30 maart 2021

Hoopvol over mensen die fouten maken

Vrijdag gingen we eieren verven en ik kon het niet laten om mee te doen... 

 

Vandaag kan ik niet werken omdat S in quarantaine zit. De derde keer al, dat er een klasgenootje of juf corona heeft en de hele klas thuis moet blijven en na 5 dagen een testje moet doen. Het was een bittere pil deze keer: 'De héle klas moest huilen!' zei S. En het is ook wel echt naar, want ik denk dat de meeste kinderen zich gezond voelen en ze mogen niet eens buiten spelen en dat met dit prachtige weer. Maar vandaag is de 5de dag en gaat S voor de 5de keer testen...ik ben benieuwd.


Deze zwanen (of zijn het nou ganzen?) zaten achter een struik en ik kon het niet laten om ook even achter de struik te sluipen en een foto te maken.

Zondag kwamen Ha & Ma gezellig eten en koffie drinken én een spelletje doen!


Wat een lekker weertje gisteren en vandaag! Elke keer als ik buiten loop zie ik weer bloemen die ik nog niet eerder had gezien. Deze zag ik vrijdag toen ik naar m'n werk liep, ik kon er niet zomaar even aan voorbij gaan.


En deze in onze eigen straat toen het al een beetje schemerde en ik Philip uitgelaten had. Ik vind het plaatje van bloemen met een stenen muur op de achtergrond erg leuk!


En nu even iets over het nieuws. Een hele poos heb ik geen nieuws bijgehouden, geen krant, geen journaal niks, al lang voor corona z'n intrede deed. Maar nu blader ik op m'n werk de krant daar wel eens even door en kijk ik af en toe op een nieuwssite. En er zijn ook dingen die ik van anderen hoor, zoals dat schip dat dwars in het Suezkanaal lag en het gebeuren in Krimpen. Over dat laatste dacht ik gisteren na toen ik een stukje las over Petrus die met zijn zwaard het rechteroor van Malchus eraf zwaaide. De vergelijking gaat niet helemaal op, maar toch... wat een toestand moet dat geweest zijn. Door het gebeuren in Krimpen kon ik me er ineens iets beter een voorstelling van maken. Hoe hoopvol dat Jezus het oor weer op zijn plek terugbracht en hem genas! Zijn laatste genezingswonder voordat Hij aan het kruis ging. Hoe hoopvol voor hen toen en voor ons nu! Hoe hoopvol kunnen we gestemd zijn over mensen die fouten maken, als we kijken naar het verdere leven van Petrus!

Ik sluit af met het mooiste lied dat ik ooit in de lijdenstijd heb gehoord:






27 maart 2021

De bruiloft

 Het is alweer een week geleden. Wat een mooie dag was het.


In de ochtend zorgen dat de bruidegom er goed uitzag




Nog één ding...
In dezelfde stof als het pak!


En zo leuk...


Daar gaat hij dan, op naar de bruid...


Onze oudste nu écht het huis uit!
Maar ik weet al dat het zo heel erg leuk is als hij zomaar even onverwachts komt of samen komen.

Voor degene die van auto's houden, dit was wel een mooie bak!


Het was een korte, maar prachtige dag.
Dat deze opa en oma er nog bij konden zijn was zo fijn.


In het stadhuis was het bijzonder. Eindelijk hét moment dat ze 'ja' zeiden!
Dat moment is niet hier, hier hebben ze net hun handtekening gezet.


We waren maar met een klein gezelschap, maar familie en vrienden konden thuis meekijken en dat deden ze ook:


Ik word elke keer weer blij als ik er aan terug denk!

En nu is het gewone leven alweer een week verder gegaan.
En heel stiekem kijken wij alvast heel erg uit naar de volgende bruiloft!








16 maart 2021

Jezus is mijn Koning

Gisterenavond deden we met een aantal vrouwen Bijbelstudie.
We lazen een stukje over het lijden van Jezus.



'Toen nam Pilatus dan Jezus en geselde Hem. En de soldaten vlochten een kroon van dorens en zetten die op Zijn hoofd, en zij deden Hem een purperen bovenkleed om, en zeiden: 'Gegroet, Koning van de Joden! En zij gaven Hem slagen in het gezicht.'

Johannnes 19:1-3 

Het blijft altijd zo indrukwekkend om deze gedeelten te lezen. We luisterden samen naar dit lied.


Kijk je deze blog op je mobiel, dan vind je het lied hier!

Wat een liefde voor jou en mij van deze Koning!
Ik vond nog een heel klein mooi gedichtje in een dagboekje van Spurgeon:

Uw liefde is al mijn schat op aard;
Zij is mij meer dan alles waard,
Ja, wat een ander ook begeer,
Uw liefde wens ik, en niets meer.


💗 Het album van Sela 'Live in Groningen' is een mooi album op Spotify om in deze tijd naar Pasen wat  vaker te luisteren.

14 maart 2021

Gekke tijd om te trouwen

Wat een storm van de week! De winkelwagentjes vlogen er van in het water! 😮


Het boek Hudson Taylor is uit! Wat een mooi getuigenis. En wat heeft hij veel meegemaakt. Het overlijden van 4 kinderen en zijn vrouw en nog een doodgeboren tweeling en later ook zijn tweede vrouw. Ik kan het me niet voorstellen...! Qua gezondheid was hij ook niet heel sterk. Ik denk dat ik daarom de volgende quote van hem tegenkwam.
Als een rode draad in zijn leven is zijn vertrouwen op zijn grote God!


Ik moest gelijk denken aan een van mijn lievelingsteksten uit Hooglied:

'Wie is zij die daar komt uit de woestijn, leunend op haar Liefste?'

Woensdagavond kreeg ik ineens het idee om een afspraak te maken bij m'n meest favoriete kringloop. Dat kan nu weer! Ik zou donderdagochtend eerst naar een vriendin gaan en had dan nog wel tijd over om daarheen te rijden. Het was fijn om elkaar te zien en te spreken. We hebben ook nog even gezongen, ik werd er echt blij van! Er bleef de hele dag een diep verlangen in mijn hart branden om dichtbij God te leven.

De kringloop was wel veel verder dan ik had gedacht, maar ik kreeg daar maar 20 minuutjes de tijd om rond te kijken, dus dat moest alsnog lukken. Ik hobbelde gauw naar de boeken en ging met deze stapel de winkel weer uit. Én een tennisracket! Ik gebruikte altijd die van Ha, maar hé, die gaat deze week trouwen!!💞 Nu heb ik er zelf één.
Kijk, wat een mooie boeken!


Het boek 'Heilig in Hem' heb ik nu al bijna uit, nog 2 bladzijden.

Gisteren kwamen mijn twee nichten E en E...mm, dat is niet zo handig... E en El dan maar. E komt op de trouwdag van Ha en Ma onze haren doen en kwam vandaag alvast oefenen. Het gaat heel mooi worden!! M d'r haar hoeft niet gedaan, zij is naar de kapper geweest en heeft het weer lekker kort, ik vind het altijd heel leuk bij haar staan. Ze heeft heerlijk genoten van dit kleine mannetje, het zoontje van El.


En wij allemaal natuurlijk! Ik heb hem ook even heerlijk op schoot gehad.
Het was heel gezellig, ze bleven eten en we hebben veel gekletst en gelachen.
love my family!


Hier is Mar aan de beurt...echt, het werd heel mooi! 😄


Voordat E en El kwamen gingen Mar en S nog even samen zingen. Daar geniet ik ook echt van, zo gezellig! S heeft 'Abba Vader' op school geleerd en zingt het vaak.


Wel een gekke tijd om te trouwen hoor. We hopen dat het allemaal doorgaat, want er lopen nog een paar geteste mensen rond...😱



 

7 maart 2021

Aardbeien drogen

Nu wil ik je iets moois laten zien, dat cadeautje wat ik kreeg, weet je nog?
S vertelde dat de moeder van haar klasgenootje een cadeautje voor me had...alleen was ze het vergeten, dus het lag nog op school. Nou, daar word ik wel nieuwsgierig van!
De volgende dag zat het wel in haar tas. Ik pakte het uit en zie hier:


9 prachtige zelfgeschreven en getekende briefjes in boekvorm van een vader aan zijn kind die ondergedoken zat tijdens de tweede wereldoorlog. Hartverscheurend hoe gezinnen uit elkaar werden gerukt. En hartverwarmend hoe deze vader zijn dochter tekens van leven stuurde. Lieneke was 6 jaar toen de oorlog uitbrak en heeft in drie verschillende gezinnen ondergedoken gezeten. Wat een onzekere, angstige tijd voor zo'n klein meisje.


Elke keer als ze een brief kreeg en het gelezen had, moest ze ze aan de gastouders geven, die zouden ze verbranden, omdat het te gevaarlijk was. Maar deze mensen hebben ze niet verbrand, ze vonden ze té mooi en hebben haar de brieven na de oorlog weer terug gegeven.


'Vader' schrijft (soms heel grappig) over alledaagse dingen, maar tussen de regels door schrijft hij ook over de andere gezinsleden. Dat heb ik nog niet helemaal kunnen ontcijferen. Ik vermoed dat de geiten waar hij steeds over schrijft, ook familieleden zijn...


En wat kon hij goed en leuk tekenen!


Dit zijn er vijf van de negen


Er is nog een klein schriftje toegevoegd, de 10de. Daarin schrijft ze zelf nog wat achtergrondinformatie. Dat ze eigenlijk geen Lieneke heette, maar Jacqueline. Omdat ze Joods was, gaf haar moeder haar een andere naam. Haar moeder was ook erg ziek... in de epiloog las ik dat ze een paar maanden voor het gezin herenigd werd, overleed.


Dat was het. Ik vind het mooi, deze vader beschrijft het gewone leven, dat ook doorging in de oorlog. Zo is het soms ook met m'n blog. Nu is het hier geen oorlog, maar er gebeurt van alles en niet alles is zo fijn en leuk en gezellig en om van te genieten (dat idee zou je zomaar kunnen krijgen). We zitten hier ook met alle nadelen van lockdowns, onze oudste dochter worstelt al een poos met depressie en niet alles zit altijd maar mee.
Maar dwars door alles heen zijn er zoveel mooie dingen in het leven. Ik weet niet of ik ze ook nog zou zien als het oorlog zou zijn, maar zolang ik ze zie wil ik ze met je delen.

Vandaag sprong er een mooie zin uit in de preek en ik probeer hem te onthouden, beetje aangepast wel hoor:)

Al het goede wat we hier ervaren is maar een druppel van de oceaan van Gods goedheid die we straks zullen proeven en genieten!

Laten we elkaar helpen om alles te bedenken wat waar is, wat eerbaar is, wat rechtvaardig is, wat goed klinkt, wat deugdzaam en wat prijzenswaardig is.

Een maand of twee geleden kreeg een goed filmpje onder ogen, waarin op een hele heldere manier uitgelegd wordt, wat depressie is en hoe dat werkt. Voor iedereen die er zelf mee worstelt zal het herkenbaar zijn, voor degene die het niet kennen, zal het helpen om mensen beter te begrijpen die hiermee worstelen. Misschien heb je er iets aan!


Voor nu een fijne zondag verder!

🙋
















5 maart 2021

Dat zie ik mezelf nog niet doen

De hele dag heeft hij geen besef van zijn derde verjaardag gehad, de felicitaties die hij kreeg zeiden hem niks. Tot Ha thuis kwam en hij een geweldig cadeau kreeg...


Die dag en ook de komende dagen kunnen niet meer stuk!


Woensdag twijfelde ik of ik met de auto of met de fiets naar de bibliotheek zou gaan. Voor mezelf zou de fiets beter zijn, maar ik besloot toch met de auto te gaan. Toen ik naar de gang liep en mijn fiets zag staan...ging ik toch maar met de fiets. Ik kreeg er geen spijt van. Wat kies ik toch snel voor gemak! Op de fiets zie je zoveel meer en kun je, als je alleen maar even stopt, leuke foto's maken.


Dit blijf ik het mooiste grachtje vinden.


Bij de bieb stonden een heeeleboel tasjes klaar voor mensen die boeken hadden gereserveerd. Veel meer dan je hier op de foto ziet. Eigenlijk wel handig zo (gemak!)


Van de week hebben we voor de verandering 's avonds eens een rondje hard gelopen met, ook al voor de verandering, z'n vieren. R & M, Mar en ik, heel gezellig! Zo gezellig dat we een km langer doorrende dan eigenlijk de bedoeling was. Zo gaat dat dus als je met een groepje rent. Ik wil eens gaan kijken of ik me kan aansluiten bij een hardloopvereniging. Maar eerlijk gezegd, zie ik het mezelf dat nog niet doen...maar misschien is het wel heel leuk... Even wachten tot we weer mogen maar.
Het was ook leuk om in het donker te rennen, iets wat ik in m'n eentje nog nooit gedaan heb. Bij de SS Rotterdam was het een gezellige boel, met vuurtjes en een drive thru! Daar zijn we maar in eenzelfde tempo 'thru' gerend!


In onze tuin is de lente ook begonnen, kijk nou zo'n knopje aan het eind van een tak van een appelboom. Vorig jaar zat dit boompje onder de mieren, hopelijk dit jaar niet.


Ik kreeg plantjes en na wat zakken aarde gekocht te hebben, heb ik ze een mooi plekje gegeven. Het wordt vast wel weer gezellig in de tuin, het is nu nog een rommeltje.


Vandaag liep ik met L en kleine I naar de winkel en zag nog een paar mooie knopjes.



Ik kreeg ook nog een heel bijzonder cadeautje. Daar zal ik de volgende keer iets over vertellen!

🙋

 

2 maart 2021

Het resultaat is net zo leuk

Als ik nou wat vaker blog, hoeven het niet zulke ellenlange verhalen te worden. Ik ga proberen om wat vaker kortere blogjes te schrijven. Maar of het lukt...we gaan het zien. Vandaag moest ik werken en nam ik kleine I mee voor een wandeling. De zon scheen weer zo heerlijk. Als jullie m'n wandelingen zat worden, klik m'n blog dan maar weg, ik kan er nog even geen genoeg van krijgen. Nadat ik haar even in de speeltuin heb laten spelen, liepen we een wijkje in waar hele kleine huisjes staan. Ik vind het er altijd erg leuk uitzien, anderen vinden het een spookwijk. Dat snap ik ook wel, de huisjes zouden allang gesloopt zijn als de bewoners zich er niet tegen verzet hadden. Maar nu zijn er heel wat huisjes en straatjes die dichtgeplakt zijn, waar niemand in woont.



Het ziet er wel diervriendelijk uit allemaal


Weer onderweg naar huis zag ik een vogelhuisje (of is het een boomhutje?) op een stam.


En ik liep nog even het straatje van de molen in om te kijken of het tuincentrum ook dicht was. Ik vond dit wel een leuk plaatje zo, met die was die buiten hangt. Ik heb m'n was nog niet buiten gehangen op een picknickkleed na dan.


En...
Ik heb een jurk gevonden voor de bruiloft!
En ook voor S en A is alles nu besteld.
Geen gewinkel deze keer, maar het resultaat is net zo leuk. Dat denk ik tenminste.

Er zijn veel mensen die we kennen die corona hebben. Zo mooi om te zien hoe er voor elkaar gezorgd wordt en er soms wel voor 4 dagen eten klaargemaakt wordt voor een gezin met 4 kinderen in quarantaine!
 
Het is bijna half 10. Ha en R zijn aan het darten, L begint nu aan haar huiswerk...ze is een avondmens. Zelf probeer ik er in de ochtend wat vroeger uit te gaan, zodat ik alle tijd heb om een 'ommetje' te maken en ik rustig op kan starten. Dus ik ruim m'n spullen op en ga lekker slapen!

🙋

Oja en het tuincentrum was gedeeltelijk open!




1 maart 2021

Een stok achter de deur

Wat een druk weekje was het vorige week, ik kwam er niet aan toe een blogje te schrijven.
K en ik kregen de kans om twee uurtjes samen te wandelen, ook dat is iets wat veeel te lang geleden is. We haalden eerst een koffie en een warme chocolademelk en struinden toen door het bos/park met de hond.


Heerlijk, de lente komt er echt aan en was vorige week eigenlijk al helemaal aanwezig.



Langs het water, zonnetje...genieten!


Philip even moe maken...


Ik wilde eigenlijk in deze boom klimmen, maar heb het niet gedaan.
Bluf dus 😏


S logeerde bij mijn zusje en de volgende dag gingen we met elkaar picknicken. Het was erg leuk en nog steeds prachtig weer.


Zaterdag kwam R z'n verloofde en had mooie plantjes voor in de tuin meegenomen, zo leuk! En gelijk een goede stok achter de deur om daar nu eindelijk eens aan de slag te gaan.


Gisteren maakten we een wandeling en dat ziet er dan zo uit:


En vandaag was ook een mooie dag. Ik schreef dit op facebook:
Vanochtend kwam een Braziliaanze zuster met haar twee kleine, lieve meisjes gezellig thee drinken. Wat heerlijk om elkaar te spreken en te merken dat onze harten op elkaar afgestemd zijn! En zo grappig om te zien hoe haar jongste totaal geen angst voor onze hond heeft en heel hard moest lachen toen hij haar hand likte!
Ik kreeg een potje peperjam (Yummm!), rechtstreeks uit Brazilië en ik kon haar blij maken met een mooi boek, precies die waar ze naar op zoek was! En het allerleukste...ze woont een paar straten verder! Ik schaam me om te zeggen dat we al een paar jaar proberen af te spreken, maar voel me zo blij dat het vandaag gelukt is!

 


BOEKEN

Februari is voorbij, ik las meer boeken dan ik had gedacht. De hele 3-delige zijde-plantage van Linda Chaikim, maar ook 'Een hart voor mensen' en ook nog 'Worship matters' van Bob Kauflin. Deze laatste had ik geleend van Lineke, je kunt haar blog hier lezen! Dit boek las ik 's avonds voordat ik ging slapen. Overdag lees ik iets anders. Zo ben ik tegenwoordig maar in 2 boeken tegelijk bezig.

En dan is er weer een nieuwe maand met 'nieuwe' boeken! Ik was in de laatste dagen van februari al begonnen aan 'J. Hudson Taylor' van Roger Steer en 's avonds wilde ik een Engelse biografie van Taylor lezen. Het is een heel oud boek, een oude zendelinge bij ons uit de gemeente heeft het in haar eerste jaren op het zendingsveld in Azië gelezen. Ik wilde het heel graag ook eens lezen. Maar na ongeveer 40 bladzijden moest ik het opgeven. Het Engels was echt te moeilijk. Nu ben ik aan 'De navolging van Christus' van Thomas á Kempis begonnen. Die twee komen deze maand wel uit. Verder weet ik het eigenlijk nog niet. Woensdag heb ik een afspraak bij de bibliotheek...dan ga ik verder plannen maken!

🙋