Justice Conference

Vrijdag en zaterdag was ik naar de Justice Conference. Ik heb er zoveel gehoord, het was behoorlijk intensief. Ik wil er een paar blogs aan wijden, om het allemaal te verwerken en het een plek te geven. Kan ik er iets mee?

Het verhaal van Ruben Timman, die de opening deed op vrijdag, raakte me. Hij is fotograaf en werkt aan het 'Museum van de mensheid'. Er staat ergens een oud gebouw, een voormalige minutiefabriek,wat wegens instortingsgevaar niet toegankelijk was. Toen Ruben daar toch een keer naar binnenging, realiseerde hij zich dat dit het gebouw is wat hij ooit in een droom heeft gezien. Het was vervallen, het was er donker, gebroken glasscherven. Hij is daar zijn portretfoto's gaan ophangen. Portretten van mensen, jong en oud, van alle nationaliteiten, mensen met een verhaal.
'Masterpieces in a fallen world'.

En wat ik er mooi aan vind, waarom het me raakte, is de herkenning. Ik wilde hier thuis ook een muur met gezichten van mensen. Ik knipte ze uit blaadjes van Open Doors en Visie en Eva en dat soort. Mijn thema was de vervolgde kerk. Ik had daar al eens de wcdeur mee volgeplakt. Daarna een stukje muur in de gang. Maar het werd er in de loop der jaren niet mooier op, dus daar hangt nu weer een keurig behangetje. En als je mijn Pinterestaccount bekijkt, zul je daar een bord 'culture' vinden, waar je minstens 1756 pins van mensen ziet. Andere borden halen niet eens de 300.

En het raakte me tijdens die conferentie ook dat ik twee minuten lang in de ogen van iemand die ik niet kende mocht kijken. Het idee daar achter zal ik in een andere blog nog wel eens noemen.

Waar het nu om gaat, mensen zijn zo mooi! Er zijn er zoveel en zo verschillend! En toch allemaal mens.

Zoals ik lang naar een foto kan kijken, zo zou ik wel wat aandachtiger in de ogen van de ander willen kijken. De ander écht zien. Misschien een kort gebed uitspreken zodra ik me daarvan bewust ben. Iets van: 'God, zegen hem/haar!' of 'Heer, schijn met uw licht in zijn/haar leven!'

Zoiets.

Die avond, wanneer ik dit allemaal op papier heb gezet, sluit ik af met het lezen van Psalm 42, de Psalm die aan de beurt is. Ik kan geen betere afsluiting bedenken dan het vers wat ik daar tegenkom.

Mijn ziel dorst naar God,

naar de levende God.

Wanneer mag ik nader komen

en Gods gelaat aanschouwen?

Als ik vanavond buiten ben...

Na een paar drukke dagen, maken we er vandaag een rustig dagje van.

Gisteren maakten we een heerlijke smileytaart uit dit kookboek. Er staan nog veel meer dingen in die vast ook de moeite waard zijn te proberen. Maar nu vond ik deze het leukst!

En we maakten ook een wandeling met Philip. Zodra hij water ziet, probeert hij er in te komen. Dat lukt niet altijd, dan vind hij de sprong (gelukkig) iets te diep. En soms valt hij er dan toch nog in. Dat gebeurde aan het eind van de wandeling, hij ging kopje onder...

We zagen weer allemaal moois in de natuur.

Soms is het heerlijk om alleen te wandelen en te bidden. Een poosje terug wandelde ik met m'n nicht op deze weg en verzuchtte ze:

'Deze weg ligt vol met gebeden en schreeuwen naar God!'

Het leek ineens heilige grond geworden in plaats van maar een wandelpad.

En wie weet welke gebeden er op al die wegen en straten van de stad liggen...

Of misschien wel geen, maar dat kan ik me niet voorstellen.

Het is een mooie gedachte, de wegen, straten en pleinen vol gebeden.

Als ik vanavond buiten ben...

Musea, winkels en plantjes

We zijn hier zo lekker bezig, dat het bloggen er een klein beetje bij inschiet.

En nu ik dit aan het typen ben merk ik dat de vinger waar ik in gesneden had, ook weer gewoon mee kan doen, daar ben ik blij mee. Het gevoel is er nog niet in terug, maar wie weet komt dat ook weer.

Donderdag ging ik mee met de klas van S naar Villa Zebra. Ze deed enthousiast mee en vertelde ook nog even dat 'God terug komt en dat er dan een dag komt waar nooit een einde aan komt'! Heerlijk om zo over de toekomst te denken!

L en A hadden een leuk woordbeeld gemaakt:

Villa zebra:) Ik zet het er maar even bij...

Met M ging ik deze week naar Intratuin. Ik had nog wat potten nodig voor m'n nieuwe liefde:) en zocht ook naar een Aloë Vera plantje. Maar toen we daar kwamen was alles al helemaal in de kerstsfeer, ik vroeg me af of er nog wel gewone plantjes te koop waren.

Gelukkig was het allerlaatste stukje nog normaal. En daar vond ik deze Aloë Vera. Ik wilde 'm graag omdat het een plant is die heel goed op de slaapkamer kan. Deze plant ademt 's nachts zuurstof uit, iets wat de meeste planten niet doen.

En toen was het herfstvakantie. S had een dagje eerder vrij en samen gingen we even naar de Praxis. S had er niet zo heel veel zin in, maar toen we er eenmaal waren en er bij de uitgang oliebollen werden verkocht...vond ze het allemaal wel weer leuk. En lekker!

's Middags gingen we nog even naar het Boijmans van Beuningen museum. Sommige mensen kunnen daar zo een dag doorbrengen, wij niet. Maar dit was wel het mooiste museumstuk dat er was vond ik.

Nog even wat plantennieuws dan. Ik had niet gedacht dat je er zoveel over kon vertellen, maar elke keer als er iemand komt heb ik er weer hele verhalen over:)

Dit Vaderplantje had ik gekregen en het ging niet zo goed, ik moest er twee blaadjes afhalen, die waren waren helemaal verschrompeld. Toen zag hij er zo uit:

Ik had de hoop eigenlijk al verloren. Maar kijk nu eens! Het lijkt er op dat het toch weer een mooi plantje gaat worden.

En nu weekend en lekker een weekje vakantie vieren. Hier nog een foto. Dit kom ik tegen als ik een rondje hardloop. Ze zijn overal maar aan het bouwen en werken. Vond het wel iets hebben zo met die blauwe lucht.

Jarig, planten, leuke app en een zere vinger

Hoog tijd voor een nieuw blogje, het is alweer veel te lang geleden. Waar zal ik beginnen... Ja, een poosje terug kwam er een pakketje door de brievenbus. Altijd leuk natuurlijk, maar helemaal leuk als het een dagboekje is, waar je zelf aan mee geschreven hebt:

Het is een dagboekje over de vruchten van de Geest.

Al eerder schreven we met dezelfde vrouwen dit dagboek:

Elk boekje heeft 100 stukjes zonder data, dus je kunt er altijd mee beginnen of het een paar dagen laten liggen.

Afgelopen maandag vierde ik mijn 42ste verjaardag. Waarom weet ik niet, maar ik vind het een mooie leeftijd! Ik wilde heel graag deze wereldkaart vóór m'n verjaardag aan de muur en dat heeft die lieverd van mij weer gefixt. Hij lag al een aantal jaar ergens boven, tijd om 'm weer op te hangen! Zo konden m'n Chinese buurtjes me vertellen waar ze die zomer precies in China geweest zijn.

Ik werd verwend met een lekker ontbijt op bed, mooie boeken, planten, chocola, een grote pan pompoensoep en nog veel meer! Ineens heb ik er een hele nieuwe hobby bij: planten en stekjes. Had ik een paar weken geleden nog niet 1 plant in huis, ik heb nu wel 10 verschillende. Ik zal er een paar laten zien:

De pannenkoekplant, ik kreeg een stekje van iemand uit de kerk.

En van iemand anders uit de kerk kreeg ik er nog veel meer, zoals dit vetplantje, waarvan je de blaadjes op de aarde moet leggen, als het goed is, gaan ze dan op een gegeven moment wortel schieten. Een ding heb je wel echt nodig bij planten en dat is: GEDULD!

En deze mooie graslelie! Er zitten allemaal al kleintjes aan, die laat ik nog even groeien.

Dit prachtige olijfboompje kreeg ik van een vriendin. Hij mag gezellig binnen blijven staan!

Deze vrouwentong kreeg ik van m'n moeder:) Zien jullie Dirk onze grote vis? Ik begin eindelijk een beetje aan 'm gehecht te raken, dat duurde even.

En nog twee vetplantjes.

En dit is m'n eerste eigen aanschaf, ik heb geen idee hoe die heet, jullie? Het stond ook niet op het kaartje.

Het is zo leuk. We hadden geen planten en we wilden ook geen huisdieren, ik had aan het begin van het jaar niet gedacht dat we nu een hond, twee vissen en een heleboel plantjes zouden hebben. Ik word er blij van.

Van de week ontdekte ik een leuke app. Deze zet een Bijbeltekst bij je foto en dan krijg je bijv. dit:

De app heet Bible Lens. Als je de Bible app hebt, kun je daar de foto's ook delen.

Wat een lang verhaal is het geworden. Ik dacht eigenlijk dat het niet zo lang zou worden, nu ik met een dik verband om m'n wijsvinger loop, doordat ik in m'n vinger sneed toen ik vorige week zondag alvast pompoensoep wilde maken voor m'n verjaardag. Er moesten 3 hechtingen in, die mogen er dinsdag gelukkig weer uit.

Ik dacht dat het dan maar blikken soep zouden moeten worden, maar Ha heeft tot 3.00 uur 's nachts pompoensoep staan maken, en lekker dat die soep was, echt heel lief van hem.

En nu? Nu ga ik jullie bogjes lezen! Staat jouw blog nog niet in m'n bloglijst onder aan m'n blog, zet 'm dan even in een reaktie, dan ga ik er gauw een kijkje nemen en zet hem in m'n lijst!