Té lang niet gezien!

De vlooienmast, wie kent het niet? M'n jongste oppaskindje kent het nu ongetwijfeld ook en speelt er lustig mee op los!

Het was een gezellig dagje vrijdag. L vlechtte (bijna) alle lange haren die er waren

Met S ging ik vorige week een rondje skeeleren, het was echt even een leuk uitje!

Even een klein stukje rijden en je bent weer eens in een ander mooi stukje natuurgebied. Ik had een leuk zoekplaatje voor haar: zoek de reiger! Maar toen zaten die lange halmsprieten er nog voor.

We sloten het af met een broodje kroket en deelden samen een patatje.

En zaterdag ging ik met mijn zusjes weer ergens anders skeeleren en gingen we nog even langs m'n broer en dronken in de tuin een glas water. Ik werd er zo blij van en realiseerde me dat ik vooral m'n broer en schoonzus echt al té lang niet gezien had!

En nu vakantie!
Er worden allemaal afspraken met vriendinnen gemaakt door de meiden. Heerlijk er even uit, ze hebben het echt nodig, die tieners! S en A hebben een logeerpartijtje en hier komt ook nog iemand logeren. Verder doen we spelletjes, maken we puzzels en lezen we boeken en gaan wandelen met de hond, skeeleren, picknicken... we maken er wat van. Jullie toch ook?

Vroeger bij m'n ouders

Al een poosje hoor ik 's ochtends vroeg een vogel zingen als ik de hond uitlaat. Het is er zo één die ik vroeger bij m'n ouders thuis al hoorde in het voorjaar. Ik heb een klein stukje opgenomen, het beeld is niet zo best.

Vandaag kregen we een liftje van iemand die M naar mijn zusje bracht en vandaar ging ik met S lopend naar mijn ouders. Mijn vader was gisteren jarig, 72 jaar al, maar dat zou je niet zeggen als je hem ziet. Jammer dat ik niet even een leuke selfie met hem heb gemaakt!

Het was gezellig, we kletsten en aten een taartje. En ik maakte nog gauw even een foto van de reuze pannenkoekplant die m'n moeder heeft staan...

Wat een mooie he?!

Toen het tijd was, liepen we weer terug naar m'n zusje en M en gingen we nog een rondje lopen met de hond. Toen hoorde ik weer een ander vogeltje zingen...geen idee welke het is.

M'n kleinste neefje 'fietste' lekker hard vooruit

Het ijs is nog niet helemaal gesmolten

Het is heerlijk om buiten te zijn! Er is zoveel te zien.

Maandag kreeg S een test voor covid. Een klasgenootje had corona en de hele klas moest in quarantaine. Maandag was de 5de dag. Dinsdag kon ik pas gaan werken als we de uitslag wisten. Om 13.00 uur belde ze, gelukkig negatief! En toen gauw naar m'n werk.

Daar maakten we leuke sneeuwmankoekjes, want we zijn de sneeuw nog lang niet zat.

De kinderen vinden het leuk om te bakken en te knutselen.

En ja hoor, tussen de bedrijven door heb ik m'n boek uitgelezen.

De hele serie is gelijk doorgeschoven naar de schoonmoeder van R. Mocht je de serie ergens tegenkomen, ik waarschuw je dat als je er eenmaal mee bezig bent, je niet rust voordat je ze alle drie uit hebt!

En ja echt, ik ben natuurlijk alweer met een nieuw boek bezig. Dit wordt mijn boekenjaar en ik deel er van alles over!

Een mooi boekje, het leest prettig.

Alvast een citaat om over na te denken:

God liefhebben met héél je hart:

'God vraag niet van mij dat ik grote dingen tot stand breng. Hij vraagt van mij dat ik streef naar uitnemendheid in mijn relaties.'

Tom moedigt je aan om niet zachtjes in jezelf, maar hardop en met heel je hart te bidden en geeft daarbij 7 tips om je hart uit te storten voor God zoals David dat deed. Hij zegt daarbij: 

'Je ziet hetzelfde patroon telkens weer terugkomen in de Psalmen van David. Hij kampt met een enorm probleem en begint zijn hart uit te storten. Als hij tegen God spreekt, laat hij zijn gevoelens zien. En voor hij aan het einde van de psalm is gekomen, is er vrede in zijn hart. De problemen zijn er nog wel, maar Davids hart is in de loop van de twintig of dertig verzen van de Psalm weer de juiste richting op gegaan. Het hart van David wordt in twintig of dertig verzen weer tot bedaren gebracht en toch leven sommigen onder ons al twintig of dertig jaar met onrust in het hart over een bepaalde kwestie. Zonder de diepe pijn die in ons hart kan bestaan te bagatelliseren, twijfel ik er niet aan dat een van de redenen voor dit gebrek aan vrede is dat we nooit onze gevoelens met God delen. We bidden als vanzelfsprekend. We bidden rechtlijnig. We bidden zelfs Bijbels. Maar we volgen niet Davids voorbeeld van bidden met gevoel.'

Nou, dat is heel wat om dat te zeggen. Besef dat ik er maar een klein stukje uithaal, het gaat natuurlijk niet alleen om het uiten van je gevoel. Misschien heb je er iets aan, misschien kun je er niets mee, het is oke!

En dan de 7 tips:

1. Spreek met God over je gevoelens
(Moe ben ik van het zuchten, elke nacht is mijn kussen nat, mijn bed doorweekt van tranen (Psalm 6:7)

2. Spreek met God over je zwakheden
(Keer U tot mij en wees mij genadig, ik ben alleen en ellendig. Psalm 25:16)

3. Spreek met God over Zijn kracht
(Wie is die koning vol majesteit? De HEER, machtig en heldhaftig, de HEER, heldhaftig in de strijd. Psalm 24:8)

4. Vertel God je angsten
(Vrees en beven grijpen mij aan, ik huiver over heel mijn lichaam. Psalm 55:6)

5. Stort bij God de wensen van je hart uit
(Heer, al mijn verlangens zijn U bekend, mijn zuchten is voor U niet verborgen. Psalm 38:10)

6. Belijd God openlijk en met gevoel je zonden
(Want ik ben de ondergang nabij en altijd vergezelt mij de pijn. Ik wil U mijn schuld belijden, door mijn zonden wordt ik gekweld. Psalm 38:18-19)

7. Spreek hardop uit wie God voor je is.
((David) sprak de woorden van dit lied tot de HEER toen de HEER hem aan de greep van zijn vijanden had ontrukt, ook aan die van Saul. Hij zei: 'Ik heb U lief, HEER, mijn sterkte, HEER, mijn rots, mijn vesting, mijn bevrijder, God, mijn steenrots, bij U kan ik schuilen, mijn schild, kracht die mij redt, mijn burcht. Psalm 18:1-3)

Vandaag begint de lijdenstijd. Misschien mooi om eens aandacht te geven aan de manier waarop ik bid. Het viel me een poosje terug op dat ik al weken lang elke keer als ik knielde, ik dat met een zucht deed...en dat mag en kan soms ook niet anders. Maar nu wordt het voor mij tijd om er woorden aan te geven.

En tijd om eten te gaan koken!

🙋

 

Betoverend

Kijk, dat is nog eens een leuke, spontane actie. Iemand die bedenkt dat het leuk zou zijn om een schaatsbaantje in de tuin aan te leggen én het dan ook nog doet. Het was meer werk dan ze had gedacht, maar het is haar wel gelukt! Woensdagmiddag had S een vriendin en gingen ze weer heerlijk sleeën en kwamen we ook in de tuin terecht met de ijsbaan. Ze hebben er even fijn gespeeld, zonder schaatsen, dat dan weer wel.

Een dagje later moesten we in Capelle zijn. Waar je ook komt...het is betoverend, zo mooi met die sneeuw! Zouden de ganzen en zwanen en vogels het erg koud hebben?

Vorige week liet ik al een foto zien van de vliet met ijs. Nu kon er heerlijk op geschaatst worden.

En zaterdag was ik aan de beurt. In de ochtend ging ik eerst naar m'n buurvrouw. Ze gaat door een moeilijke tijd en het was fijn om even bij haar te zijn en thee te drinken en te praten. Aan het begin van de middag bracht ik A naar een vriendin, nam mijn schaatsen mee en wilde niet terug naar huis, voor ik had geschaatst! Om de een of andere reden is dat best een hoge drempel. Ik weet dan niet waar en of het echt wel kan enzo. Ik zag al een paar slootjes en meertjes, maar zag niet zo gauw waar ik m'n auto kon parkeren of ik zag niemand anders op het ijs. Thuis had ik me al afgevraagd of het hondenstrand ook dicht zou zijn en ik daar misschien kon schaatsen. Daar reed ik toen heen en ja hoor...de perfecte plek gevonden!

Ik ging op een bankje zitten om mijn schaatsen aan te doen en raakte aan de praat met een vrouw die daar zat. Ze was eerder die dag hard op het ijs gevallen, dus deed maar even rustig aan. Misschien dat ze dan een dag later nog even kon. Ik vertelde dat ik ook al twee keer gevallen was. Inmiddels was ik gaan staan en vroeg me af hoe ik de afstand naar het ijs kon overbruggen. De vrouw zei: 'Nou, hier kun je in ieder geval niet vallen!' En voordat ze het gezegd had, lag ik languit achterover op de grond 🙈. De 3de keer!! De vrouw gaf me haar hand om me overeind te helpen, dat vond ik wel erg aardig en ik bedacht dat het lang geleden was dat iemand die me niet kent me een hand heeft gegeven. Later in de auto bedacht ik ook nog dat ik deze week in ieder geval 1 ding heb geleerd en dat is dat vallen helemaal niet zo erg is: je staat weer op en kunt weer verder (als het meezit).

Uiteindelijk bereikte ik het ijs en was voorlopig niet van plan om weer van het ijs af te komen. Het ijs was écht heel fijn en het was zo heerlijk! Ik voelde me de gelukkigste vrouw van de hele wereld. Ik vermoed dat ik (deze keer) niet de enige was...

Is het geen plaatje met die molen?!

Ondertussen werd het bij ons in de straat best wel gevaarlijk met zo'n joekel van een ijspegel aan de dakgoot!

Vanmiddag na de dienst ging ik nog even naar het ijs met M, Mar en L.

De meiden hadden geen schaatsen en ik kreeg alleen L zover dat ze ook even ging met die van mij. Ik ging toen nog even wat foto's maken.

Eigenlijk kan ik er geen genoeg van krijgen. Maar dit was de laatste dag voor nu. Het was fantastisch!

We kregen dit weekend nog een verrassing:

Zo leuk dit! 💕 Nog even en dan is het zover!

Vandaag maakte ik nog even een puzzel (van 500:) Die was best snel klaar.

En mensen... ik zit helemaal in de zijdeplantage in India, ben bezig met het derde en laatste boek: 'Gevaar voor Kingscote'. Het gaat veel sneller dan ik had gedacht. Ik moet er wel bij zeggen dat ze het hier een beetje zat beginnen te worden dat ik zoveel lees. Maar het is maar even zo. Ik vind het om verschillende redenen een goed verhaal:

1. Het geloof en de moed, maar ook het echt mens zijn van de hoofdpersoon is bewonderenswaardig!
2. Ik vind het echt bijzonder hoe iemand dit allemaal in elkaar heeft bedacht. Daar is heel wat research voor nodig geweest denk ik zo.

3. Het geeft een beeld van de cultuur van India in de tijd dat  William Carrey de Bijbel vertaalde in het Bengaals en Sanskriet. William Carrey komt ook in het boek voor en ook John Newton. Eén uitspraak van William Carrey is wel bekend: 'Verwacht grote dingen van God. Onderneem grote dingen voor God.' En dat is eigenlijk precies wat de hoofdpersoon, Coral, doet.

4. Door het hele verhaal is er natuurlijk ook genoeg ruimte voor een Romance. En wat ik daar erg prettig aan vind is dat het midden in het laatste boek al duidelijk wordt en niet pas aan het eind en dat was het dan. Het verhaal gaat nog verder, het blijft nog even heel spannend.

Genoeg weer!

Tot de volgende keer!

Oja, ik heb 4 jurken besteld voor de bruiloft en hoop er 3 terug te sturen...ik ben benieuwd, bedankt voor jullie tips!

Fijn, handig en superleuk!

Laat ik eens beginnen met jullie te bedanken voor de reacties die jullie geven op m'n blog. Ik moet nog eens uitzoeken hoe ik iedereen persoonlijk kan beantwoorden, want dat lukt me nu niet. Ik kan alleen een reactie onderaan kwijt. Al die boekentips waren leuk en ik zal er een paar eens beter gaan bekijken om misschien ook te lezen! En er wordt veel gepuzzeld!

Wat mooi he die sneeuw?! Ik ben er blij mee. Maar ik kan ook heel goed begrijpen dat niet iedereen er even blij mee is. Zeker nu de sneeuw blijft liggen en alles erg glad is.

Gisteren ging ik wandelend naar m'n werk. Met de fiets zag ik niet zo zitten. Het was mooi, de zon kwam al een beetje door en er dwarrelde wat sneeuwvlokjes naar beneden. Aan de andere kant was de lucht juist donkergrijs. Ik heb wat foto's gemaakt onderweg en bedacht dat dit iets is wat ik graag vaker zou doen. Gewoon lekker wandelen en foto's maken. Niet alleen in de natuur, maar ook in de stad.

Kijk eens wat een leuke eend of is het een kever (we komen er hier even niet uit, zelfs niet met google 😄!

En het uitzicht van binnen naar buiten is ook mooi

Vooral dit... dat wordt schaatsen op de vliet van het weekend denk ik. Dat is lang geleden!

Gisteren gingen we sleeën en kwam iemand met een kan warme chocolademelk en deelde aan alle kinderen uit. Zo gezellig!

Helaas raakte we onze slee kwijt. Ik zou terug ook weer gaan lopen en dan S mee op de slee. Nu moest ze zelf ook lopen...maar het ging eigenlijk heel goed en het was ook gezellig. Ik had katjesdrop mee, dat hielp ook. En eigenlijk vond ik het niet heel erg, want ze wordt best wel zwaar en het was zo glad... We waren nog maar net onderweg en ik ging al onderuit! Een zere knie, maar dat was gauw weer over gelukkig. Nog een beetje extra voorzichtiger lopen! We kwamen nog een leuke sneeuwpop tegen.

En heel fijn, de slee heeft iemand voor ons meegenomen en gaan we vanmiddag weer ophalen!

Vanochtend ging ik online zoeken naar kleding voor de bruiloft van Ha & Ma. Dat is volgende maand al! Ik hoop zo dat de winkels voor die tijd nog even open zijn, zodat ik gewoon kan winkelen en passen enzo. Maar de kans is best groot dat de winkels nog niet open zijn en ik moet eigenlijk wel iets bestellen, want soms kan het wel 3 of 4 weken duren. En ik vind het moeilijk!! Ik ben niet zo'n jurkentype, maar vind het voor deze gelegenheid natuurlijk wel mooi, maar online...zo bestel ik eigenlijk nooit kleding.

Als iemand tips heeft... ook voor meisjes van 9, ik houd me aanbevolen.

Gelukkig was de bruid al wel voorzien en voor Ha kwamen ze 2 weken geleden hier aan huis met een stel pakken en hij is ook geslaagd.

Verder heb ik net iemand geappt om te vragen of ze de haren van alle dames hier wil komen doen in de ochtend. Dat zou echt fijn zijn en handig en superleuk!

Tóch-momentjes

We zijn een beetje in de puzzelmodus geraakt de laatste tijd. Maar ik denk dat dit voorlopig de laatste was. We hebben ze nu allemaal wel gehad. Die van 500 stukjes dan. Een poos geleden heb ik besloten geen puzzels meer van 1000 te maken. En nu kregen we er toch één van iemand... En ik begon eraan, de rand was al klaar en stukje van het blauw ergens middenin en ik zag al die kleine stukjes, zoveel... ik werd ineens een beetje boos op mezelf. Waarom was ik hier nu aan begonnen? Ik vind het gewoon teveel, wordt er geïrriteerd van en het duurt veel te lang. De volgende ochtend ruimde ik de puzzel op en begon met een andere van 500. Dat is precies leuk.

Dit is één van de weinige puzzels die nog compleet was. Puzzelen jullie in deze tijd ook? Hoeveel stukjes vind je fijn? Ik hoor het van wel meer mensen, die het doen voor wat ontspanning. Het is echt een goede manier om je gedachten te verzetten.

Vanochtend vrij onverwachts vierden we met een klein groepje het avondmaal. Zo fijn! Aanstaande zondag zouden we avondmaal vieren, maar vanwege de lockdown kan dat niet doorgaan. Nu werd de dienst vanochtend alvast opgenomen en zondagmiddag online gezet. Ik mocht de liederen ervoor zingen. Best wel apart met alleen de film-man en de voorganger in een verder lege kerk. Aan de andere kant was ik gewoon aan het gitaar spelen en aan het zingen voor God, daar werd ik blij van. Na het zingen werden er nog wat mensen bijgehaald, die daar aan het werk waren. En zo vierden we met 7 mensen het avondmaal. Ik moest aan gisterenavond denken, toen we een Bijbelstudie via zoom deden over Efeze 2, ik maakte een gebed van vers 7:

'Heer, bewijs Uw overvloedige genade en grote liefde en goedheid vandaag!'

Door het brood en door de wijn maakt Hij zijn genade en liefde en goedheid zichtbaar.

Wat zal het heerlijk zijn om weer elke week naar de kerk te kunnen en samen te zingen en mensen te ontmoeten en te spreken die we zo lang niet gezien hebben. Tot die tijd doen we het maar met online diensten en zoom-bijbelstudies. Na de eerste lock-down dacht ik niet dat ik ooit nog mee zou doen aan zoom-meetings. Ik vond het zo niet in de buurt komen van hoe het eigenlijk hoort te zijn. Maar nu... doe ik het toch. Heb ik ze tóch even gezien, heb ik ze tóch even gesproken, weet ik tóch een beetje hoe het met ze gaat, hebben we tóch samen gebeden en samen de Bijbel gelezen en erover gepraat!

Hebben jullie ook van die 'toch-momentjes'?

Boeken lezen

Daar ben ik weer! Een maand niet geblogd, niet ingelogd in insta en facebook en beperkt whatsapp. Het laatste viel me het moeilijkst, omdat je soms antwoorden verwacht of zelf iemand iets moet laten weten. Ik ga hier niet helemaal uit de doeken doen wat mijn nieuwe plannen zijn. Eén ding is duidelijk, ik ga weer heerlijk bloggen! Het gaat prima zonder, maar het is een zegen voor me om het wel te doen. 

Ik heb de afgelopen maand veel gelezen! En daar ga ik ook mee door, wat kan een goed boek ook echt een zegen zijn! In januari heb ik deze boeken uitgelezen:

Hier was ik al eerder aan begonnen, maar in januari uitgelezen. Ik houd van de schrijfstijl van Philip Yancey. Van dit boek is me één ding heel erg bijgebleven:

'De vraag is niet of je het uiteindelijk eens moet zijn met de ander, de vraag is hoe we omgaan met onze naasten die er héél anders over denken en er anders instaan dan jij zelf.'

Het volgende boek was écht een cadeautje. Ik had al eerder dat gekke woord 'Hygge' voorbij zien komen en begreep inmiddels al een beetje waar het over ging en het stond ook op mijn denkbeeldige leeslijst. En toen...was iemand haar boekenkast aan het opruimen en schreef er een paar dagen iets over en deed het weg! En ik mocht het hebben! 

Het is een dikker boek dan ik dacht, met veel mooie foto's erin. Het woord 'hygge' is niet zo makkelijk uit te leggen in een paar woorden. Het gaat vooral om gezelligheid. Een tip uit het boek zal ik je meegeven om aan je 'hyggeligheid' te werken: Het 'Hygge-eerstehulppakket'! Dit kun je samenstellen voor die avonden waarop je weinig puf hebt en geen plannen om uit te gaan. Vul een doos, kast of koffer met de belangrijkste benodigheden voor hygge. Er volgt straks een lijstje, waarna je vast zelf ook andere dingen kunt bedenken die voor jou 'hygge' zijn.

 1. Kaarsen

2. Chocola van goede kwaliteit

3. Je lievelingsthee

4. Je lievelingsboek

5. Je lievelingsfilm

6. Jam (die zelfgemaakte!)

7. Een goed paar wollen sokken

8. Een paar favoriete brieven

9. Een warme trui

10. Een notitieboekje

11. Een lekkere deken

12. Pen en papier

13. Muziek

14. Een fotoalbum

Dit is lang niet alles. Denk aan: veel buiten zijn; slowcooking; openhaard; hutten bouwen; familie; tradities; sfeer; genieten; dankbaarheid; gelijkheid; en als het even kan: binnen in een warme hut, terwijl er een sneeuwstorm buiten raast.

Natuurlijk lukt het niet om je hier hele dagen mee bezig te houden, mij niet tenminste en ik denk dat dat ook niet helemaal de bedoeling is. Maar voor die dagen of dagdelen, waarin je geen afspraken hebt en alleen of met een paar gezinsleden thuis bent, mag het best een beetje 'hygge' zijn!

Genoeg over Hygge!

Dit boek heb ik ook gelezen. Zulk soort boeken heb ik nodig om gemotiveerd te blijven als ik aan nieuwe doelen werk of iets grondig anders wil aanpakken in m'n leven.

Dit boek was echt pure ontspanning! Een stel dat in de wildernis leeft en dichtbij de natuur blijft. Met de gedachten over het leven ben ik het niet helemaal eens, maar het is goed om eens te lezen hoe anderen in het leven staan en hun leven vorm geven. Ik ben 'mee op pad geweest' en heb veel van de natuur van Nieuw Zeeland 'gezien' en 'leren jagen'...ik was er echt even uit!😄

En het laatste boek van januari: De ladder. Een boek over gedragsverandering. Heel interessant. Wat me het meest bijblijft is dat als je doelen stelt, bedenk dan geen 'prestatiedoelen', maar 'leerdoelen'. Dus niet: 'Over een jaar wil ik een gezonde leefstijl ontwikkeld hebben'. Maar: Dit jaar probeer ik elke maand iets uit wat me helpt gezonder te leven, als het iets is wat goed lukt, dan blijf ik dat doen, lukt het niet, dan heb ik het iig geprobeerd en er iets van geleerd, later nog eens of helemaal niet meer.'
En natuurlijk over bepaalde stappen die je helpen de slagingskans te vergroten.

Dat waren de boeken van januari. Ik ben lekker verder gegaan met lezen en lees in februari:

- De zijde plantage

- Onder de sterren van het Oosten

- Gevaar voor Kingscote

- Terug naar genade

- Leven in Gods tegenwoordigheid

Beetje hoog deze lat, maar ga het toch proberen. Het laatste boek is een boek, dat ik heel langzaam wil lezen, dus die zal niet uitkomen deze maand.

Voor vandaag weer genoeg geschreven! Wat lezen jullie/ hebben jullie pas gelezen? Ben benieuwd!