Een goede tekentip

Wat een stralende dag vandaag! En het is ook nog voorjaarsvakantie! Vandaag gingen we naar H. Een vrouw uit onze gemeente. Ze kan zó goed tekenen en schilderen en deze meiden houden er ook van. Dus mochten ze mee. Ze keken hun ogen uit naar de schilderijen die H gemaakt had. Op haar instagramaccount vindt je haar prachtige kunstwerken! Ik zei tegen S en logeetje: 'Neem je tekenspullen mee, misschien heeft ze nog wel een goede tip voor jullie!' En dat deden ze en H. had een hele goede tip! Ze zette wat beeldjes neer op tafel en zei dat ze die moesten natekenen. Dat dat veel beter is dan van een plaatje iets na te tekenen. Zo kun je veel meer je eigen gevoel erin leggen. Ik vind het een heel goede tip. Was er zelf nog niet op gekomen. Ik houd ook wel van tekenen, maar heb altijd een plaatje nodig. Nu ga ik toch ook eens proberen om bv een plantje na te tekenen.

En dit was (o.a.) het resultaat...

Ik heb natuurlijk de beeldjes gezien, dus vind ik het extra leuk. Daar heb ik dan weer geen foto van gemaakt.

Ik geniet van deze momenten. Zo mooi en leerzaam om ze mee te nemen naar afspraakjes. Zo zien ze veel van andere culturen en horen ook de gesprekken die we voeren, ik hoop dat dat ook leerzaam is:)

In mijn vensterbank gaat de lente vrolijk haar gang.

En buiten is ze niet meer in te houden!

Ik dacht dat het veel te vroeg was voor kleine eendjes. Maar een neef van me appte dat dat met deze soort niet zo is.

En nu is het ook tijd voor een terugblik op de maand februari...

Het waren dagen van...

- weinig werk door corona

- opnieuw beginnen met Bijbel memoriseren (deze keer begin ik bij Hebreeën 1)

- veel verdriet bij mensen om me heen

- storm

- veel gesprekken

- verjaardagen vieren

- voorbereidingen op deel 2 van de bruiloft van Ha & Ma

- geruchten van oorlog en begin van oorlog

Gelezen:

- 'Vrijwillige liefde' van Ds. C.G. Vreugdenhil
Een boekje over Hosea, erg mooi!

- 'Amy Carmichael' van Kathleen White

Ja, het alleen maar lezen van de boeken die ik had bedacht voor 2022 loopt niet zo lekker. Ik laat het maar los. Het moet geen zelfopgelegde last worden. Ik ben nu ontzettend aan het genieten van een tweede biografie van Amy Carmichael, geschreven door Elisabeth Elliot.
Met m'n Bijbelboekenleesplan ga ik wel door, dat werkt tot nu toe goed.

Gezien:

- 'Biking Border' op Netflix. Twee vrienden die één ding gemeen hebben: ze houden niet van fietsen! En toch fietsen ze samen van Berlijn naar Peking, 15000 km. Dit doen ze om geld in te zamelen voor een basisschool in Guatamala. Vooral de tocht door Iran vond ik erg verrassend en mooi! Zoveel gastvrijheid! Dat kennen we hier niet en wat is dat eigenlijk jammer!!

- 'The cause of Christ' op Newfaithnetwork. Mooi film over het leven van Lee Strobel. Hij is atheïst en wanneer zijn vrouw tot geloof komt stort zijn wereld in en gaat hij op zoek naar bewijzen dat het christelijk geloof niet waar kan zijn. Zijn grootste zoektocht gaat uit naar bewijzen dat Jezus niet echt uit de dood is opgestaan. Maar jullie raden het al... Ik keek deze film samen met K op een zondagmiddag en ik heb er heerlijk bij zitten janken!

Geluisterd:

- 'A no-drama lifestyle', in een podcast van Leslie Ludy.
- 'Keys to a Christ-centered small group' deel 1 en 2. Ook van Leslie Ludy.

- 'Amy Carmichael', deel 1 en 2. Van de podcast 'Women worth knowing'

- 'Welcoming the stranger with Rosaria Butterfield' van de podcast 'strong women'. Een héle mooie podcast over gastvrijheid.

- 'Joy in the mundane' van de podcast 'Daily grace'. Ook heel mooi!

- 'Trevin Wax on Gospel-centered Teaching' van de podcast 'Help me teach the Bible'. Waarvan ik voor deze les (weer) meeneem: 'Voordat je een Bijbelstudie gaat geven, lees Gods Woord en bid dat God eerst je eigen hart wil veranderen!' Dit is ook echt een goede podcast om te luisteren! Het helpt om je Bijbel weer fris te lezen!

Gemaakt:

- Een bladzij, die ik in m'n vorige blog liet zien.

- Ik haakte een poppendekentje, deed er een popje bij en gaf het mee aan m'n vriendin die voor een maand naar Brazilië ging. Zij geeft het aan een klein meisje en maakt er een foto van. Die foto krijg ik met de naam erbij en dan ga ik voor dat meisje bidden. Zo heb ik al een meisje in Gambia, in Iran en nu in Brazilië!

Hoe was jullie maand?

Ik weet zeker

Ik weet zeker dat ik de goedheid van de Heer zal zien in het land van de levenden. Ja, ik zal de goedheid van de Heer zien, houd stand, vertrouw op de Heer

Als je dit lied een keer helemaal luistert, zit het de hele dag in je hoofd! En meestal is dat heel vervelend en probeer ik dat te vermijden. In dit geval kies ik er een beetje voor, want het is geen vervelende wijs en de tekst is mooi om vast te houden. Want ondanks dat het leven soms moeilijk kan zijn en ondanks dat ik het soms ook even niet meer weet, zijn er nog zoveel bewijzen van goedheid en trouw van onze God. Ik zal er een paar noemen van de afgelopen week. En daarmee schuif ik de moeilijke dingen niet makkelijk aan de kant of probeer ze te negeren, maar gebruik ik m'n blog om me te focussen op alles wat waar, lieflijk, eerbaar, rechtvaardig, rein, welluidend is, zoals Paulus dat zo mooi zegt.

Vrijdagavond was er een gebedsavond voor de ouders van de tienergroep. Een mooie groep tieners uit de stad, waaronder ook veel gebrokenheid is. Hoe mooi is het dan om samen te bidden en elkaar te herinneren aan Gods trouw aan Zijn belofte niet los te laten wat Zijn hand begon. Aan het eind van de avond legden we alle namen bij het kruis.

Ik was een kastje aan het opruimen en kwam allemaal plaatjes en mooie artikelen tegen. En ik had zomaar even zin en tijd om iets te maken. Het idee van mijn zusje een beetje gestolen, die een album vol heeft gemaakt met op elke bladzijde een eigenschap van God en daar allemaal mooie teksten en persoonlijke dingen bij heeft geschreven.
Het herinnert me eraan dat het leven als christen niet makkelijk hoeft te zijn en het ook alles kost, dat het belangrijk is om niet hoogmoedig, maar nederig te zijn en hoe belangrijk het is om het goede nieuws altijd en overal, waar maar kan uit delen. Het is zo makkelijk alleen maar bezig te zijn met je eigen gezinnetje, kerkje en leven en daar kun je ook echt je handen aan vol hebben, maar ik merk zelf dat als ik mijn blik een beetje naar buiten richt het ook helpt om alles in een beter perspectief te zien. En je persoonlijke omgang met God blijft voor alles het belangrijkste en meest nodige.

Na een beetje passieve periode, met allemaal corona-patientjes in huis, heb ik het sporten weer opgepakt. Fijn om dat nu met anderen te doen, dat maakt de drempel een stuk lager. Maandagavond renden we met z'n drieën en kwamen we er achter, dat we vorig week alledrie in een dip zaten en we alledrie ook iets moesten dóen om eruit te komen. Voor de een was dat een goed gesprek met een zus, voor de ander een flinke poetsbeurt in huis en voor mij het weer oppakken van sport.

Vorig jaar hebben we ons hele huis opgeruimd, misschien herinner je je de blogs die daarover gingen. Ik noemde het deel 1. Dit jaar is deel 2 aan de beurt. Het huis wordt opgeknapt. Dat betekent dubbel glas, dakisolatie, ketel vervangen en nog een paar dingen en ook een herverdeling van de kamers. De tuin gaan we ook onder handen nemen en dat gaat denk ik heel leuk worden.

Vanavond weer homegroup, altijd iets om naar uit te kijken! 💖