16 september 2018

Een beetje langs me heen

Deze week begint een nieuw seizoen, ook voor de kerk. Dat betekende voor vandaag een startzondag, waarin een nieuw thema werd aangekondigd:
The Kingdom of God
Er zullen drie dingen uitgebreid aan de orde komen:

Het Koninkrijk van God
1. wordt gepredikt
2. wordt geloofd
3. wordt voor gebeden 
Het heeft altijd wel iets bijzonders zo'n nieuw seizoen. Maar eerlijk gezegd ging het vandaag een klein beetje langs me heen. Maar het geeft niet, ook zonder mij begint het nieuwe seizoen en gaat het allemaal door. Neemt niet weg dat ik blij ben met een thema,

En als we het toch over thema's hebben, stap ik even over op school, daar vind ik het ook altijd zo leuk. S werkt nu over 'kunst' en kwam met hele verhalen over Mondriaan thuis. Hij had een schilderij gemaakt, maar die is nooit afgekomen doordat hij ziek werd en in het ziekenhuis overleed. Zijn lievelingsmuziek was de 'Boogie Woogie' en daarom noemde hij het schilderij 'Victorie Boogie Woogie'. Hier een filmpje van de Boogie Woogie. Dat is toch geweldig als je zo kunt spelen!


Als je de naam van het schilderij op google tikt, kun je zo zien om welk schilderij het gaat. Of misschien weet je het al gelijk, want het is heel erg bekend. Ik wist er niets van, misschien dat het allemaal een beetje langs me heen is gegaan toen ik op school zat. Hopelijk gaat het met het thema in onze gemeente beter!


13 september 2018

Over oortjes, stekjes en appels

Deze week was/ben ik bezig met mijn EHBO voor kinderen en babies. Als gastouder heb je dat nodig en ben je verplicht dit eens in de twee jaar te herhalen. Dit betekent dat je zo'n 3-5 uur bezig bent met theorie en daar een toets voor maakt en daarnaast nog 4 uur praktijk. Maandag ging ik er eens goed voor zitten en haalde ik het theorie gedeelte. Zo'n herhaling is best goed.
Wist je dat wanneer je een vliegje in je oor hebt, die er zelf uit kunt halen? Je moet je hoofd zo houden, zodat je in het oor waar het vliegje in zit water kunt doen. Het vliegje komt dan als het goed is boven drijven! Voor alle andere dingen die in je oor zitten kun je beter naar de huisarts gaan.
Prompt de volgende dag kwam Ha thuis met het verhaal dat hij op de fiets zat met oortjes in, toen hij zijn oortjes uit deed, bleef het omhulseltje in zijn oor zitten. Hij is toen naar de dichts bijzijnde winkel voor gehoorapparaten gegaan en zij konden het er gelukkig met een pincet uit halen.


Toen ik daarmee klaar was ben ik naar het tuincentrum gegaan en heb een mooie plant uitgezocht. We hebben niet één plant in huis, op een kleine bloeiende cactus na. Ik vind het eigenlijk wel heel gezellig en neem me voor ontzettend goed voor dit exemplaar te gaan zorgen. Als deze het goed blijft doen, koop ik er misschien nog eens een.


Als je goed kijkt, zie je onderaan de plant twee kleine plantjes. Ik haalde ze er voorzichtig vanaf en heb ze in een glaasje water gezet. Ik hoop dat ze wortel schieten en het goed gaan doen. Dan heb ik al weer drie planten!


En nu ik toch bezig was. In de tuin heb ik een basilicumplant die het heel erg goed doet. Ik vind het zo jammer voor deze plant dat de winter komt, hij gaat het niet overleven. Daarom ook van deze plant maar even wat afgehaald en in het water gezet. Hopelijk gaat het goed, dan heb ik binnen ook twee basilicumplantjes. Ze ruiken en zijn zo lekker! Ik vergeet vaak dat ik het in de tuin heb staan, als ik het in de keuken heb gebruik ik het vast vaker.



Zondag had ik bedacht dat het weer eens leuk zou zijn om zelf appels te plukken bij een zorgborderij in de buurt. Samen met een vriendin en haar dochter gingen we er woensdag heen. 's Ochtends regende het wel, maar 's middags vielen er een paar druppels, waar we geen last van hadden. De meiden vonden het heerlijk en we kregen allemaal zin in zo'n heerlijke appel!
En lekker waren ze!


Zo'n mandje wordt uiteindelijk best zwaar.


Thuis maakte ik een lekkere appelcake.


En vandaag appelmoes en misschien nog wel een appeltaart om weg te geven.







9 september 2018

Papa, is je gezicht naar mij toe?


Er was een kleine jongen die zijn moeder verloren had. Dit was zo'n traumatische ervaring, dat het kleine ventje niet meer alleen in slaap kon vallen. Elke avond ging hij bij zijn vader in bed liggen, maar ook dat was nog niet genoeg. Hij vroeg: 'Papa, is je gezicht naar mij toe?' 'Ja, mijn gezicht is naar jou toe!' zei zijn vader dan. En dan was het goed, dan kon hij vredig slapen.

De HEERE zegene u en behoede u!
De HEERE doe Zijn aangezicht over u lichten en zij u genadig!
De HEERE verheffe Zijn aangezicht over u en geve u vrede!

Over deze zegen, die we zo vaak op zondag horen ging de preek vandaag. In het Engels staat er dan:

The Lord bless you and keep you! 
The Lord make His face shine on you and be gracious to you!
The Lord turn His face toward you and give you peace!

Het (waargebeurde) verhaaltje waar ik deze blog mee begon werd gebruikt om die laatste zegenbede beter te begrijpen. Het ontroerde me. Misschien ook omdat, wanneer onze kinderen, toen ze klein waren en bij me in bed lagen, dat ook konden vragen: 'Wil je met je gezicht naar me toe liggen...anders denk ik dat je boos op me bent!' Meestal draaide ik me dan om en waren ze tevreden. En ik herinner me het zelf ook nog, dan lag ik als klein meisje tussen mijn vader en moeder en allebei lagen ze meestal met hun rug naar me toe. Ik weet nog dat dat me opviel, maar ik weet niet meer of ik dan vroeg of ze zich om wilde draaien.

Mooi dat God Zijn gezicht naar ons wil richten en we daarin vrede vinden. Misschien zijn er momenten dat je denkt dat God boos op je is of de andere kant op kijkt. Dan mag je het Hem gerust vragen, of Hij Zijn gezicht naar jou toe wil keren en je vrede wil geven.

2 september 2018

Zijn gezicht, zijn naam...

Werden we vorige week verblijd met goed nieuws in de gemeente, vandaag hoorde we verdrietig nieuws. Een van onze broeders reist regelmatig naar het Midden-Oosten om daar de huiskerken te ondersteunen. Toen hij met anderen op weg was naar een Bijbelstudie werd op drie van de broeders daar geschoten, één overleed en twee zijn zwaar gewond. Natuurlijk was ik in eerste instantie heel erg dankbaar dat ons gemeentelid niet geraakt is, omdat we hem kennen, zijn gezicht, zijn naam, zijn vrouw en kinderen, ze zijn ons lief geworden. Maar het verdriet kwam ook om deze man, waarvan we naam en gezicht niet weten...ongetwijfeld laat hij geliefden achter. En hoeveel zijn hem niet voorgegaan daar in het Midden-Oosten?! Willen jullie bidden voor deze mensen?



Vanmiddag vierden we het Avondmaal, zo goed om stil te staan bij het lijden en sterven van Jezus. Hij is ons voorgegaan. Ik schreef er eens een lied over met dit couplet:
Wij zullen leven en niet sterven in de eeuwigheid
Onze God heeft de volmaaktheid voor ons voorbereid
Wij zullen krijgen wat ons is beloofd
Niets en niemand krijgt Zijn liefde uitgedoofd
Jezus, onze Heer is voorgegaan
In Hem is leven,
Ja, ligt heel ons bestaan
Ik schreef het vanuit Hebreeën 11 in een periode waarin ik veel bezig was met vervolgde christenen. Het helpt me om voor ogen te houden dat het volgen van Jezus ons veel kan kosten, maar alles waard is.