Iets moois gebeurd

Toen ik op tweede paasdag thuiskwam na die bevalling stond er een bosje rozen op tafel. Onze vriendin/achterbuurvrouw had ze gebracht en ze staan nog steeds op tafel. Niet meer zo mooi als hier op de foto, of eigenlijk zijn ze nu wel echt op en gaan ze vandaag de prullenbak in. Ze deelde die dag in haar straat allemaal bosjes rozen uit, zo'n mooi gebaar!

Ons appelboompje krijgt bloesem! K en ik maken bijna elke dag een 'rondje' door de tuin om te kijken of er weer iets moois gebeurd is.

En dan zien we ook echt steeds weer iets nieuws

Zondag is H 13 jaar geworden. We vierden haar verjaardag bij haar ouders thuis. Haar moeder maakte een heerlijke Tajine! H en ik hielpen een beetje mee.

Het was heerlijk en gezellig.
Dit is de tajine met lam en heerlijke pruimen erbij.

En voor de verandering maar even alleen een foto van mezelf. Ik weet niet wie er allemaal wel en niet op mijn blog wil

Vorige week had ik een weekje school. De eerste weken ging het vooral over hoe het allemaal gaat als het goed gaat. Nu krijgen we de pathalogie, dat is de ziekteleer, te horen en krijgen we ook EHBO. Maar ook hoe je reflecteert en verslag doet, samenwerkt met een verloskundige/lactatiekundige/consultatiebureau. Er komt heel wat bij kijken.

Wat ik mooi vind is dat er benadrukt wordt dat we héél veel gezonde baby's te zien krijgen, waardoor je eigenlijk niet bang hoeft te zijn dat je, als iets niet goed gaat, dat niet zult zien. Juist omdat je weet hoe het gaat met een gezonde baby, valt het op als er iets afwijkt.

En zo zat ik er eens over na te denken, dat het om die reden misschien ook wel heel erg belangrijk is om de hele Bijbel te lezen en te blijven lezen. Zodat je alles wat daarvan afwijkt kunt gaan onderscheiden.

Dat was even een filosofisch momentje.

Verder kan ik er nog over zeggen dat het mooiste (tot nu toe) van een week kramen bij iemand is, dat wanneer er bij de kraamvrouw op dag 1 geen lachje af kan en op dag 8 ze helemaal straalt en zelfs vraagt of ze bij een eventueel volgende kindje dezelfde kraamverzorgende kan krijgen.

Dan is er in de tussenliggende dagen iets moois gebeurt!

💓

Wacht maar af

Vorige week werkte ik in twee gezinnen. In de één 3 uur en in de ander 5 uur. Allebei de gezinnen waren van een andere cultuur. In het ene gezin werd er elke dag iets van een soort wierook gebrand? Maar dan geen stokjes... misschien weten jullie hoe het heet? Aan het eind van de week kregen we een rolletje met van die zwarte kooltjes en in aluminiumfolie zat iets van het spul wat je er omheen ziet liggen. Het kooltje houd je in het vuur zodat het goed heet wordt. Dan leg je dat op dat schaaltje en dan doe je er iets van dat spul op en dan komt er een damp vanaf, dat duurt heel lang en het ruikt heel sterk. Ik vind het heel leuk om dat daar een keer geroken en gezien te hebben, maar ik zal het hier thuis niet zo gauw gebruiken. Ik kan het je wel eens laten ruiken als je bij me langs komt! 😄

En op eerste Paasdag werd ik om uit mijn bed gebeld en naar een bevalling gestuurd. Dat was echt een verrassing! Er werd een prachtige baby geboren. Ik verliet het ziekenhuis in een jubelstemming omdat ik mijn eerste partus nu af kon vinken.
En daarna ging ik gauw een rondje rennen, even alle spanning en adrenaline eruit, ik liep sneller dan andere keren!

De planten en boompjes die we besteld hadden zijn nooit aangekomen. Nu zijn we ze zaterdag zelf maar uit gaan zoeken en kwamen we thuis met mooie plantjes en een boompje. S hielp K mee om alles in de tuin een plekje te geven.

Deze zijn zo schattig klein en mooi. Volgens mij zijn het Dahlia's...maar nu weet ik het niet meer zeker.

En deze! Ook zo leuk!

En het boompje is een vijgenboom!

En helemaal links in de hoek hebben we nog een magnoliastruikje met een paar zielige blaadjes... maar wacht maar af, volgend jaar zal ik jullie eens wat laten zien!

En zo is er van alle kanten weer nieuw leven om ons heen en galmt de opstanding van Jezus na in onze oren.

En het fluistert me hoop in als ik ongerust ben, als ik verdriet en rouw zie en als ik mensen zie lijden.