27 juli 2018

Op een afstandje loop ik gezellig met hem mee

Genieten jullie ook zo van die mooie luchten en zonsondergangen en opgangen? Dat is toch een prachtig cadeautje elke dag weer!


In deze vakantie ben ik de Psalmen aan het doorlezen en vorige week kwam ik deze tekst tegen:
Hij heeft daar een tent opgezet voor de zon. En die is als een bruidegom, die zijn slaapkamer uitgaat, hij is vrolijk als een held om snel het pad te lopen.
Psalm 19:5,6 


'Onze' vrolijke, warme zon!😄

Dit jaar gaan we niet op vakantie. Ik vind het niet erg. Als ik aan vorig jaar terug denk...Morgen is het precies een jaar geleden dat we op vakantie gingen en dat in de eerste nacht om 3 uur R. een epileptische aanval kreeg, wat naar was dat! Natuurlijk hebben we ervan genoten dat we lekker even weg waren, maar alles kwam wel een beetje in een ander licht te staan.
En nu blijven we thuis en hoop ik zo dat de uitslag van de scan goed zal zijn! Dat er geen rare dingen meer in zijn hoofd zitten en er ook nooit meer zullen komen:)

En natuurlijk is er geen vakantie zonder boeken lezen. Ik lees nu 'Verre voetreis' van Bernard Ollivier.


De Fransman beschrijft zijn voetreis door Turkije. Ik houd van zulke verslagen, loop gezellig op een afstandje met hem mee! Het is goed geschreven, afwisselend en vooral de ontmoetingen met mensen vind ik erg leuk om te lezen. Vandaag zal ik wel een eind verder komen, het is veel te warm om het druk te hebben. Alleen M, L en A zijn thuis, de rest is op vakantie, logeren of werken. We maken er maar een chill dagje van!

21 juli 2018

Feest in de straat!

Feest in de straat! Ons buurmeisje werd 9 jaar en er was veel taart over, wij mochten dat op smikkelen. Yummie!


Schattig he!


Wat een mooie, bijzondere wolken dreven er van de week voorbij!


De eerste week van de zomervakantie zit er al weer op. Het was een gezellig weekje, maar ook wel druk met alle gemaakte afspraken. Komende weken wordt het wat rustiger. 

Op de familie-app kwam deze foto van mijn schoonvader voorbij. Hij zwaait naar zijn achterkleindochter. Ik vind het zo'n mooie foto! 


En dit is m'n schoonmoeder. M'n schoonouders zijn allebei al 84 jaar, wat mooi om samen zo oud te worden! Afgelopen donderdag ging K er heen met L en S en hebben ze heerlijk met (o)ma gewandeld, terwijl (o)pa een eind ging fietsen. Weer zo'n mooie foto!


En ik kwam deze quote tegen, blijkbaar een paar jaar geleden op facebook gepost. Ik vind 'm nog steeds mooi, dus deel ik hem hier nog een keer:

Our lives are not something to cling hold of, but something to be given and shared.

(R. Frost)


14 juli 2018

Leuk om al die plekjes weer te zien

Vanochtend gingen we met m'n ouders naar het huis waar mijn vader geboren werd. Je ziet het hier op deze foto. In het middelste huis op de middelste verdieping helemaal rechts, in dat kamertje werd hij geboren:) En helemaal bovenin was zijn slaapkamer.


Schuin tegenover hem woonde zijn vriendje Bram. Hij sliep in zo'n zelfde zolderkamer. Ze hadden een touw gespannen van het ene raam naar het andere. Ik moest erg goed nadenken over hoe ze dat nou voor elkaar hadden gekregen, maar toen mijn vader vertelde hoe, snapte ik niet meer dat ik er niet op kwam. Ze lieten een touw zakken uit het ene raam, liepen ermee naar het andere  huis, daar lieten ze uit het andere raam een ander touw vallen, dat ze vastknoopte aan het ene touw en dat omhoog hesen. Ze hadden er een koeienbel aan vast gemaakt, zodat m'n vader hem kon laten weten dat hij op z'n kamer was. Dit duurde tot m'n oma het zo zat was en het touw doormidden had geknipt!


Dit was de muziektent op het Pijnackerplein, waar mijn vader woonde. Deze werd in 1911 gebouwd en is als enige blijven staan. Er waren er nog twee ergens anders in de stad, maar die zijn gesloopt. Mijn vader was eens helemaal bovenin, op het dak van de 'tent' geklommen. Hij vertelde me hoe hij dat precies gedaan had. Het kan nu niet meer, omdat ze er ijzeren puntstaafjes hebben geplaatst. Mijn oma keek uit het raam en zag haar zoon daar zitten, maar durfde niet op het raam te tikken, bang als ze was dat hij er dan van schrik vanaf zou vallen.


Hierboven vertelde hij hoe hij op het dak klom.
Hieronder de ijzeren staven, die moeten voorkomen dat er op het dak geklommen wordt:)




Het is leuk om zulke verhalen te horen!
Er was vroeger van alles op het plein te vinden, de kapper, kruidenier en ook een bibliotheek, die zie je hier op de hoek. Daarboven woonden 16 (!) Spanjaarden, dat was toen nog niet zo gebruikelijk.


We liepen langs de school waar m'n vader op gezeten had.


En langs het 'pishuisje'. Je kunt nog zien, in de hoek bij dat witte kastje, waar de deur heeft gezeten. Het was ideaal, want al die kinderen die op het plein speelden hoefden zo niet helemaal naar huis. De klok die je bovenin ziet, is nog helemaal dezelfde. Hij liep nog goed, al kon je er niet zo heel goed meer op zien hoe laat het was.


Daarna gingen we nog een stukje verder naar Noord, waar mijn moeder geboren was en waar ik zelf ook geboren ben. Dat was in deze straat. Een leuk, gezellig, mooi straatje! Daarachter is een heel park, waar we heel wat rondjes met de hond hebben gelopen. Daar gingen we ook nog even heen.


Maar wat ik vroeger als kind moeiteloos deed, durfde ik nu niet eens meer! Over de stenen naar de overkant. L durfde wel, maar S vond de stappen iets te groot.


Wat was het heerlijk weer!


Samen met oma kikkers uit de sloot proberen te vangen



En toen was het weer tijd om naar huis te gaan.
Ik heb genoten! Leuk om al die plekjes weer te zien.


10 juli 2018

Gek weekje

Wat een gek weekje is dit! R heeft een baan gevonden en is nu alle dagen aan het werk. Ik ben blij voor hem. Vorig jaar was hij nog geen twee weken terug van Australië en wisten we nog niet wat ons allemaal te wachten stond. Vandaag precies een half jaar geleden werd hij geopereerd, wat is alles wonderlijk goed gegaan! Eind deze maand krijgt hij nog een keer een scan. En als dat goed is, dan is het klaar en mag hij zijn medicijnen gaan afbouwen! Best wel spannend eigenlijk. Maar dat horen we pas ergens in de volgende maand. Ha is ook fulltime aan het werk, hij is aan het sparen voor zijn rijbewijs.

En dan hebben we de meiden, M, Mar en L hebben al vakantie. Alleen de boeken moeten nog ingeleverd worden en nog wat laatste dingetjes afgerond. Ik heb voor allemaal een bulletjournal bij de Hema gekocht. Daar zijn M en L lekker mee aan de slag gegaan. En leuk dat ze het doen! Ik doe het zelf ook, gewoon even een uurtje gezellig met elkaar aan tafel zitten en wat dingen te plannen en te rommelen.


Deze twee zijn van Mar. Wat een geduld! Het ziet er zo mooi uit vind ik. Zelf vind ze het allemaal maar heel gewoon...


En de volgende twee zijn van L. Ook weer zo superleuk gemaakt! L weet ook precies hoe je dat uitspreekt: 'Bullet Journal', daar heb ik dan weer een beetje moeite mee, maar dat kan ik hier een beetje moeilijk uitleggen😄. 




Zelf maak ik er een beetje een rommeltje van. Dat vind ik dan weer:) Misschien laat ik in deze vakantie nog weleens wat uit mijn bullet journal zien.

En dan hebben we nog A en S, A heeft vandaag haar laatste dagje en morgen nog een afscheid met de meesters en juffen. En S maakt deze week nog even vol met speeltuinbezoekjes en spelletjes die mee naar school genomen worden en dan zit groep 3 er ook al weer op!

Gisteren kreeg ik te horen dat ik niet ben aangenomen. Helaas! Ik ga het nog weleens ergens anders proberen. Ik ben wel blij dat ik het nu weet, kan ik mooi verder denken over wat ik het volgende seizoen wel en niet belangrijk vind. Vervelen zal ik me in ieder geval niet.




5 juli 2018

Helemaal niet zo lekker eigenlijk

Een poosje geleden kreeg ik een paar muntplantjes van een buurvrouw verderop.
Twee van de drie overleefden het niet. Maar de andere twee zijn enorme planten aan het worden.
Nu moeten we er wel iets mee en dus stop ik er wat van in een glas heet water en doe er een schijfje citroen bij. 


Ik vind het er super lekker en gezond uitzien.
Maar ik vind het helemaal niet zo lekker eigenlijk.
Dus staat het er maar voor de sier.

We zijn bijna door alle verjaardagsfeestjes heen.
Gisteren was K. nog jarig en zaterdag vieren we nog een feestje.
Dan zit het er weer even op voor iets minder dan 3 maanden.


Onze pup groeit ook lekker door.


Hij kan goed luisteren en wachten.
R liet hem net zitten en gooide een snoepje op de grond, die hij dan pas mag pakken als hij 'vrij' gezegd heeft. Hij ging naar boven om zich om te kleden en ja hoor...hij zat nog netjes te wachten. Oke, hij was er inmiddels bij gaan liggen, maar toch.