14 juni 2020

Frisse(re) kijk op het leven

Zondagochtend 6.36... ik word net iets eerder wakker dan m'n wekker die ik om 6.40 had gezet. In mijn buik heb ik een klein beetje dat gevoel dat ik had als kind als ik wakker werd op de dag dat ik jarig was. Maar ik ben inmiddels al een 'oude' vrouw van 43, heb niet genoeg geslapen deze nacht en zou me graag nog een keer om willen draaien. Maar nee, nu niet, ik probeer vanmiddag nog wel even wat in te halen. Ik ga uit bed en roep m'n meiden. En al gauw zitten we op de fiets... En wat leuk, we zagen zelfs een konijntje op het fietspad bij de rand van het park. Niet iets wat je elke dag tegenkomt hier!


En daar waren we dan...inmiddels 8.00 uur


We waren helemaal alleen met ons vijven!


En lekker dat het was! Het water was niet zo koud en we hebben even heerlijk gezwommen en gespetterd en genoten.


Na een half uur gingen we weer terug. Het lijkt wel zomervakantie! Maar dit heb ik nog nooit in de zomervakantie gedaan! 


Thuis bakten we broodjes en hebben lekker ontbeten. En toen we daarmee klaar waren begon het toch te régenen!


Sorry de tuin zag er vanochtend niet zo netjes uit. Vanmiddag heb ik er wat aan gedaan.

Soms vind ik het best wel lastig om dingen anders te doen dan ik gewend ben... het voelt dan al gauw of ik uit mijn comfortzone stap. Vanochtend was er ook zo één. Ik ben het de laatste tijd wat meer aan het doen. Even anders dan anders...geeft je weer een frissere kijk op het leven.

Deze keer geen citaat. Ik zit in de tuin en al m'n boeken liggen binnen.
Dus laat ik jullie maar een filmpje zien van een neef in Zambia. Hij deelt een mooie les, waar jij misschien ook wel iets aan hebt.

















11 juni 2020

Nodig ik je vandaag gezellig uit!

Wat is het donker deze dag! Ik kruip lekker in het hoekje van de bank en zal jullie laten zien welk zicht ik heb. Nodig ik je vandaag gezellig uit bij mij thuis!:)


Ik hoef vandaag de deur niet meer uit, dus ga ik even door m'n foto's en vertel je er wat leuke dingen bij.
Maandag was ik bij onze vrouwengroep. We lezen er uit de Bijbel en denken erover na, bidden voor elkaar. Ik schreef er al eerder iets over. Onze gastvrouw is er echt een waar ik nog heel veel van kan leren! Kijk nou wat ze allemaal klaar had gemaakt! En ik leer van alles over gember/kurkuma-thee (die ik inmiddels ook kan maken en er elke dag 2 glazen van drink:). Maandag leerde ik over de Moringaboom, wat een levensboom dat is, vol vitaminen en gezonde bijwerkingen! Toen ik vroeg of er misschien ook iets was tegen klachten in de overgang, moest ik ook echt bij de Moringa zijn. Dus ja...nu heb ik een zakje Moringa-poeder in de kast staan, dat begrijp je! Ik ben helemaal niet van plan een kruidenvrouwtje te worden, maar dit was zo spontaan en gezellig en lief...dat ik het wil proberen.


En gek, zo werkt het bij mij blijkbaar. Als ik in een opgeruimd huis op visite ben, krijg ik zin om thuis op te ruimen en schoon te maken, Heeft iemand met veel liefde iets gezonds klaargemaakt, dan krijg ik ook zin om gezonde dingen te maken en te bakken...of ik laat iemand het doen😁. M bakte dus 2 broden van een of ander speltmeel wat ik nog in de kast had staan. Precies op tijd, bijna over de datum! En lekker... Deed ik ondertussen de badkamer, twee vliegen in een klap!


Kijk dit kaartje, ik kreeg het van m'n schoonmoeder. Met haar 86 jaar heeft ze voor elke (schoon)dochter een kaart gemaakt, en dat zijn er wel 12! Ik kreeg 'm op een dag dat ik heel slecht nieuws over iemand te horen kreeg, het gaf me zo een klein beetje troost.


M kreeg voor haar 20ste verjaardag dit setje. Zulke mooie potten, fijn om ervan mee te genieten.


En ondertussen in de tuin op een blaadje van de appelboom...


En in de vensterbank, tussen de zonnebloemetjes in de groei...een paddenstoel(tje)


Onze Philip, het is zo'n lief beest en hij is zó ontzettend blij als ik thuis kom, dan springt hij, niet met 2, maar met 4 poten tegelijk en z'n hele lijf kwispelt mee van kop tot staart.


Net voor het corona-virus uitbrak had S met iemand een speelafspraak. Helaas kon dat niet door gaan, omdat ze verkouden was. Gisteren, na drie maanden wachten en er naar uit kijken, konden ze dan eindelijk samen spelen, ze was zo gelukkig! Ze hebben daar twee teckels en daar was ze gelijk weg van. Ze gingen ze samen uitlaten, eerst de een, dan de ander. En ik moest ze natuurlijk ook zien toen ik ze weer op ging halen!


Tadaa...mijn nieuwste look! Zondag onder de preek  heeft Mar. haar best gedaan. Ik zag het bij iemand en ik vond het wel leuk, maar het idee dat zoiets ook bij mij kan komt pas jaren later bij me op.


Tot slot

Vanochtend pakte ik een concordantie en zocht het woord 'Ontfermer/ontferming/ontfermen' op en las alle teksten. Wat een God hebben we...Hij trekt zich ons lot aan en zorgt voor ons!
Eén tekst sprong eruit, ik geef het aan je mee. Heerlijk om de hele dag met je mee te nemen! Op Pinterest vond ik er een mooi plaatje bij, ik ben 'm vergeten te pinnen, dus heb ik er geen linkje bij.

Zij zullen geen honger hebben of dorst lijden, hitte en zon zullen hen niet steken, want hun Ontfermer zal hen leiden. Hij zal hen zachtjes leiden naar waterbronnen.

Zij zullen geen honger hebben of dorst lijden, hitte en zon zullen hen niet steken, want hun Ontfermer zal hen leiden. Hij zal hen zachtjes leiden naar waterbronnen.
Jesaja 49:10


8 juni 2020

Niet huilen alsof Hij er niet is!

Wat gek! Er staan 5 concepten van blogs in m'n blogposts. Blogjes waar ik ooit aan begonnen was, maar nooit afgemaakt heb of in ieder geval nooit gepost. Van 2 kan ik nu wel even een nieuwe blog maken.

Ergens in 2017 maakte ik een wandeling met een zus uit de gemeente en met haar hond. De foto's in deze blog maakte ik tijdens deze wandeling. 


En nog een blogje, moet ongeveer eind 2017 geweest zijn, waarin ik iets schreef, wat ik toen denk ik toch te persoonlijk vond om te posten. Het was in de tijd dat onze zoon een hersentumor leek te hebben. Ik zeg 'leek' omdat het achteraf om een bloeding in een cyste ging. Maar wij wisten niet beter of het was een tumor en ons leven stond op z'n kop. Het was behoorlijk duister. Ik herinner me dit nog goed, dat m'n ouders kwamen en ik even heel erg moest huilen en mijn vader zei: 'Niet huilen alsof hij er al niet meer is!' Zo bijzonder om dit nu te lezen, terwijl hij weer helemaal gezond is en druk met z'n opleiding.
Ik wil het ook nu voor ogen houden...


'Niet huilen alsof hij er al niet meer is!'
De woorden van een lieve vader
die zijn dochter wil troosten
die niet zeker is van het leven van haar zoon
die moedig zijn hoofd en hoop opheft
en getuigt dat God Dezelfde blijft
dat het daarom hoe dan ook goed zal komen.
De tumor in zijn hoofd is niet in staat
het Licht in zijn ziel te doven.
Het Licht dat door tijd en eeuwigheid heenbreekt
en de duisternis een halt toeroept
De duisternis van wachten, onderzoeken
uitslagen, operaties, angst, tranen...
verder wil ik niet gaan
Niet op de zaken vooruit lopen
Niet het ergste denken
Niet huilen alsof hij er niet meer is
Niet wanhopen alsof Hij er niet is, was en zal komen!