Het buiten spelen is weer een beetje over nu het weer echt herfstig begint te worden. Nu spelen we weer gezellig Catan of Monopoly. De eenvoudige versie vind ik wel zo leuk om met deze 7-jarige te spelen! Precies goed voor haar leeftijd.
Ondanks het herfstige weer probeer ik wel twee keer in de week hard te lopen. Het is leuk om steeds hetzelfde rondje te lopen en toch elke keer weer andere dingen te zien. Ik luisterde vorige week tijdens een rondje het lied 'This is my Fathers' world' en toen zag ik die boom zo staan in de grond...
En die zwanen in de rivier... Het paste er mooi bij.
In de zomer heb ik helemaal niet hardgelopen, toen heb ik veel gewandeld met onze labrador! Steeds op zoek naar lege flesjes die hij dan voor me neer legt, zodat ik ze weg kan schoppen en hij ze weer kan halen. Hij kan er geen genoeg van krijgen. En ik eigenlijk ook niet:)
Vandaag is mijn oudejaarsdag, ik word morgen 43 jaar! K neemt een dag vrij en we gaan het samen vieren, daar heb ik echt zin in, hij en ik 💕😊.
Klinkt best al een beetje oud, 43...Maar ik vind het prima en zou graag nog een poos langer op deze aardbol blijven, er is nog zoveel te léven! (Ja, met een v, niet met een z (dat natuurlijk ook)!!)
Wat een mooie dagen aan het eind van deze zomer! Hoewel ik niet zo superfit ben, geniet ik er toch erg van. Een wandelingetje hier, een hardlooprondje daar...van mij mag het nog wel even zo blijven!
Als ik iets over de foto's op deze blog te vertellen heb, zal ik het apart onder de foto erbij schrijven.
Een poosje terug hadden we een worshipavond en die werd geleid door een vrouw uit de US. Binnenkort gaat zij daar met haar gezinnetje weer naar terug. Maar er werden die avond een paar mooie 'oude' liederen gezongen en de teksten raakten me.
Ik wilde gisterochtend eigenlijk naar de sportschool, maar gek...hij was nog dicht. Er stond een hele club mensen te wachten! Maar het duurde ons te lang, toen ben ik maar een rondje gaan hardlopen buiten. Het was heerlijk! Waarom in zo'n donkere sportschool bewegen als het buiten ook kan?!
Op dat moment borrelde er een verlangen bij me boven om eens wat oude hymns op te zoeken en goed te kijken naar de tekst.
Je moet even weten dat ik wel houd van een goede preek. Zomaar 's avonds op de bank of tijdens het strijken. Vorige week zat ik eens een beetje te zoeken en te luisteren of ik een andere 'prediker' kon vinden, dan die waar ik altijd naar luister.
En ja, de preek die ik toen luisterde beviel me wel en ik ging op youtube verder zoeken. Ik vond een serie van Alistair Begg over de brief aan de Efeze. Een serie van maar liefst 83 preken, dus ik ben nog wel even zoet:)
Uit eigen tuin!! Zo leuk! Dit is voor het eerst, vorige keren lukte het niet.
En het mooie is, dat hij in elke preek wel een hymn citeert, die helemaal past in wat hij verteld!
We reden vlakbij Rotterdam Airport, zo gaaf om die vliegtuigen laag te zien vliegen.
Elke keer wanneer hij een hymn citeert, schrijf ik het even op en zoek ik het op. Soms kan ik niet eens wachten tot de preek klaar is, dan ga ik na het lied weer verder.
Efeze is prachtig! Te groots en te prachtig eigenlijk om te omvatten als je het zomaar een keertje leest. Het is zo heerlijk om er dan helemaal in te duiken!
Wow...wat een mooierd! En ik was er zomaar voorbij gelopen. Onze pleegdochter zag 'm wel!
En...natuurlijk geheel bijzaak, maar dit is het kerkje (of is het een grote kerk?) waarin Alistair Begg preekt:
Misschien komt het omdat wij al jaren niet in een kerk, maar in de aula van een schoolgebouw zitten, maar ik vind het er heel knus uitzien. Het ademt de sfeer die ik ook weleens proef bij het lezen van boeken. Maar nogmaals, hier zoek je niet op. En toch is het leuk!:)
Dit is een zo'n mooie, nog nooit eerder gehoord! De teksten van hymns die ik mooi vind schrijf ik in een schrift.
I cannot tell why He, whom angels worship,
Should set His love upon the sons of men,
Or why, as Shepherd, He should seek the wand’rers,
To bring them back, they know not how or when.
But this I know, that He was born of Mary,
When Bethl’hem’s manger was His only home,
And that He lived at Nazareth and labored,
And so the Savior, Savior of the world, is come.
I cannot tell how silently He suffered,
As with His peace He graced this place of tears,
Or how His heart upon the Cross was broken,
The crown of pain to three and thirty years.
But this I know, He heals the broken-hearted,
And stays our sin, and calms our lurking fear,
And lifts the burden from the heavy laden,
For yet the Savior, Savior of the world, is here.
I cannot tell how He will win the nations,
How He will claim His earthly heritage,
How satisfy the needs and aspirations
Of east and west, of sinner and of sage.
But this I know, all flesh shall see His glory,
And He shall reap the harvest He has sown,
And some glad day His sun shall shine in splendor
When He the Savior, Savior of the world, is known.
I cannot tell how all the lands shall worship,
When, at His bidding, every storm is stilled,
Or who can say how great the jubilation
When all the hearts of men with love are filled.
But this I know, the skies will thrill with rapture,
And myriad, myriad human voices sing,
And earth to heaven, and heaven to earth, will answer:
Degene die al langer met m'n blog meelezen, weten dat ik aan het proberen ben het Evangelie van Johannes uit mijn hoofd te leren. Eerlijk gezegd had ik het een poosje laten liggen en twijfelde ik of ik er verder mee wilde gaan. Een van de redenen was, dat ik alles wel mooi in mijn hoofd kan hebben, maar dat het daarmee niet gelijk ook in mijn hart zit. De zomer begon en ik kreeg een nieuw (wandel)ritme. Ik had genoeg tijd om na te denken en te bidden en...te memoriseren! Toen besloot ik om toch de draad van Johannes weer op te pakken en verder te gaan. De eerste vier hoofdstukken bleken er nog goed in te zitten, de vijfde ging wat moeilijker en het eerste stuk van hfd 6 lukte niet meer. Dus gebruikte ik de zomervakantie om hfd 5 en het eerste stuk van hfd 6 er weer goed in te krijgen. De zomervakantie is nu voorbij en ik zit weer helemaal op schema! En dan gebeurt er soms iets, waardoor een klein stukje tekst tóch ineens de weg naar je hart weet te vinden...
Er was een Afrikaanse bruiloft en de bruidegom was al aanwezig. De genodigden waren ook aanwezig en samen waren we aan het wachten op de bruid! Ik werd gevraagd om buiten voor de kerk te wachten en een seintje te geven als de bruid eraan kwam. Dat deed ik, me ondertussen afvragend of een Afrikaanse bruid ook een witte bruidsjurk heeft... Misschien had ze wel een mooie gekleurde jurk aan, die álle Afrikaanse vrouwen aan hadden en zou ik haar dus niet kunnen onderscheiden van de rest. Me daar zorgen over maken was verspilde moeite! Een half uur nadat de dienst eigenlijk had moeten beginnen, reed er een enorme limousine de straat in en zonder dat ik de bruid had gezien, wist ik: Daar is de bruid! Eindelijk! Gelukkig!
Op dat moment dacht ik er nog niks bij, maar tijdens het zingen van de aanbiddingsliederen 'hoorde' ik het Johannes de doper bijna zeggen:
'Wie de bruid heeft is de Bruidegom, maar de vriend van de Bruidegom, die erbij staat en hem hoort, verblijdt zich zeer als hij de stem van de Bruidegom hoort. Deze blijdschap van mij nu is volkomen geworden. Hij moet meer worden, maar ik minder.' (Johannes 3:29-30)
Ik werd er zo blij van! Ik proefde heel even iets van wat Johannes de doper zei! En ik weet dat ik het elke keer weer zal proeven als ik dit stukje opnieuw opzeg of hoor!
Ik heb lang getwijfeld of ik dit blogje wel zou schrijven, ik heb het er maar niet zo vaak over. Eigenlijk komt het erop neer dat ik me er gewoon voor schaam. Toen ik dat bedacht vond ik dat dat klaar moest zijn! Gods Woord is zo rijk en leven gevend. Het uit mijn hoofd leren van hoofdstukken en ook van de hele brief aan de Filippenzen heeft me zo geholpen in de tijd dat onze zoon ziek was. Heel wat uurtjes heb ik mijn gedachten kunnen vullen met het Woord van God in plaats van aan al die vervelende stemmetjes die vertelde dat het niet goed kwam.
Ik vertel het vandaag daarom toch. Niet om je te vertellen dat je Ezechiël of Openbaring uit je hoofd moet gaan leren (hoewel je ongetwijfeld niet de enige zult zijn die dat doet), maar om je te bemoedigen. Onze Vader kent ons zo goed. Hij kent de taal van mijn, en ook van jouw hart!
