever geen bami at, maar die van mij wel erg lekker vind:) Ik denk dat een van de redenen is, dat ik het niet met gehakt, maar met stukjes kip klaar maak.

18 oktober 2017

Of zou u in het water springen?

Wat een mooie dag weer!
Vanochtend moesten we even naar het ziekenhuis. We waren erg vroeg en ik liep nog even buiten en zag een mooie boom staan. S sprong zo hoog mogelijk om bij de blaadjes te kunnen.


We hebben vanmiddag weer iemand weggebracht voor een logeerpartij en zijn daarna nog naar de speeltuin geweest. Toen kon ik even in het zonnetje zitten lezen en het was zo lekker warm.


Ik had het boek 'Kind aan Huis' van Brennan Manning mee genomen. Ik las er zoiets moois:
Stel u nu eens voor dat u plotseling tot het inzicht kwam dat al uw motieven voor uw bediening in wezen slechts egocentrisch waren, of stel u eens voor dat u gisterenavond dronken werd en overspel pleegde, of denk u eens in dat u niet op een noodkreet om hulp bent ingegaan en dat die bewuste persoon zelfmoord pleegde. Hoe zou het er dan met u voorstaan?  Zou u worden verteerd door schuldgevoelens, zelfbeschuldigingen en zelfhaat of zou u in het water springen en zo snel mogelijk honderd meter zwemmen om naar Jezus te gaan? Zouden er gevoelens van onwaardigheid door u heen spoken en zou u daarop toegeven aan gevoelens van depressie of zou u Jezus laten zijn wie Hij is: een Redder vol oneindige barmhartigheid en onuitputtelijk geduld, een Geliefde die geen kerfstok van onze overtredingen bijhoudt?'
Het is zo mooi, omdat de reacties zo ontzettend menselijk zijn... maar de 'of' is wat Petrus deed en wat ook ik mag doen als ik mezelf beschuldig, kleineer of rondloop met schuldgevoelens.

Petrus, heb je Mij lief?


17 oktober 2017

Bakje koffie bij mijn ouders

Gisteren kreeg ik allemaal foto's van m'n zusje en zag ik wel dat S en L het heerlijk naar hun zin hadden. Het was ook zo'n mooie dag, ze konden de hele dag buiten spelen!


Ze zijn niet schoon gebleven, maar hebben lekker gedoucht en de rest van de dag in hun pyjama verder gespeeld:)


's Avonds haalde ik ze op en gingen we daarna gelijk nog een bakje koffie bij m'n ouders drinken. Alle meiden waren mee en het was erg gezellig. 
M'n ouders bezoeken veel oude mensjes van in de 80 en zelfs 90 jaar. Dat zijn geen verplichte bezoekjes, maar bezoeken waar mijn ouders en deze mensen allebei naar uit kijken. Gisteren waren twee van deze 'oudjes' overleden. M'n moeder vertelde het aan een ander 'oudje' en die was er zo door van streek! Ze is al in de 90 en wacht al zo lang tot ze naar Huis mag...
Ik vind het mooi en bijzonder om de verhalen te horen en de liefde te zien!

Mijn vader kreeg van zijn broer een groot dik boek met daarin al de werken van Flavius Josephus, die nog van mijn opa is geweest. M vond het erg interessant en ik eigenlijk ook, maar wat een dik boek en waar zou je moeten beginnen?! Ik wil 'm wel een keer lezen als m'n vader 'm uit heeft! 😄


Vandaag staat er niet zoveel op het programma, lekker rustig dagje, fijn is dat!

Oja, had ik al gezegd dat de uitslag van de Give Away op mijn boekenblog maandag 23 oktober is?


16 oktober 2017

Het werd een raar soepje met al die brokjes erin...

Gisteren is het me niet gelukt een blogje te schrijven. Ik moest twee dochters weg brengen voor een logeerpartijtje. S en L gingen samen naar mijn zusje. S vond het vreselijk spannend en miste me al toen we nog op de heenweg in de auto zaten:) Maar het was daar met de kinderen gelijk al een dolle boel, dat ik maar maakte dat ik weg kwam en dat ging helemaal prima!


Van mijn zusjes kreeg ik nog een verjaardagscadeau, een hele leuke puzzel van 1000 stukjes! Ik laat de puzzels van Anton Pieck nog even liggen en we zijn vanochtend aan deze begonnen. Ik laat het zien als die klaar is.

Verder ging ik ook nog naar een vriendin en daar ben ik de hele avond verder gebleven. Zij vertrekt binnenkort naar Bolivia voor een poos. Het was erg gezellig en goed om elkaar nog even te spreken.

Ik was ook nog druk met het maken van pompoensoep! De dag ervoor had ik al een pompoencake gemaakt, maar ik had zoveel pompoen gekregen van een andere vriendin, dat ik er ook nog een pan soep van kon maken. Heeeerlijk! Alleen, ik had een probleem, mijn blender is stuk! Ik heb wel een keukenmachine, dus deed ik het daarin, maar het werd een raar en helemaal geen lekker soepje met al die brokjes erin... Toen heb ik heel even de blender van onze overburen gebruikt en het werd een heerlijke gladde soep met een compleet andere smaak. Ik ga er nu gauw een kopje van eten.

Vanmiddag staat er een leuk uitje op het programma!

Hebben jullie mijn andere boekenblog al gelezen? Er staat een leuke Give Away op!

14 oktober 2017

Trots op m'n meiden (en mannen:)

Zoals beloofd hier het resultaat van de gemaakte cakepops. Ik weet niet of ik er een foto van had laten zien als ik het niet beloofd had. Maar al verdienen ze geen schoonheidsprijs, het was erg gezellig!


En terwijl de pops in de oven zaten, gingen zij een paar potten versieren. Die zijn best leuk geworden!


En zeker als je de kaarsjes onder het eten van een stapel pannenkoeken aandoet, is het net een feestje. En dat is het als het vakantie is!


Even dacht ik dat het met het girafje gisteren niet goed zou komen. Ik had m'n handen vol aan alle dingen die gedaan werden. Maar 's avonds, toen de jongste gast naar huis was en K onze jongste op bed legde, en de andere twee een film keken...toen is het toch gelukt!


En vandaag...is het opruim- en schoonmaakdag en iedereen moet helpen!
Om vier uur stopten we en nu moet ik m'n best doen om niet te kijken naar wat nog rommelig en vies is, maar wat wel lekker opgeruimd en schoon is geworden. En ik ben trots op m'n meiden (en mannen:) die al zo goed kunnen aanpakken!


Nu ga ik koken, wat zal het worden...morgen maar weer een paar foto's?!

13 oktober 2017

vrije dag ideetjes

Vandaag hebben de jongste twee een vrije dag, heerlijk zo'n extra dagje voor de vakantie erbij!
Ik heb er maar een plannetje voor gemaakt. Vanmiddag komt er voor allebei een vriendinnetje/vriendje en gaan we cakepops bakken. De spullen daarvoor hebben we ooit gekregen, al jaren geleden.. Onder het mom van 'ik weet niet hoe dat werkt' is het er nog nooit van gekomen er iets mee te maken, maar nu ik er gisteren even naar heb gekeken blijkt het zo makkelijk als het maar zijn kan.

Als je op Pinterest kijkt, kom je de leukste cakepops tegen:



Nou, zo mooi zullen ze wel niet worden, maar morgen zal ik een blogje met foto's plaatsen!

En tussen alle baksels en knutsels en spelletjes en filmpjes probeer ik het girafje in elkaar te zetten. Ik heb alle onderdelen al gehaakt, maar het in elkaar zetten vind ik niet zo leuk om te doen. Maar ik wil het wel echt, want er ligt nog een leuk haakpakketje in de kast waar ik aan wil beginnen.
En verder is de vakantie ook leuk om weer een puzzel van 1000 stukjes te maken. Ik heb er weer twee van m'n moeder geleend, van Anton Pieck, eens kijken wanneer we daar aan kunnen beginnen.

Voor vanmiddag gaan we ook glazen potten versieren om er een kaarsje in te doen. Ik ben benieuwd! De komende week zal ik weer eens proberen elke dag een blog te plaatsen met foto's van al die leuke vakantie-dingetjes. De laatste tijd is het bloggen er een beetje bij ingeschoten. Er waren veel dingen die m'n aandacht en energie vroegen, maar het lijkt nu weer wat rustiger te worden.

Hebben jullie nog leuke ideetjes?

6 oktober 2017

Ik zou de hand willen kussen van...

Eigenlijk moet ik boodschappen doen, maar ik heb er niet zoveel zin in. Ik ben even een paar uurtjes alleen thuis en zit even op de bank met wat boeken om me heen en schriften, een haakwerkje op de leuning van de bank. Dat is mijn manier van 'opladen'. En dan moet ik ook vanzelf denken aan alle mooie dingen die vandaag en in de afgelopen dagen voorbij kwamen.
Zondag werd ik 41 jaar! Ik kreeg twee mooie bossen bloemen en nog veel meer, maar nu even de bloemen!




Vanochtend moest L wat later beginnen en toen ze de deur uitstapte zag ze deze regenboog, in het echt was hij natuurlijk veel mooier dan op de foto. Ik heb er lang naar staan kijken.


En zondag stond ik achter deze meisjes, voordat we wisten  dat het kinderthema 'vriendschap' was, zag ik er al iets van, veel mooier dan woorden kunnen doen!


Al die kleine, kostbare momenten en geschenken...soms heb ik het zo druk dat ik er geen oog voor heb. Maar soms ook wel, ik wil ze vastleggen, ik wil ze onthouden, bewaren...
Ik zou de hand willen kussen van Degene die ze me schenkt!