Goed, tot zover, mijn groene vinger verhalen.
Oh mensen, het is weer zo'n mooi boek dat ik aan het lezen ben over het huwelijk. Ik zal er gauw iets meer over schrijven, maar nu niet. Nog even wat andere dingen doen.
Voortaan post ik op zondag een mooi Bijbelplaatje. Op Pinterest heb ik er aardig wat verzameld. Ze zijn veel te mooi om daar niks mee te doen. Dit plaatje zal ik altijd als eerste doen, daarna één met een Bijbeltekst. Soms zal ik er iets bij zeggen, soms misschien ook niet.
Maar toen was het klaar en sprong hij op L d'r schouder.
Hier is hij net bezig met wegvliegen.
'Jan Thomas sprak over Mozes en hoe het deze geweldige man veertig jaar in de woestijn gekost had om te leren dat hij niets was. En toch, op een dag, werd Mozes geconfronteerd met een brandende struik. Thomas zei dat de brandende braamstruik in de woestijn hoogstwaarschijnlijk niet veel meer dan een lelijk bosje droge, onaanzienlijke, nauwelijks uitgegroeide takjes was, en toch moest Mozes zijn schoenen uitdoen. Waarom? Omdat dit heilige grond was. Waarom was het heilige grond? Omdat God in de struik was! Dat was wat majoor Thomas wilde benadrukken. God zei tegen Mozes: 'Ik heb geen mooie struik of een geleerde struik of een welbespraakte struik nodig. Elke struik is goed, zolang Ik in de struik ben. Als Ik jou zal gebruiken, zal Ik je gebruiken. Niet dat jij iets voor Mij gaat doen, maar Ik ga iets door jou doen.'
Mooi om zo een nieuw seizoen in te gaan. God aan het werk in en door ons. En God God laten zijn in ons leven. Daarop leren vertrouwen en daarin rusten is de mooiste uitdaging die voor ons ligt, toch?!
En nu...ga ik eens kijken welk boek ik nu ga lezen. Ik denk één van Francis Chan over het huwelijk.
Je kunt honderd keer hetzelfde stukje lopen en toch steeds weer nieuwe dingen zien, dat vind ik altijd zo leuk! Kijk, ik loop altijd langs dit gebouw:
Maar nog nóóit is het me opgevallen wat er op die oranje tegel staat boven de ingang...
Grappig toch, zo in die oude Nederlandsche taal, dan denk ik gelijk aan 'In de soete suickerbol'. Heb je dat weleens gelezen? Ik las het ooit voor in een zomervakantie, dat vergeet ik niet meer.
Natuurlijk zie je ook dingen die er andere keren niet waren. Zoals deze mooie driekleurige veer.
En hier zou ik andere keren gewoon aan voorbij lopen, maar ze vallen me steeds al op die kleine bolletjes...nu moest ik er maar eens even voor bukken...
Het blijft altijd mooi buiten. En de frambozenstruik blijft ook maar van die heerlijke zoete snoepjes geven.
A d'r zusje was een dagje bij ons afgelopen week. Ze hadden een dag ervoor al 'slijm' gemaakt en daar werd nog lekker mee gekliederd.
En we deden spelletjes
En aten appeltaart. Niet zelf gemaakt, want een paar mensen hier vinden de appeltaart uit de vriezer van de supermarkt lekkerder dan zelfgemaakte...😳 Dat begrijp ik niet, maar goed. Voor Philip maakt het echt helemaal niks uit en hij kreeg niet eens!
En verder ben ik op zoek naar recepten met veeeel groenten. Ik heb er al twee gevonden. Ze smaakten allebei érg lekker. Als je een lekker recept hebt, laat het me weten!
Deze was ook erg lekker en ziet er ook nog eens leuk uit met al die kleurtjes.
Ook al was de vakantie nog niet helemaal voorbij, ik moest toch al een dagje werken. Helemaal niet erg. Ik ben een beetje klaar met deze vakantie eigenlijk. Ik merk aan mezelf dat het goed voor me is om weer aan de slag te gaan. Ik heb er dan ook weer veel zin in.
Donderdag was het weer een gezellige, drukke boel, doordat iedereen vrij was, kwamen ze bijna allemaal wel even langs en kwamen er ook nog een nichtje en neefje spelen.
Een paar dikke druppels water vielen op m'n hoofd, ik keek omhoog en zag een enorm donkere wolk. Nou is deze foto denk ik een beetje overdreven, maar donker was hij wel, terwijl de lucht eromheen nog best blauw en licht bewolkt was. Ik loop met Philip altijd twee stukken, eerst de ene kant van de dijk en dan de andere. Ik had nu precies het eerste stuk gehad en zou binnen een paar minuten thuis kunnen zijn. Maar ik wilde nog even verder, en liep dus door. Het bleef eigenlijk verder droog! Ik zou er nog een mooie geestelijke les uit kunnen halen, maar dat laat ik aan je zelf over!
Een rustig dagje vandaag. Precies waar het voor is, die zondag. Vanochtend ging ik weer naar de kerk, deze keer binnen. Door de vakantietijd mocht iedereen komen tot het maximaal aantal binnen was, dan ging de deur dicht. We hadden een mooie, aanmoedigende en bemoedigende preek over de kerk van vandaag. Gebed, Het verspreiden van het Evangelie en Zorgen voor de armen... daar zetten we ons voor in.
Het is een chaos in de wereld...
net als 2000 jaar geleden!
En wij kunnen anderen besmetten met de liefde van Jezus en het Koninkrijk van God.
We deden vanmiddag en ook vanavond weer een paar potjes yathzee en ik ben een flink eind verder in m'n boek 'De waarde van vriendschap'. We zaten aan het begin van de avond aan tafel en ik zei iets en ze begonnen allemaal te juíchen! Wat denk je dat ik zei?
'Het soort vriendschap waar ik voor pleit is tegenwoordig heel zeldzaam, omdat we vergeten hebben hoe we tijd moeten verkwisten. Tijd is veel te kostbaar om te verdoen, zeggen we. Inderdaad is tijd kostbaar. Maar niet daarom zijn we ermee gestopt om die te verkwisten. Er is immers ook een heilzame manier om kwistig met tijd om te gaan. Ons probleem is dat we te rusteloos geworden zijn om dat te doen. We weten niet meer hoe we stil moeten zijn voor Gods aangezicht. We weten niet meer hoe we de waarheid moeten overpeinzen, moeten mediteren. Om dezelfde reden weten we ook niet meer hoe we lange tijd met vrienden moeten praten. Op zulke momenten, waarop twee mensen hun geest en hun hart voor elkaar blootleggen, ervaren we samen de vreugde om de waarheid, die wel een van de meest kostbare vormen van vreugde is. Mensen die lang met elkaar aan de praat blijven, constateren enerzijds dat dit inbreuk maakt op hun agenda - maar ervaren anderzijds de vreugde als mensen elkaar om zo'n diep niveau ontmoeten. Uit zulke diepten ontstaat echte vriendschap.'
Gisteren schreef ik dat ik nog iets wilde schrijven over 'het' boek dat ik in de kringloop had gekocht, maar het moest natuurlijk zijn: één van de boeken!:)
Maar ik had het over het volgende boek: 'Zoektocht naar God' van Larry Crabb. Laat ik beginnen met te zeggen dat ik het jullie heel erg aanbeveel om te lezen. Alle boeken die ik van L. Crabb heb gelezen zijn aan te bevelen eigenlijk.
Ik vind het moeilijk om even kort te vertellen waar het over gaat, maar het komt er heel in het kort op neer, dat we ten diepste handelen óf vanuit een twijfel aan Gods goedheid óf vanuit een vertrouwen op God. En hij moedigt ons aan om onze hoogste prioriteit te laten zijn, niet de oplossing van onze problemen, maar het kennen van Christus. Het geeft zoveel rust in je denken en in je hart als je weet: God is goed, ook als problemen niet opgelost worden, en zondige neigingen niet overwonnen worden en je de controle over je leven kwijt raakt en het weleens een chaos kan zijn in je hart, je leven, je denken.
Ik ga deze blog niet te lang maken. Ik zal nog een paar citaten geven, die ik in het boek onderstreept heb. Het zijn er een paar waar ik nog wel een poosje op kan kauwen.
'We willen God niet beter leren kennen, Hem kennen is niet echt waar het om gaat. We willen Hem liever gebruiken om te krijgen wat we hebben willen.'
'Door Gods genade word ik bevrijd van de behoefte om beter te zijn dan ik ben en bevrijd tot het onder ogen zien hoe ik werkelijk ben en het toch niet op te geven.'
'Godsvertrouwen en hoop op Zijn voorziening manifesteren zich in dit leven niet altijd als een frisse vrolijkheid. Vertrouwende, hoopvolle mensen worden gekenmerkt door hun volharding en doordat ze weigeren op onrechtmatige wijze verlichting te zoeken tijdens hun voortdurende worstelingen.'
'En we zouden inzien dat Hij ons blijft vergeven, iedere dag van ons leven, tot op de dag dat er niets meer te vergeven zal zijn.'
'Terwijl we ons door de problemen van het leven worstelen, is de belangrijkste vraag niet: 'Hoe kan ik mijn problemen oplossen?' maar veeleer: 'Hoe kan ik een hartstochtelijke liefde voor Christus ontwikkelen die alle andere hartstochten te boven gaat en ze reduceert tot tweederangs-aangelegenheden.'
'Welk verschil maakt Gods liefde in uw leven?'
'De wereld is een veel te slechte plek - en veel te onzeker - om er een huis te bouwen en erop te rekenen dat het fijn zal zijn. Maar het is een perfecte plek om God te vinden.'
Dat was het dan. Misschien vind je al die boekenwijsheid helemaal niet interessant en wil je veel meer horen over hoe ons leven er uitziet hier in de stad. Dan kan ik je nog vertellen dat ik vanmiddag met m'n nicht en onze kids naar de bouwspeeltuin ga. S is zó blij dat ze A eindelijk weer kan zien en met haar kan spelen, ze hebben elkaar langer dan 3 weken niet gezien. En wij kunnen ondertussen weer eens bijpraten! Ik heb gisteren een zak paprika's gekocht, ik denk dat ik die nog even snijd en meeneem met een bakje humus, als gezond snackje.
Heb nog een mooie vakantiedag en tot morgen!
'