25 december 2018

Lekker zoet, yumm!!

Vrijdagavond was er een lampionnenoptocht met als afsluiting een klein optreden van een paar muzikanten en warme chocolademelk. Ik dacht, dat is leuk voor S, en dat was het natuurlijk ook, alleen kwamen we 20 minuten te laat, dus was de optocht al vertrokken:( Toen besloten we om toch maar naar de kerk te gaan waar de afsluiting zou zijn en daar hebben we genoten van de gezelligheid, de muziek, de warme chocolademelk en de marsmallows!


Zaterdagochtend gingen we naar opa en oma (allebei 84)We maakten een wandelingetje met oma, terwijl opa een eindje ging fietsen. Onderweg kwamen we een leuk schaapje tegen.


Zondag kwamen er uit de kerk drie nichtjes mee en maakten we een wandeling nadat de allerlaatste kruidnoten gebakken waren.


Het regende de hele tijd een beetje, maar toch was het lekker om even buiten te zijn.


Maandag vierde S haar kinderfeestje alvast. Een gezellig thuisfeestje met allemaal spelletjes die we vroeger ook al deden. Het blijft allemaal altijd leuk! Snoephappen wilden ze allemaal (op 1 na) met koud en diep water! En schoon...dat ook!:) Het was zo koud dat ze er bijna allemaal pijn in hun voorhoofd van kregen.


Die avond hadden we een kerstnachtdienst, K ging met de meiden, maar ik bleef thuis. Ik ging even een klein half uurtje op bed liggen en daarna heb ik alle was weggestreken en gevouwen. Fijn dat dat weer gedaan was. En toen iedereen uit de kerk kwam, waren Ha en Ma er ook en had Ma een heerlijke vlaai meegenomen, lekker zoet, yumm!!


En vandaag haalde ik een zusje van A op en gingen we met elkaar naar de kerk. Het thema was: 'A Messy Christmas!' Ik was er blij mee, want de kerstdagen...gisteren aan het eind van de middag bedacht ik dat ik nog niets in huis had voor een kerstontbijt.🙈

Vanmiddag maakte we weer een wandeling (lang leve Philip!)
Het was mooi! Als ik wist dat het toch wat kouder was dan ik had gedacht, had ik iedereen een sjaal om gedaan. Maar door het wandelen en rennen hadden ze die toch weer gauw afgegooid.


Het was wel verschrikkelijk modderig, blubberig en glibberig...maar ja, we gingen er toch maar doorheen, het had ook wel iets, uiteindelijk bleek het een laarzenpad te zijn! Dat weten we dan ook weer.




Dat was het voor vandaag!
Voor jullie allemaal:


19 december 2018

Een klein vrouwentongetje

Ha en Ma waren vorige week in Keulen en Ma kocht dit kaarsje voor me. Het is precies wat ik mooi vind! 


Eindelijk hebben we R z'n cadeau een plekje gegeven. Het dartbord  hing eerst in de gang, maar met die band eromheen werd het te groot. Nu hangt het binnen naast de wereldkaart. Je kunt dan mooi achter de bank staan om te gooien. Wel even uitkijken als je van de tuin naar binnen komt...En ook Philip kan er maar beter niet onder liggen.


En als we het toch over Philip hebben, toen ik hem zo bezig zag, moest ik denken aan mijn kindertijd. Waar ik een hele poos mee zoet was om een stok te bewerken met een mesje, doet Philip dat in een bekomdraai!



En tot mijn grote verrassing zag ik vandaag dat er nog een klein vrouwentongetje aan zit te komen:


Het blijft zo leuk, die planten!!

En aan het eind van de middag hadden we de kerstviering van S op het achterplein. Het was er erg gezellig gemaakt, met deze mooie tafel


En lichtjes in de bomen.


Bijna vakantie!

17 december 2018

Wat betekent kerst voor mij?

L kan zo leuk tekenen. Gisteravond zat ze even naast me en ik was verbaasd dat ze dit zo gauw had nagetekend. 


M en A zaten kaarten te maken voor leraren en vriendinnetjes en zelf was ik bezig met een planning voor de komende drie weken. Vanochtend heb ik me daar netjes aan gehouden. Ik heb twee tandartsafspraken verzet en alvast een recept gezocht voor wat we eerste kerstdag mee naar de kerk meenemen.

Wat betekent kerst voor mij dit jaar? Ik heb er eens goed over nagedacht. Voor mij is kerst, dat mooie Bijbelvers dat me gegeven is, vasthouden en koesteren. Ik zeg een Bijbelvers, maar het kan ook een ontmoeting zijn, een lichtpuntje, een lied of een gebeurtenis. Zoals Maria haar kindje Jezus vasthield en koesterde midden in een wereld van duisternis...is dit de Redder van de wereld, de Messias? 
Hoe donker kan het zijn in mijn leven! Als ik me zorgen maak en ik lees een mooie tekst dan is Kerst voor mij dat ik me vasthoud aan, nee dat ik die Bijbeltekst ontvang en vasthoud en koester! Deze paar woorden, wat stellen ze voor? Maar het is mijn redding, het is mijn Leven, mijn uitkomst, mijn Licht in de duisternis. Het is mijn Jezus, die naar mij toekomt...niet met superkracht en wonderen en tekenen, maar met een paar woorden die tot mijn hart spreken.

In deze tijd is het dit gebed:
Toen ik zei ´mijn voet wankelt´, ondersteunde Uw goedertierenheid mij, Heere. Toen mijn gedachten binnen in mij zich vermenigvuldigden, verkwikten Uw vertroostingen mijn ziel.
Psalm 94: 18-19

Voor S is dit een tijd waarin we niet alleen wachten op Kerst, maar ook nachtjes aftellen voor haar verjaardag!


16 december 2018

Ik houd van lichtjes in het donker

Vanochtend om kwart voor 8, toen iedereen nog lekker lag te slapen, glipte ik gauw de deur uit en liep samen met een vriendin en Philip een rondje in de sneeuw. Als er geen sneeuw had gelegen, waren we gaan hardlopen, maar dit was toch eigenlijk wel veel leuker zo!
De kade ziet er zo gezellig uit met sneeuw en lampjes


Dit mooi schip heeft ook lampjes, je kunt ze al van heel ver zien. Ik houd van lichtjes in het donker.


Onze Philip...is het geen schatje?!!
Niet altijd hoor, hij is nog zo verschrikkelijk speels en druk en het is een wonder dat hij me nog niet onderuit getrokken heeft.



Heerlijk om zo de dag te beginnen. Toen ik thuis kwam waren de broodjes al uit de oven en zat (bijna) iedereen aan tafel.

Vanmiddag heb ik fijn zitten lezen en las ik eindelijk dit boek uit. Ik moet zeggen dat ik de voorkant van het boek een beetje verschrikkelijk vind en ook de titel vind ik niet zo passend. Het is echt een heel mooi boekje over gebed. Er staan mooie getuigenissen in en er worden vaak quotes aangehaald van oude schrijvers.
Alleen de onderste zin vind ik wel mooi:
Forget the guilt and find the gift!
Want dat is gebed echt: een gift!


15 december 2018

Zo vrolijk met al die bellen

Joepie! M'n deken is af! Het is een fijne deken geworden en de kleuren vind ik ook leuk bij elkaar. Iets langer dan 2 maanden over gedaan. Eerst wilde ik 'm voor december af hebben, dat lukte niet. Toen wilde ik het voor de winter en dat is gelukt. Ik zie alleen dat er nog twee kleine stukjes aan elkaar vast gemaakt moeten worden. Deze keer heb ik 'm gebreid in plaats van gehaakt, leuk voor de afwisseling.


Afgelopen week waren er een aantal op stap. M was met school drie dagen naar Amsterdam. Ze bezochten het Rijksmuseum en ze nam een foto van 'De Nachtwacht', ze hebben eten gekookt voor daklozen en aten zelf gezellig mee en nog heel veel andere dingen gedaan.


Gisteren was L een dagje naar Keulen, ook met school. Ze heeft leuke foto's gemaakt waar ik jullie even van mee laat genieten


Dit soort straatjes vind ze helemaal geweldig, die gekleurde huisjes en die straatkeitjes...


Het is ook mooi, ik houd ook wel van oude gebouwen en vind het zonde dat er in Rotterdam zo weinig over gebleven is door de oorlog.


Ze bezochten ook een kerstmarkt.


Mooi die lichtjes!


Dit vind ik de mooiste foto, zo vrolijk met al die bellen.


Ze beklommen ook de Dom van Keulen, wat waren dat veel trappen! Maar het uitzicht is schitterend!
Ha en Ma gingen toevallig ook gisteren naar Keulen, maar bleven wat langer. Daar krijg ik vast ook nog wel foto's van te zien:)

Vandaag had S een feestje bij Circus Rotjeknor. Ze leren dan 5 kwartier van alles en het laatste kwartier mogen de ouders komen kijken. Wat een vrolijke boel.


Het was zo superleuk om haar zo enorm te zien genieten en lekker mee te zien doen. Dat was echt het gouden randje van deze dag!


Het is 'pizza & film' avond, de laatste pizza zit in de oven. Ik houd niet zo van film kijken, dus gebruik ik die tijd om een blog te schrijven. Als straks alles op is, laat ik Philip nog even uit. Het is koud buiten, maar ik houd er van...zolang ik daarna maar weer ergens naar binnen kan waar het warm is.


14 december 2018

Rondjes om de berg lopen

Voor mijn verjaardag kregen K en ik (ook nog voor zijn verjaardag:) een bon om uit eten te gaan. We hadden tot 31 december de tijd. Gisterenavond kwam het er eindelijk van. 
Ik houd van zijn handen!😄.


We bestelden allemaal kleine gerechtjes, het was heerlijk!
Bamisoep:


Gehaktballetjes aan een stokje, ze waren zo klein als soepballetjes:)


En ik kon het niet laten om er ook patat bij te eten. Dat vind ik toch zo lekker!


En tot slot een warme chocolademelk voor mij en een cappuccino voor K.
We konden eens fijn praten over van alles en nog wat. Er was ook iets waar we niet uitkwamen, ik noem het onze berg, waar we maar steeds rondjes omheen blijven lopen, we bespreken alle kanten, maar komen geen stap verder. Maar het komt wel goed, want ik houd er niet van om elke keer om dezelfde berg heen te lopen. Hoewel...


's Ochtends is het eerste wat ik doe Philip uitlaten en dat is altijd hetzelfde rondje! Toch zie ik steeds weer wat anders, dat is zo leuk. Het is nog helemaal donker buiten en ik loop dan langs een school en vanochtend brandde er al licht in een lokaal en het zag er zo gezellig uit met die stoeltjes op de tafel en die kerstboom. Een beetje nostalgisch wel.


Philip z'n rondje is pas goed als hij een mooie grote stok gevonden heeft. Gelukkig liggen er genoeg! Hij pakt elke keer een nog grotere!


Toen S naar school ging, ben ik weer eens lekker gaan hardlopen! En eerlijk gezegd ren ik ook dan altijd hetzelfde rondje...
Maar ja, moet je kijken, hoe heerlijk is dit water om langs te rennen!


Dus ja, die berg...best kans dat we nog een paar rondjes doen en misschien toch ook weer elke keer iets nieuws zien. Maar ook best kans dat we op een mooie dag de berg achter ons laten en verder trekken.







13 december 2018

Stilletjes op de vensterbank

Oeps...vergeten! Het is 14.23 en om 14.30 heeft A een afspraak bij de tandarts. Hup, tandenpoetsen, fietsen buiten zetten en gaan. En dan bij de tandarts de assistente nog een beetje opgejut dat we op tijd weer terug moeten om S uit school te halen. Gelukkig kwamen we overal op tijd en bleef ik natuurlijk heel rustig!😇

Kijk eens wat er in alle drukte in en om het huis stilletjes op de vensterbank gebeurt! Onze avocado-pit heeft wortel geschoten... ik ben heel benieuwd hoe het verder gaat, zal hem nu even goed in de gaten houden.


In de huiskamer staat nog een verdwaalde sint-surprise, morgenavond is het laatste 'heerlijke avondje'. Samen met M heeft A het in elkaar geknutseld en gisteren met S nog even alles aan elkaar geplakt, nu moeten er alleen nog een mond en ogen op geschilderd worden.


Van de week kregen we te horen dat een lieve (20 jaar oudere) vriendin van me borstkanker heeft. Gisterenavond ging ik met nog twee andere vrouwen naar haar toe en we hebben een hele fijne avond gehad. We hebben gebeden en gebeden...bijzonder hoe we elkaar aanvulden en ook hoe ze alles overgeeft aan God. Ik hoop zo dat ze beter zal worden...

Een beetje gek he, om van een surprise over te springen op zoiets verdrietigs. Maar zo ziet het leven er echt ook een beetje uit. Er gebeurt zoveel en alles loopt door elkaar heen. Ik was dankbaar dat ik vanochtend even de tijd had om rustig wat te lezen en te bidden. Boven alles blijft staan: 
God is goed!

11 december 2018

Eerst die wallen onder haar ogen maar eens wegkussen!

Gisteren had ik bedacht het tafelzeil van de eettafel te halen en daar alle legofriends van S op te zetten, zodat ze daar heerlijk mee kon spelen. Toen ik haar uit school haalde, kon ik het niet laten en zei tegen een vriendinnetje van S: 'C, kom je straks gezellig samen met S met legofriends spelen'? 'Nee' zei C, 'ik ga al met mama slijm maken!' Maar de mama van C. had een beter idee, ze zei: 'Neem de slijm maar mee naar S en dan gaan jullie met elkaar slijm maken!'
Gelukkig ben ik heel flexibel, dus zo gezegd zo gedaan!
C woont dichtbij ons, dus gingen we eerst allemaal naar ons eigen huis om wat te drinken en iets lekkers erbij te eten, daarna kwam C met haar doos slijmmakerij. En omdat de doos geschikt was voor 4 porties slijm, mochten A en L ook mee doen, wat voor mij betekende, dat ik ze hun gang kon laten gaan en alvast het eten klaar kon maken.


En er werd geroerd


en geroerd


en geroerd. Altijd een beetje spannend, want het lijkt soms allemaal echt niet te gaan lukken, dan plakt het teveel of dan is het te waterig. Er liggen nog wat herinneringen vers opgeslagen van slijmmakerij-activiteiten die niet goed afliepen. De slijm mislukte en de stemming daalde met rasse schreden. Maar steeds hoorde ik de stem van L vol vertrouwen: 'Het komt wel goed! Het komt wel goed!' En ja...deze keer kwam het goed!


En als het dan klaar is en het is gelukt, kun je er dagen lang plezier van hebben. Je maakt er grote bubbels mee op de tafel of je rekt het uit of je gaat lekker een kwartiertje zitten 'poken' (met je vingers erin prikken)!
Het is helemaal in en helemaal leuk, maar ik weet nog niet zo goed wat ik er van vind. Ik vind het eerlijk gezegd zonde van alle lijm en andere ingrediënten, maar ook de chemische geur die ervan afkomt lijkt me echt niet gezond.
Dus, hier in huis, vooral niet te vaak, ik denk dat het nu wel weer even leuk geweest is voor minstens een half jaar. Er zijn nog genoeg andere dingen die ook leuk zijn.
Legofriends bijvoorbeeld!


Het ziet er wel leuk uit met die balletjes! Er zit zelfs een beetje 'glow in the dark-poeder' in!

Gisterenavond ging het even mis met S. Ze kreeg overal kriebel en er verschenen rode vlekjes. Uiteindelijk heb ik ze met een andere pyjama in mijn bed gestopt, maar toen ik zelf lekker vroeg om 9 uur naar bed ging, was ze nog wakker en waren de rode vlekjes nog roder geworden en zaten er kleine bultjes op. Ik heb haar weer een andere pyjama aangedaan, een zomers exemplaar, zodat het niet zo broeierig was. En zo hebben we lang wakker gelegen en zijn we 's nachts nog een poos wakker geweest, wat is jeuk vervelend! Dan zegt ze ook nog: 'Ik hoop zo dat ik jou niet aansteek!' (smelt). En omdat ze vanaf zondag ook al aan de puf was begonnen tegen het hoesten en benauwdheid, besloot ik maar van het inloopspreekuur gebruik te maken. Dat betekende dat ik haar helaas vroeg wakker moest maken en dat we om kwart over 7 op de fiets zaten. Ik heb er geen spijt van, we hebben een hele fijne huisarts, die ons altijd erg serieus neemt. Ze luisterde nog naar haar longen, gaf nog een extra puf mee die gelijk voor wat meer lucht zorgt, een pilletje tegen de jeuk en nog een koelzalfje. Gelijk maar naar de apotheek gegaan, daar waren ze ook heel aardig, S kreeg een nieuw pufapparaat, veel handiger.


Vandaag houden we het maar op een half dagje school, eerst die wallen onder haar ogen maar eens wegkussen:)

Sinds kort ben ik het boek 'Een vrouw naar Gods hart' van Elizabeth George weer eens aan het lezen. Ik leg het in een hoekje op het aanrecht en lees er elke keer maar een superklein stukje uit, fijn om over na te denken en toe te passen. Vandaag lees ik:
Een dagelijks gebed van toewijding helpt ons los te laten wat wij beschouwen als ons recht op deze geschenken. Houd alle dingen losjes vast, klem je er niet aan vast. Ik heb echt wat gehad aan de woorden van Andrew Murray, een negentiende-eeuwse schrijver van Bijbelse dagboeken: 'God is meer dan bereid om de volledige verantwoordelijkheid te nemen voor een leven dat geheel aan Hem is toegewijd.'