29 januari 2018

Een lesje voor mij

Vanochtend bracht ik S naar haar nichtjes en neef. Alle kinderen van de basisschool hebben vandaag een dagje vrij. Net nu wij 's middags naar het ziekenhuis moesten voor de uitslag.


Binnen 5 minuten zag het er al zo uit. Ik twijfel er geen moment aan of ze het wel naar haar zin zal hebben vandaag:)


Ik was op de terugweg naar huis en ik had toevallig mijn telefoon aangesloten op de tomtom, omdat ik echt graag dit ene lied wilde luisteren:


K. had het gisteren ontdekt en toen ik het luisterde voordat ik ging slapen was ik er gelijk helemaal enthousiast over!

Toen het lied afgelopen was, ging de telefoon en kon ik hem, nadat ik even twijfelde, opnemen. Iemand van het zkh belde dat de afspraak niet door kon gaan en naar volgende week verplaatst moet worden. Dat is natuurlijk even kort door de bocht, maar daar kwam het uiteindelijk op neer. Dat viel even tegen! Tegelijk rolden er allerlei gedachten binnen, zoals dit lied! En verder leerde ik gisteren net deze tekst uit mijn hoofd:
'Vertrouw niet op edelen, op het mensenkind, bij wie geen heil is.' 
Nou is een chirurg natuurlijk geen edele, hoewel ik persoonlijk vind dat hij daar heel dicht in de buurt komt als hij een dergelijke hersenoperatie in het hoofd van mijn zoon tot een goed einde brengt!

Dit mooie lied en deze tekst zorgden ervoor dat ik redelijk snel weer kon schakelen. Het bracht me in rap tempo bij Degene bij wie ik wel heil kan vinden!
Al voel ik me zwaar vermoeid omdat ik vannacht bijna geen oog dicht gedaan heb. Niet eens omdat ik me zoveel zorgen maakte, maar omdat ik zo hyper werd van de tekst van dit lied! Dat is dan weer een lesje voor mij, dat ik nieuwe dingen even laat liggen tot de volgende ochtend en niet nog even mee aan de slag ga voordat ik ga slapen!😕


'No shadow. no valley, where You can't find me'


24 januari 2018

Badkamer schrobben, overhemden strijken...

Het gaat goed met R. Na twee weekjes goed rust gehouden te hebben, begint hij zich weer een beetje te vervelen. Gisteren gingen we even naar m'n ouders, fijn om er weer even uit te gaan. Hij is dan wel moe, maar de rest van de dag stond er niets op het programma.
Bij m'n ouders stond deze prachtige plant, wat is het fijn om weer bloemen te zien!


R kreeg ook een mooie bos tulpen en een heerlijke reep chocola. Die tulpen staan hier in de huiskamer op tafel, dat vind ik natuurlijk helemaal niet erg.


Vandaag ga ik voor het eerst na 4 weken weer eens naar aquarobic. In een nieuw zwembad, ik heb er zin in! En vanavond mag ik de Bijbelstudie leiden en gaan we kijken naar het leven van Kaleb. Ook daar heb ik zin in, want er komen veel interessante (herkenbare) kwesties voorbij.

Verder ga ik straks de badkamer schrobben, een paar overhemden strijken, een hoofdstukje lezen en nog even verder haken aan het vest, moeten er nog boodschappen gedaan worden en bak ik appelflappen voor vanavond. Ondertussen memoriseer ik Psalm 145 en wil ik mijn gedachten richten op wat waar, eerbaar, rechtvaardig, rein, lieflijk, welluidend, welluidend en prijzenswaardig is.

En als we het over 'welluidend' hebben, luister ik vandaag graag naar dit lied:


ooh ja en voordat ik het vergeet. Er is nu een facebookpagina speciaal voor bloglezers gemaakt, daar worden elke dag nieuwe blogs gepost!


20 januari 2018

Tip voor moeders

Kijk L nou eens mooi zitten wezen daar! 
Ze heeft haar dag niet zo vandaag, maar morgen vast wel weer:-)


Die roze deken was heerlijk om te haken de afgelopen weken.
Hij is af en ik ben we zijn er helemaal blij mee!
Ik wil al een hele poos een mooi vest haken, maar vond het er allemaal erg ingewikkeld uitzien.
Nu heb ik gisteren iets gevonden op de blog van Ellebel,
Misschien ook wel iets voor jou als je van haken houd.


Wat begon deze dag weer met mooie kleuren, ik lag nog in bed en deed de gordijnen open om nog even te genieten en te bidden.

En vanavond is het weer pizza/film avond.
Superleuk idee uit het boek 'The Lifegiving Home'
De pech is alleen dat ik film kijken helemaal niet leuk vind.
Maar de rest te zien kijken en horen lachen geeft me al plezier.

Een andere mooie tip was eens een ander soort vragen te stellen aan de mensen om je heen.Ik las eens een keer dat in warme culturen mensen elkaar niet vragen:
'Hoe gaat het?'
maar:
'Kan ik iets voor je doen?'
'Waar kan ik je bij helpen?'
'Waar kan ik je blij mee maken?'
Aan moeders kan best wel eens veel gevraagd worden. Of je nu kleine of al grote kinderen hebt of allebei, er wordt de hele dag een beroep op je gedaan. Als het initiatief van jou uitgaat is het iets waar je voor kiest en waar je blij van wordt. En het is leuk om die gezichten te zien!:) Maar ik moet oppassen met wat ik hier allemaal schrijf, onze tieners zijn de meest trouwe lezers van mijn blog:))

Zo vroeg ik van de week wat de jongste twee fijn vinden om uit school te doen. Een spelletje of een kop thee en een kletspraat... Ik vond het echt fijn om er even aandacht aan te geven en was er helemaal klaar voor toen ze thuis kwamen.


En waar ik ook blij van word, is als ik de gang in kom:'


Zelf ben ik er niet zo goed in, maar ik heb de afgelopen weken gemerkt hoe bemoedigend het kan zijn om een kaart te krijgen in een moeilijke tijd. Ik ga er over een poosje een plakboek voor kopen.


17 januari 2018

Het meest bijzondere en kostbare geschenk

Het is een week geleden dat R op de operatietafel lag. Nu zit hij op de bank met z'n mobieltje alsof er nooit iets gebeurd is... Uit de mri-scan bleek dat de chirurg alles weg heeft kunnen halen, zo fijn!! En verder is het gewoon nog R zoals hij was!

En nu geniet ik dus van deze heerlijke, gewone, simpele woensdagmiddag thuis!
Ik heb pannenkoeken gebakken voor uit school, daarna gingen A en S een schilderij maken.


En ik bakte appelflappen, maar die hadden toch iets minder lang in de oven gehoeven.  


Toen hebben ze een uur gelezen en nu mogen ze een uur een film kijken. 
Dat lezen is gekoppeld aan een puntensysteem dat ik heb bedacht. Zo kunnen ze met lezen punten verdienen en sparen voor een leuk uitje. Ik vind het eigenlijk superbelangrijk dat ze gewoon boeken lezen en als ze eenmaal bezig zijn vinden ze het ook leuk, ze hebben alleen een zetje nodig.

Voor mij staat nog een caramelkoek maken op het programma, morgen wordt Mar 16 jaar en dit is het favoriete 'gebak'!

En dwars door alles heen geniet ik, vind ik het Leven het meest bijzondere en kostbare geschenk dat elk mens ooit kan ontvangen van zijn Schepper en waarvan ik vind dat het elke dag gevierd mag worden op duizendeneen manieren die je kunt bedenken.

Ik ben een heel mooi boekje aan het lezen wat me enorm aanspreekt. Het is zo gaaf om heel veel zwart op wit te zien staan wat je zelf ervaren en gedacht hebt. Dat is wat mij betreft het ultieme genot van lezen!


Ik vond er een mooi citaat:


Dat was het voor vandaag!


11 januari 2018

Zo is het gegaan

10 januari 2018 was de meest zenuwslopende en emotioneel uitputtende dag van m'n leven tot nu! Iets voor 8 uur belde K. me op dat R net naar de operatiekamer gereden werd. Toen de twee jongsten naar school waren ben ik gaan huilen huilen...en God zei dat het goed was, dat Hij ons zo gemaakt heeft, dat als er spannende dingen gebeuren of je hebt verdriet, dat je je dan niet groot hoeft te houden, maar kunt huilen!

Toen het een beetje opgedroogd was allemaal, luisterde ik het lied 'My Lighthouse' (Een Lighthouse is een vuurtoren) en zong een beetje mee.


Ik vind het een geweldig mooi lied, omdat het niet zegt dat alles altijd goed komt, maar wel dat God trouw is en ons veilig thuis zal brengen, hoe dan ook, wanneer dan ook!

De operatie zou 3 a 4 uur duren, dus om 12 uur zaten we wel al een beetje te wachten op een telefoontje. Die kwam iets na 14.00 uur. Die laatste anderhalf uur waren slopend, m'n hart ging tekeer en de zenuwen gierden door m'n lijf. Met dat het langer duurde, werd het moeilijker de gedachte te weerstaan dat het misschien niet goed was gegaan. 

Toen we besloten om maar gewoon richting het ziekenhuis te gaan, belde de chirurg om te vertellen dat de operatie naar wens was verlopen. Er waren geen complicaties, hij was geen gekke, onverwachte dingen tegengekomen en dacht alles weg gehaald te hebben. De druk op de hele holte die gevuld was met vocht en tumor was erg groot, toen dat weg was, zag hij dat de hersenen eromheen zich weer ontspanden! Zo bijzonder, zo bizar, zo geweldig!!
Hij zei er wel bij dat hij in de diepte wel dichtbij cruciale functies was gekomen, dus dat het nog even spannend zou zijn hoe hij wakker zou worden.

Toen we in het zkh kwamen was hij nog niet op de ic en bleven we in de gastenkamer zitten. Ik keek de gang in en zag dit, niet echt iets wat je op deze afdeling zou verwachten, echt grappig!



Dit prachtige schilderij van een vuurtoren hing in de gastenkamer! Ik had het helemaal niet gezien, maar K wees me erop:) Een knipoogje van boven!


Terwijl we aan het wachten waren, zagen we dat hij binnen gebracht werd, toen duurde het nog een uur voor we bij hem mochten. En daar lag hij dan...het eerste wat hij deed toen hij ons zag was z'n hoofd optillen, ik zei gauw dat dat niet hoefde! Hij deed z'n ogen open, gaf antwoord op onze vragen, hij had niet echt pijn, was alleen misselijk. We hebben een poosje zomaar stil naast z'n bed gezeten, hij viel steeds weer in slaap. De chirurg en een arts kwamen nog langs, toen moest hij van alles doen en dat deed hij allemaal heel goed. Geen onverwachte reacties, geen verlies van geheugen of andere signalen van dingen die misschien mis waren gegaan. Wat een diepe dankbaarheid en opluchting!! We hopen dat dat de komende dagen steeds bevestigd zal worden.

We gingen samen wat eten en zijn 's avonds nog een uur bij hem geweest. Hij was zo misselijk en moest uiteindelijk overgeven toen de verpleegkundigen hun hapje zuurkool gingen eten, de hele zaal rook ernaar! Daarna bleef de misselijkheid weg en begon hij weer trek te krijgen.

Toen we naar huis gingen was ik zooo moe! En een plagerig stemmetje zei me dat ik me veel te druk had gemaakt en wel wat meer vertrouwen mocht hebben en dat ik dan ook meer vrede had gehad gedurende de dag. Maar dat stemmetje werd al gauw de mond gesnoerd, want Iemand anders zei: 
Vandaag ben jij écht mens geweest en ben Ik écht God geweest!
En dan is het misschien wel goed om erbij te vertellen dat dit de laatste anderhalf jaar het gebed en verlangen geweest is dat ik het meest heb uitgesproken naar God. Dat Hij de God van mijn leven zou zijn en ik gewoon mens blijf. Wat een Troost(er)!!

Nu zijn we weer een nachtje verder en het gaat heel goed, hij heeft redelijk geslapen en is vanochtend alweer van de ic naar de gewone afdeling gegaan. Ik doe vandaag lekker rustig aan om bij te komen! 

Dankjulliewel voor jullie meeleven, gebed en bijzonder lieve reacties!! Dat deed me meer dan goed!!



8 januari 2018

Ik hoef niet mijn uiterste best te doen

De vakantie is weer voorbij! Vorige week gingen alle 5 de meiden uit logeren, 3 nachten lang! Zij hadden het heerlijk en ik ook:) Dan was ik weer boven aan het werk...



Dan weer beneden...


Maar wat ook heerlijk was, het moment dat ze allemaal weer thuis waren! We sloten de vakantie af met: Zaterdagavond Film en Pizza en begonnen daarmee een nieuwe traditie!


En nu is iedereen weer naar school.
Dit jaar gaan we met een paar mensen aan de slag met het boek 'The lifegiving home' van Sally en Sarah Clarkson.


Een keer in de maand komen we na de dienst nog een uurtje bij elkaar om het volgende hfd te bespreken. Gisteren was de eerste keer en erg leuk en inspirerend om te horen van anderen hoe zij van hun huis een thuis maken.

Verder was het in de rustige dagen vorige week dat Rob een blog begon, waar ik natuurlijk heel trots op bent en die ik graag aan jullie bloglijst wil aanbevelen! Er staan twee blogs op. We weten nu eindelijk dat hij as woensdag geöpereerd gaat worden. De tumor in zijn hoofd zal dan (hopelijk helemaal) verwijderd worden. Spannend allemaal, hoewel hij zelf Goddank gezegend is met een groot portie Vrede! Van de week drong 's nachts ineens tot me door, dat we allemaal afzonderlijk Gods zorg zijn, en dat ik ook zelf onder die zorg val! Zo hoef ik niet alles en iedereen krampachtig vast te houden en onder controle te krijgen. Ik hoef niet mijn uiterste best te doen om iedereen elk leed en verdriet te besparen, hoe graag ik dat soms ook doe of zou willen doen. Het maakt onderdeel uit van het leven, het mag er zijn, er is Iemand mee bezig...daar hoef ik niet tussen te zitten, ik hoef me er niet mee te bemoeien, wel mag ik de aanwijzingen van Gods Geest opvolgen, die me soms influistert wat te zeggen en wat te doen...en dan weer loslaten. En dat geldt ook voor mezelf. Ik hoef niet alles uit te kunnen leggen of zelfs maar te begrijpen, ik hoef niet alle touwtjes in handen te hebben, niet alles te weten, niet mijn emoties altijd onder alle omstandigheden in bedwang te houden, niet perfect en volmaakt te leven. Zo simpel is dat! En dat is voor vandaag het geschenk wat ik ontvang en koester!








1 januari 2018

Ontvang de zegen!

Bij deze wens ik iedereen een gezegend 2018 toe!

Gisteren ben ik op een jaarthema gekomen en vandaag heb ik daar ook nog een 'jaarwoord' aan toegevoegd. Het thema wordt:

Zijn liefde duurt voor eeuwig!

Daar ging de preek op oudejaarsdag over. We kunnen al zeker zijn van één ding elke dag van het nieuwe jaar en dat is dat Gods liefde voor eeuwig duurt. Elke dag een overvloed aan liefde van onze God en Vader! Hoe gezegend kun je zijn?!


Verreweg de meeste bladzijden van mijn agenda in 2018 zijn nog onbeschreven, maar op elke dag heb ik een rood hartje gekleurd (ook niet zelf bedacht) om mezelf eraan te herinneren: His love endures forever!

Het woord dat ik gekozen heb heeft er wel een beetje mee te maken. Ik had het al vaker in gedachten gehad, maar steeds weer even aan de kant gelegd, totdat ik het vanochtend na een rondje hardlopen ineens helder en duidelijk voor me zag. Het is:

Ontvang

Aan het einde van elke dienst hoor ik het weer en open ik mijn handen: Ontvang de zegen! De zegen van een God van wie de liefde voor eeuwig duurt. 
  • Als ik de zegen van vrede ontvang, mag ik daar uit leven, hoef ik me niet weer onrustig te laten maken door alles wat er in m'n dagelijkse leven gebeurt. 
  • Als ik de zegen van gemeenschap van de Heilige Geest ontvang, hoef ik niet alles zelf alleen uit te vechten, maar heb ik iemand nog dichter dan aan mijn zijde, die me geeft wat ik nodig heb. 
  • Als ik de zegen van genade ontvang, mag ik daar elke dag uit leven, hoef ik me geen zorgen te maken over of ik het allemaal wel goed (genoeg) doe en of ik wel genoeg heb, zijn genade is genoeg!

Dit zijn nog maar drie zegeningen die je op een zondag kunt ontvangen, maar er wordt zoveel meer aangeboden. Wat kan ik soms druk met mezelf bezig zijn en door al die drukte zoveel zegen aan me voorbij laten gaan! Ik wil het echt leren: ontvangen.