Ja, dat is toch wel een struggle als je je huis uit moet omdat de kelder geïsoleerd wordt. Ook Philip mocht niet blijven. En het wordt eigenlijk alleen maar een groter probleem als je niet op tijd een plan bedenkt wat je dan die paar uur gaat doen. Maar ja, ik had er gewoon ook totaal geen zin in om me er druk over te maken, ik zie het wel.
Een klein plannetje begon wel te komen gisteren toen K appte of ik al iets bedacht had. Ik zou met de meiden die geen school hadden wel met ov naar de stad gaan. En dan zouden we wel zien of en waar we met hond naar binnen mochten.
Een klein plannetje begon wel te komen gisteren toen K appte of ik al iets bedacht had. Ik zou met de meiden die geen school hadden wel met ov naar de stad gaan. En dan zouden we wel zien of en waar we met hond naar binnen mochten.
Tussen 9.00 en 11.00 uur zouden ze komen. En ja hoor, om precies 10.59 uur waren ze er!
Een van de eerste vragen die ik stelde was hoe laat we weer terug mochten komen. Oh, zei hij, je mag gewoon blijven! Het materiaal is veranderd, het kan geen kwaad.
Een van de eerste vragen die ik stelde was hoe laat we weer terug mochten komen. Oh, zei hij, je mag gewoon blijven! Het materiaal is veranderd, het kan geen kwaad.
Daar stonden we dan, bepakt en bezakt...
We gingen toch maar, liepen naar de metro, al kibbelend of we nou naar de stad zouden gaan of dichterbij. M had geen tijd om helemaal naar de stad te gaan, de anderen hadden geen zin om dichterbij te gaan. We gingen dichterbij. Één metrostation verder stapte we weer uit.
Gingen éven naar de Bram. Ideale plek ook om leuke foto's te maken!
Dit aten we dus ergens anders op
Terug gingen we maar lopen, dat is sneller dan met de metro.
Ze zijn natuurlijk nog niet klaar en het maakt een hoop herrie.
Maar ik ben wel blij dat ik weer thuis ben.
Gewoon het idéé dat je niet in je huis mag!
Gewoon het idéé dat je niet in je huis mag!
Dat was de struggle van vandaag. Het valt nogal mee.
Ondertussen zijn we het grootste deel van de tijd met onze gedachten heel ergens anders. Gisteren zag Mar een collegaatje vreselijk hard huilen, ze dacht eerst dat ze aan het lachen was. Het bleek dat haar broer in de Oekraïne, waar ze vandaan komt, dood geschoten was. Mar is er nogal door van streek en kwam al gauw weer terug uit haar stage vandaag. Ik zag een foto van haar en haar broer, nog zo jong, in de twintig. Het zal je broer maar zijn, je zoon...
Willen jullie voor haar (hier alleen in Nederland) en haar familie (die nog in de Oekraïne zijn) bidden? En zowiezo dat die ellendige oorlogen ophouden!
🙏🙏🙏
1 opmerking:
Oeps, hier heb ik zo'n hekel aan. Als ze met het huis bezig zijn. De foto's zijn leuk, Lieneke. Ik heb gisteravond gebeden voor haar. Ik vind het heel erg, dat ze haar broer zo jong moest verliezen. Daar zijn geen woorden voor. Echt dieptepunt.
Een reactie posten
Heb jij Hem nog gezien vandaag? Reacties op deze vraag of op wat ik geschreven heb zijn altijd fijn! Zo kunnen we elkaar bemoedigen.