Als het gratis is!

De laatste dag van oktober! Hoe vind je dat?

'Wil je ook een kop thee?' vraag ik M

'Als het gratis is!'

Stel je voor, je moet thuis €0,50 voor je theetje betalen!
Iets anders mag je me wel geven,

een knuffel!

Wie ik graag een knuffel zou willen geven?
Wat dacht je van m'n kleinzoon?! Ik liet het gister zijn moeder voor me doen, maar dat is toch niet half zo heerlijk als het zelf te mogen doen. Er staan nog wel meer mensen op m'n lijstje, maar laten we maar klein beginnen:)

En als we het toch over knuffels hebben. Ik ging zondagavond even gezellig een theetje drinken (gratis!) bij m'n ouders. En daar hadden we het toevallig ook over knuffels, want die deden in coronatijd toch wel echt hun intrede, toen de kussen niet meer mochten! En dat vond ik helemaal niet erg, een knuffel van deze of gene was en is veel minder afstandelijk dan die drie gekke zoenen die op de een of andere manier nooit op je wang, maar ergens in de lucht terecht komen. En L is het daar helemaal mee eens, dus die vroeg zo'n heerlijke oma-knuffel toen we weer naar huis gingen. De herinnering die ik heb van de knuffels van mijn oma liggen nog vers onder mijn hersenpan opgeslagen. Dat waren stevige knuffels waarbij ik het soms wat benauwd kreeg! Maar toch... wat zit er een hoeveelheid liefde in zo'n omhelzing.

Deze 'knuffels' zag ik bij m'n moeder op de bank, ooh wat superschattig!! Ik kreeg het patroon mee en...

ben gisteren begonnen. Alles wat ik nodig heb in een mandje (behalve de vulling) en straks ga ik er mee verder! Het is zo fijn om te haken in de herfst!

Ondertussen moet ik nog even niet vergeten dat ik in de wacht zit! Gisteravond ging ik om 21.00 uur naar bed, nog even lezen en dan slapen. De telefoon is niet gegaan. En nu nog steeds niet. Ik heb alle protocollen voor een partusassistentie (partus = bevalling) grondig doorgenomen, in de hoop nog een oproepje te krijgen. Het kan nog tot 16.00 uur! En anders heb ik morgen weer nieuwe kansen, hoe spannend is dat!

Laten we nog een mooi lied zingen, ik word blij van al die jonge mensen die hier iets moois van hebben gemaakt! Maar de tekst maakt me vooral blij. Onder het filmpje heb ik de tekst in het Engels én Nederlands geschreven.

Who has held the oceans in his hands?     

    Wie heeft de oceanen in zijn hand gehouden?

Who has numbered every grain of sand?              

    Wie heeft elke zandkorrel geteld?

Kings and nations tremble at his voice                    

    Koningen en naties beven voor zijn stem

All creation rises to rejoice                                      

    De hele schepping staat op om zich te verheugen

Refrein

Behold our God, seated on his throne

    Zie onze God, gezeten op Zijn troon

Come, let us adore him

    Kom laten we Hem aanbidden

Behold our king, nothing can compare

    Zie onze Koning, niets kan met Hem vergeleken worden

Come, let us adore him

    Kom laten we Hem aanbidden

Who has given counsel to the Lord?

    Wie heeft de Heer raad gegeven?

Who can question any of his words?

    Wie kan zijn woorden in twijfel trekken?

Who can teach, the one who knows all things?

    Wie kan onderwijzen, degene die alle dingen weet?

Who can fathom all his wondrous deeds?

    Wie kan al zijn wonderbaarlijke daden doorgronden?

Refrein

Who has felt the nails upon his hands?

    Wie heeft de spijkers op zijn handen gevoeld? 

Bearing all the guilt of sinful man

    Het dragen van alle schuld van de zondige mens 

God eternal, humbled to the grave

    God de Eeuwige, vernederd tot het graf

Jesus, Savior, risen now to reign

    Jezus, Verlosser, is nu opgestaan ​​om te regeren

Refrein

 

 

Meer rijp dan dit gaan ze niet worden

Herfst in de tuin, het wordt weer vroeger donker, maar 's ochtends ook weer een beetje vroeger licht.

En menig mens probeert het een beetje gezellig te maken binnen. Vorige week bracht ik Mar naar haar werk. Ze is logopediste en werkt op een vroegbehandeling met kinderen met een taalontwikkelingsstoornis. Daar hebben ze op de groep ook een 'herfstplankje' en een 'herfstkastje' gemaakt. Zo leuk om nou eens even te zien waar ze 4 dagen in de week bezig is. Ik zou ook weleens om het hoekje willen kijken als ze met de kinderen bezig is.

Zo knus!

Gisteren liep ik even door de tuin om iets uit te printen in m'n tuinhuisje en ik zag die vijgen zo hangen en dacht: Meer rijp dan dit gaan ze écht niet worden. Het lichtjes tegen een vijg aan tikken en dat ze er dan al vanaf komen bleek niet te werken. Wel net even een klein knikje en ja hoor!

Ik ging gelijk op zoek naar een vijgentaart, maar zover kwam het deze keer niet.

Eerst maar eens proeven of ze wel lekker zijn! Ik sneed ze in de lengte in vieren en legde ze op een bordje, zodat iedereen mee kon proeven. De één vond er geen smaak aan zitten, de ander zei: mm, lekker zeg! En ik zeg: yumm!! Wat bijzonder weer, een lichtzoete smaak! Ik wilde elke keer wéér proeven. Dus een taart, dat gaat nu niet met nog maar 3 vijgen. Maar er zitten er nog veel meer aan de boom, dus die gaat er vast nog wel een keer komen.

Vorige week maandag was H er en gingen we samen vingerverven. Dat was leuk! Al was het toch steeds erg verleidelijk om dat kleurige vingertje in haar mond te stoppen.

Het hardlopen wil niet zo. Ik was ziek en dan ben ik er helemaal uit. Ik ga het wel weer doen, maar nu probeer ik elke dag een wat langere wandeling te maken. Dat is vooral bedoeld voor de dagen dat ik lang werk of als ik school heb. Dan kom ik niet echt goed aan m'n beweging. Langs het water blijft het fijnst, ook op grijze dagen.

Vorige week had ik school. Het ging o.a. over rouw. Als je er iets van wil zien zou je dit filmpje kunnen bekijken. Dit gezin neemt afscheid van Puck, het dochtertje dat na drie zoontjes werd geboren. Het is ontzettend mooi gedaan! We keken dit ook in de klas en ik denk dat niemand het droog heeft gehouden. Voel je niet verplicht hoor. Ik hoop nog steeds dat ik het in mijn werk nooit mee zal maken! Ik heb in mijn leven drie overleden baby's gezien, van mijn zusje, een vriendin en een nichtje. Het zijn er drie te veel!

Nog iets anders waar het ook over ging was prematuurtjes. Baby's die voor week 37 van de zwangerschap geboren worden. We hadden het ook over de oorzaken. En toen zei de lerares: 'Twee jaar geleden waren er ineens veel minder prematuur baby's!' Dat kwam door corona. Vrouwen hadden veel meer rust dan voor corona. Dat is even interessant zeg en ook wel veelzeggend!

Morgen ga ik weer werken, ik heb er zin in!

🙋

Hé, m'n zwaaiende vrouwenpersoontje hebben ze vervangen!

Pieterpad deel 1?

Gisteren werden we wakker in Hoogkerk, vlakbij Groningen, ons tweede en laatste nachtje van onze minivakantie. We genoten van een lekker ontbijtje en gingen tóch maar het eerste stukje Pieterpad lopen! Vol goede moed en een tas vol radijsjes, paprika'tjes, komkommertjes, dropjes en drinken gingen we op Pieterpad!

Hoewel er bijna geen bosgebied was, kwamen we ook nu herfstige dingen tegen.

Deze nam ik mee en zit nog in mijn jaszak.

Ja, slapen jullie maar!

Door het open landschap zagen we de prachtigste luchten. Tijdens ons ontbijt regende het, de rest van de dag bleef het zo goed als droog. Een paar spatjes water maar.

Leuke straatjes

Leuke plaatjes

Grappig!

We zagen veel aardappelen en uien oogsten.

Maar ergens... ging het mis

We raakten van het Pieterpad en merkten het niet eens.

Totdat ik na bijna 15 km op Google maps ging kijken. Ik had al een vaag vermoeden, maar schrok me een hoedje, toen ik zag dat we nog ruim 2 uur moesten lopen naar Winsum! Want dat was het eindpunt van de eerste etappe: van Pieterburen naar Winsum.

Ik zei op dat moment maar niet zoveel, dat leek me beter. Je kunt weleens spijt krijgen van dingen die je zegt op een onbezonnen moment. Zo had ik kunnen zeggen dat ik het helemaal gehad had met dat Pieterpad, einde reis! Bestemming onbereikt.

Dat zei ik niet, ik dacht het wel. Maar mijn andere hersenhelft was driftig op zoek naar een manier om onder die nog ruim 2 uur lopen uit te komen.

Dus zochten we op internet de dichtstbijzijnde bushalte. En dat was even fijn zeg! We hoefden maar 900 meter terug lopen! We moesten wel doorlopen, anders zouden we 'm voor onze neus weg zien rijden.

Maar gelukkig haalden we het en kwam de bus al binnen 5 minuten.

Hebben we nu het eerste stuk gelopen of niet? Wat kilometers betreft wel. Maar de route klopte niet. Dus, zei K: dan zien we dit maar als een oefenrondje en doen we 'm nog een keer over. Ik kon het niet geloven, maar hij meende het echt!

Voor gisteren was het genoeg. We reden bijna 3 uur naar totdat we bij onze kleinzoon aankwamen en ik hem eindelijk in mijn armen vast kon houden. Wat was het fijn om hem en zijn ouders weer te zien!

Vandaag op m'n kleindochter gepast

En morgen weer naar school!

Dan begrijp je me!

Omdat K en ik niet samen op vakantie zijn geweest afgelopen zomer, hebben we nu een mini-vakantietje bedacht. Vandaag maakten we een korte boswandeling, op zoek naar dé mooiste paddenstoel: de rood met witte stippen!

En alle andere paddenstoelen zijn natuurlijk ook mooi en bijzonder, daarom vandaag veel foto's van de bosgrond!

Hebben we 'm nu gevonden? Ik vind van niet. Hij is rood, maar geen witte stippen te zien. Sorry, je telt niet mee, je bent wel heel mooi rood!

We praatten over het Bijbelgedeelte wat ik had gelezen die ochtend. Over de storm op het meer. Er kwamen zoveel mooie lessen uit.

1. Niet alles gaat alleen maar goed als we Gods plan volgen.

(Het was Jezus' idee om naar de overkant te varen)

2. God vraagt ons vaak maar hele eenvoudige dingen te doen. Het kan wel moeilijk zijn, maar ik bedoel ze zijn niet ingewikkeld of lastig, je hebt er geen groot verstand voor nodig. Let daar maar eens op als je de Evangeliën leest! In dit geval hoeven de discipelen er alleen maar voor te zorgen dat iedereen in het schip komt en naar de overkant te varen.

3. De discipelen deden het enige wat ze moesten doen toen er zo'n zware stormwind kwam: ze gingen naar Jezus. Maar ze gingen wel volkomen overstuur en in paniek. Begrijpelijk, maar ik ga proberen om rustig naar Hem toe te gaan, Hem eenvoudig de situatie voorleggen en Hem dan vragen allereerst de eventuele storm in mijn hart tot bedaren te brengen. Of in een andere volgorde.

4. Vaak wordt christenen verweten te weinig geloof gehad te hebben als een wonder uitblijft. Maar hier zien we dat ondanks het ongeloof van de discipelen Jezus toch een wonder verricht. Hij staat zó ver boven ons ongeloof! Dus ook als je wel in paniek bent is nog steeds het eerste het beste wat je kunt doen: naar Jezus gaan!

5. Jezus stelt twee vragen aan de discipelen: Waarom zijn jullie zo bang? En: Hoe komt het dat je geen geloof hebt?

Deze twee vragen zijn hele goede vragen om eens over na te denken voor mezelf!

Het begon een beetje te regenen, dus ik zei: Kom, we gaan weer terug naar de auto! Maar K bleef doorlopen, want zei hij: 'Nu heb ik het gevoel dat we 'm bijna gevonden hebben!' Precies als wij ons om zouden keren, zou die rood met witte paddenstoel een paar meter verder staan! Dus liepen we nog een paar meter verder.

Het was niet erg om nog een klein stukje verder te lopen, want de regen stopte alweer.

En er was zoveel moois te zien! Kijk nou wat een prachtige rand!

Ik gaf het een beetje op, dit zal wel het exemplaar zijn wat er het beste mee door kan gaan denk ik. Het is niet wat ik in gedachten had, maar eerlijk is eerlijk, hij is rood met wit. Of is het wit met rood?

En toen was hij daar ineens!

Zo ziet een rood met witte paddenstoel eruit en niet anders!! Vergelijk nu eens met de foto hierboven, dan begrijp je me.

Is tie niet prachtig?!! Ik werd er helemaal blij van. Het was echt een cadeautje uit de hemel en het kwam uit de bosgrond.

Opgetogen liepen we weer terug. Wat is de herfst toch mooi!

En ja, jullie zijn ook echt heel leuk, jullie lijken wel spiegeleitjes!

En toen gingen we nog een stukje hoger en dronken gezellig koffie in dit oude schooltje waar vroeger godsdienstonderwijs werd gegeven.

Mmm een latte! Ik nam een stuk vega courgettecake en K een vega brownie.

En wat een leuk klein gebouwtje, zo vrolijk ingericht!

En zulke mooie ramen er nog in!

Pas toen onze vega-hapjes bijna op waren bekeken we de posters eens goed. Wat raar... wat zou het betekenen? Ik weet niet of ik daar ooit achter wil komen!

En tot slot, want daarom waren we helemaal hierheen gereisd, vonden we wat we zochten:

We zijn het nog niet gaan lopen. Ik was nog niet fit genoeg voor de eerste etappe, maar heb vandaag wel goede wandelschoenen gekocht. Dus ooit gaat het gebeuren.

Dat is het plan tenminste.

Hamburger op veganbroodje

Gisteren waren H en S zo lief om te koken. Ze hadden eerst samen de boodschappen gedaan en toen begonnen ze dapper met het snijden van de uien. S had het er maar moeilijk mee. Maar uiteindelijk lag er een heerlijke hamburger op een kruimelige veganburger! Van mij mogen ze vaker koken.

Vandaag gaat het gelukkig iets beter. Vanochtend het keukenkozijn even schoon gemaakt, de ramen komen later wel. Ik blijf me verbazen over deze plant, zóveel blaadjes! Een poosje geleden was hij bijna kaal.

En verder was het een beetje een gekke dag met een grappig teleurstellend einde. K nam me mee, we zouden onderweg proberen koffie te drinken. Dit zag er het meest hoopvol uit, maar we moesten wel eerst een tunnel onderdoor.

Heen en terug ook maar gelijk, de tent ging dicht op het moment dat wij eraan kwamen. Grappig toch? En teleurstellend, want we hadden wel zin in koffie!

Uiteindelijk ergens nog een herfstplaatje kunnen schieten. Dat zag er dan wel weer gezellig uit. 

Nou, morgen meer hierover!