24 september 2016

Net op tijd


Wat is het heerlijk aan zee! Het water was heel warm, maar we hebben niet gezwommen. We reden er gisterenavond in een tijdrace naar toe en waren maar net op tijd om nog iets van de zonsondergang te zien!


Vanochtend zijn we nog even naar een natuurspeeltuin geweest.


Vooral toen we in het zonnetje zaten, was het warm! Jammer dat we er weer weg moesten...


Nu zijn we weer thuis, ik ga de keuken opruimen en boven zorgen dat we niks meer zien van het wisselen van zomer- en winterkleding! Misschien dat ik ook nog even in Mar d'r kamer verder ga met uitzoeken wat weg kan, zodat ik binnenkort kan schuren, verven en behangen!
Maar eerst een bakkie koffie maken en dat in de tuin opdrinken! Naar die mooie dagen kijk ik straks weer uit, dus nog even genieten!

21 september 2016

Leuk om te bedenken en uit te zoeken

Het is weer HERFST!
Ik vind het altijd een gezellig seizoen, we zitten meer binnen, maken het gezellig en er komen weer herfstgroenten op tafel. En deze keer komt er ook iets anders op tafel:



S mag er voorzichtig mee spelen, maar als onze oppasdreumes er is, zetten we 'm iets hoger!


Gisteren bij m'n oppaskinderen, maakte ik met de oudste van 3 een weerklok. Ik vond het al heel erg leuk om het te bedenken en uit te zoeken, maar het samen kleuren/uitknippen/plakken was nog leuker!


S zag het die middag en raadt nu eens wat we vandaag gedaan hebben?

  

Precies!


Oja, we hadden hier speciaal oogjes voor gekocht!


S wil de hele verdere dag allemaal klokken maken!


17 september 2016

Meer uitdaging in het huishouden nodig

Er komen zoveel prachtige luchten voorbij, maar het lukt me nooit om ze echt goed vast te leggen, nooit zo mooi als in het echt! 's Avonds voor ik naar bed ga, sta ik nog even op het balkon, vaak om de was nog van de lijn te halen of er een op te hangen of allebei, maar als ik daar klaar mee ben, blijf ik ook nog even stil staan kijken naar de lucht.



Vanochtend ging de wekker om half 5, maar dat heb ik gemist, 20 minuten later was ik wel wakker geworden. K, Ha en R gingen alvast wat voorbereidend werk doen voor de verhuizing van mijn schoonouders. Zij niet alleen trouwens er waren veel meer familieleden. En af en toe krijg je dan een leuke foto via de familie-app:



Zo leuk om mijn mannen zo bezig te zien! <3

Nu zij zo bezig zijn met verhuizen, krijg ik zelf ook de kriebels! Heb het zelfs zo verwoord als dat ik 'meer uitdaging in het huishouden' nodig heb...maar of dat nou zo slim is. In ieder geval heb ik zin om van alles aan te pakken. Vandaag ben ik met S en Mar naar de winkel geweest en heb behang en verf gekocht voor Mar d'r kamer. Voordat we dat gingen doen, moest ik eerst nog even alles opmeten, zodat ik niet met tig rollen behang blijf zitten. Ik heb zo mijn twijfels over mijn rekensommen, ben daar nooit zo goed in geweest, maar ben op 6 uitgekomen.
Wordt vervolgd!
















Om af te sluiten, afgelopen zondag werd het nieuwe jaarthema van onze gemeente bekend gemaakt en het is:
Connected by


Dit mooi gekleurde houten bordje kreeg ik eens voor m'n verjaardag van m'n zusjes, het staat op de rand van ons bed tussen twee waxinelichtjes in.

16 september 2016

En een lol dat ze hadden!

Vannacht begon het met gerommel in de verte dat snel dichterbij kwam. Ineens hoorde ik iemand het balkon op gaan, die grenst aan onze slaapkamer. Ik dacht dat Ha, die nog wakker was, naar de flitsen wilde kijken, maar wat deed hij? Hij haalde de droge was van de lijn!! Kijk, je begrijpt dat mijn hart dan een bijzonder sprongetje maakt! Geweldig toch, ik heb 'm niet op dat idee gebracht.
Ik zal maar niet vertellen dat er nog wat groene tomaten in de tuin lagen. Ik had ze graag nog een kans gegeven om alsnog rood te worden, maar dat is niet gebeurt en eigenlijk had ik ze daar allang weg moeten halen. Ik weet niet precies wat ze aan het doen waren gisterenmiddag, maar 'één van de groten' kreeg het voor elkaar er vanaf de tuin een over het balkon tegen ons slaapkamerraam te gooien. En een lol dat ze hadden! Ook dit idee heb ik niet geopperd natuurlijk. En in een poging tot opvoeden, vermaande ik de dader om alle tomaten op te ruimen uit de tuin, maar ik zag vanochtend dat ze er allemaal nog lagen... En zag toen ook pas dat ie tegen het raam aangekomen was.


Gisterenavond was het zover, de presentatie van de vrouwenbijbel! Een paar mooie toespraken, een prachtig verteld verhaal over de barmhartige Samaritaan, het eerste deel vanuit de vrouw zelf, het tweede deel vanuit Jezus. En een mooi optreden van de vocalband Favor!


Dit is 'm, ik ben er heel blij mee! Het is altijd erg leuk om een boek in je handen te hebben waaraan je mee hebt geschreven. Helemaal als dat de Bijbel is!


Die kleine vakjes met tekst worden strooiers genoemd. Ik mocht strooiers schrijven voor bij de profeten Joël, Amos, Obadja, Jona en Micha en bij de eerste 10 hoofdstukken van Ezechiël, daarna vond ik het een beetje moeilijk worden. 


Hier een voorbeeld van een strooier bij Amos 8:4

Naast strooiers zijn er ook thema's en karakterschetsen van vrouwen uit de Bijbel, een inleiding op elk Bijbelboek. Tot nu toe had ik niet echt een eigen Bijbel, daarom ben ik er ook erg blij mee. Ik zou heel graag dit Bijbelmerksysteem willen gaan gebruiken.

Het werd wel laat gisterenavond. Vanochtend eerst een stukje hard gelopen met een vriendin, even gedoucht, makkelijke kleren aan getrokken en lekker wat rommelen! Dat houd bijv in dat ik het badje weer droog maak en alles in de tuin weer netjes maak, de was doen, wat kleding uitzoeken, kamers opruimen (lees: zoveel mogelijk rommel eruit halen en weg doen!), even een blogje schrijven...

Fijn weekend!


15 september 2016

Het blogdraadje oppakken

Kom, laat ik mijn blogdraadje weer eens oppakken! Het is leuk om even op een toetsenbord te rammelen, dat kan ik best vaker doen!

Inmiddels heb ik al vier dagen (1 dag in de week) buitenshuis opgepast! Ik geniet er erg van, maar dat is ook niet zo moeilijk met deze kinderen. Ze zijn lief en leuk! Ik dacht dat vooral de jongsten af en toe nog een knuffel ofzo nodig hebben en dan smelt m'n hart toch wel een beetje als ook de oudste af en toe bij me op schoot klimt. Nou ja, 'oudste' is ook nog maar 3, maar toch:)
Hier zitten we gezellig op de keukenvloer wat te drinken en wat fruit te eten, misschien de meest koele plek op die warme zomerdag!


Elke woensdag komt Ma bij Ha (en ons:) en het begint een beetje traditie te worden, dat er na het eten nog even een potje 'Pooh erger je niet!' gespeeld wordt. Nu nog gezellig buiten in de tuin.


Vandaag ben ik bijna de hele ochtend tot half 2 alleen thuis. Ik heb vanochtend eens kleren gekocht en ben helemaal blij met m'n rood met witte stipruitjes shirt! Vooruit, een foto dan...Ik heb echt een hekel aan selfies, maar nu is het een foto van m'n shirt, dat maakt het toch wel anders!


Verder heb ik me een beetje verdiept in het leven van koning Uzzia en ben ik tot de conclusie gekomen dat ik voor alles moet voorkomen dat m'n hart zich vult met trots en hoogmoed. Er kwam ook iets boven wat ik al eerder in m'n leven bedacht had en dat is dat het heerlijk is dat ik gewoon mens mag blijven en dat God echt God in mijn leven mag zijn! 
Hebben jullie nog ideeën over hoe je nederig van hart blijft? Want het is echt schokkend wat voor gevolgen hoogmoed heeft en het is zó bedroevend omdat het allemaal zo goed begon. Lees 2 Kronieken 26 maar eens! 
Deze studie deed ik aan de hand van het boek 'Leven in vrijheid' van Beth Moore. Ik wil er eigenlijk ook elke week iets creatiefs mee doen om het zichtbaar te maken. Ideeën zijn welkom!

14 september 2016

Midden in die Godvergeten wereld

Het nieuwe seizoen is alweer een poosje in volle gang. Dit seizoen heb ik God gevraagd en wil ik mezelf er steeds aan blijven herinneren, dat ik mag leven uit genade, elke nieuwe dag weer... echt, ik heb het nodig!
Vanavond luisterde ik dit preekje/ deze toespraak van Dr. Paul Visser en ik wil het graag aan jullie doorgeven als tip om te luisteren. Als aan- en bemoediging voor dit nieuwe seizoen.

God, alles is tegen U! Maar geef met vrijmoedigheid Uw Woord te spreken en steek Zelf Uw hand uit door tekenen en wonderen. Het is Uw zaak, Uw zorg, Uw Woord, Uw werkelijkheid midden in die Godvergeten wereld!
(Gebed uit de volgende toespraak)

10 september 2016

In een smal gangetje met een laag plafond

Deze hele week was er na 3 jaar weer een 24/7 gebedsweek als start van het nieuwe seizoen voor ICF Rotterdam. Helemaal onderin het Koerdenhuis is een gebedsruimte ingericht. Ook deze keer weer zo mooi om daar te zijn. In het midden staat een kruis, langs de muren op de grond lange kussens om op te kunnen zitten, En langs de muur liep een rood draad, waarlangs je langs allerlei opdrachten komt om je te helpen de tijd van gebed goed te benutten. Al eerder deze week was ik er een uur geweest. Nu ging ik weer. In een smal gangetje met een laag plafond wachtte ik tot het mijn beurt was. Ik hoorde de harde gebeden van mijn Afrikaanse zusters en broeder hard door elkaar. De woorden 'Father God, Almighty' klinken nog na in mijn oren!

Hoewel er veel noden en gebedsverzoeken aan de muur waren geschreven en ik echt kan huilen om de gebrokenheid en de pijn in het leven, kreeg ik de neiging om te gaan dansen! Gewoon, omdat het leven met God ook zo rijk en HEERlijk is! Nu kan ik helemaal niet dansen hoor, maar ik was blij en alleen met God en Keith Green zong ook zo blij!:)
Toen ging ineens de deur open en kwam er een Koerd binnen. Ik stond gelijk stil en omdat ik toch net bij het kruis stond, knielde ik daar maar op m'n knieën. Eigenlijk dacht ik dat hij alleen maar iets moest pakken en dan weer weg zou gaan, maar hij bleef. Ik schreef een tekst op een blaadje en gaf het hem, waarna ik hem vroeg welke tekst hij het mooist vond in de Bijbel. We lazen wat hardop en baden wat. Tot slot pakte ik de gitaar en zong twee liederen, waarop hij de djembé pakte en daarop mee trommelde. Het was goed!

En eigenlijk was het de hele week heel goed. De gedachte dat er elke minuut gebeden werd was heel bemoedigend. En mijn hart danst nog even door. Diep in de nacht maken onze oudste drie tieners zich wakker en fietsen naar het Koerdenhuis om daar van 3.00-5.15 uur te bidden. Ze hadden eigenlijk tot 5.00 uur, maar waren zo brutaal een kwartier van iemand anders z'n tijd erbij te nemen, omdat ze nog niet klaar waren. Die persoon heeft ook een poosje op de gang moeten staan.

Opnieuw kom ik er weer achter dat gebed geen opgave is, maar een geweldig voorrecht en een grote zegen! Zo dicht bij God en bij elkaar is de meest kostbare vorm van genade op deze aarde!


My son, My son, why are you striving
You can't add one thing to what's been done for you
I did it all while I was dying
Rest in your faith, my peace will come to you

For when I hear the praises start
I want to rain upon you
Blessings that will fill your heart
I see no stain upon you
Because you are my child and you know me
To Me you're only holy
Nothing that you've done remains
Only what you do for Me

My child, My child, why are you weeping
You will not have to wait forever
That day and that hour is in My keeping
The day I'll bring you into Heaven

For when I hear the praises start
My child, I want to rain upon you
Blessing that will fill your heart
I see no stain upon you
Because you are My child and you know me
To me you're only holy
Nothing that you've done remains
Only what you do in Me

My precious bride, the day is nearing
When I'll take you in My arms and hold you
I know there are so many things that you've been hearing
But you just hold on to what I have told you

For when I hear the praises start
My bride, I want to rain upon you
Blessings that will fill your heart
I see no stain upon you
Because you are My child, and you know Me
To me you're only holy
Nothing that you've done will remain
Only what you do for me

2 september 2016

Best een beetje plechtig

Wat een feest vandaag! Ons buurjongetje is 5 jaar geworden. Uit school gingen we door de tuin naar hem toe om te zingen, een cadeautje te geven en gezellig een taartje te eten met nog een paar andere kinderen uit de straat.


En het was nog meer feest, omdat onze vrienden uit Canada op visite kwamen! Voor het eerst zagen we hun 5-mnd oude zoontje, zo lief!!


We waren erg verrast toen ze na het eten best een beetje plechtig vroegen of wij zijn peet-ouders wilden zijn. Wat een eer! In Nederland kennen we het niet zo erg, maar in Canada heeft iedereen wel peetouders. De meiden zijn natuurlijk dolblij met hun Canadeese peetbroertje!:-)


1 september 2016

Fotoshoot met een groot kalf

Gisteren gingen we weer even naar de kinderboerderij. Het is zo'n mooi, groen, rustig plekje, het voelde gewoon even alsof ik op vakantie was!

 

Supergroen kroos, we hoopten dat we een kikkertje zagen, maar we hebben ze niet gezien.


Even een fotoshoot met een groot kalf, dat deze keer lekker in de wei lag. Hij vond het allemaal wel best...volgens mij.


Allebei cheeeese


Best vermoeiend


Lief!


We komen weer een beetje in het gewone ritme.
Mijn oppasdag buitenshuis bevalt me heel erg goed!
Het geeft zelfs ook wat meer structuur hier binnenhuis.
Morgen komen onze vrienden, ze zijn ruim een jaar geleden naar Canada verhuisd. 
We hebben er allemaal veel zin in!
Deze week ging ik met M naar de jaaropening van haar school. Ik zag er leraren die ik 20 jaar geleden voor het laatst zag. Heel even schrok ik een beetje van het feit dat die 20 jaar hun sporen achtergelaten hebben...Twee heb ik er even gesproken, ze verteld dat ik nu voor het eerst m'n diploma weer tevoorschijn heb gehaald om gastouder te kunnen worden:-) Ik heb goede herinneringen aan die tijd en hoop dat m'n dochter dat ook krijgt!

Vorige week ging ik naar de jaaropening van Mar en L, dat was mooi, vooral dit lied. Het is geschreven naar aanleiding van Psalm 65. Het lijkt me een mooi slot van de Psalmserie van deze zomer!