Flink aan het opruimen

Thema's op school, ik houd ervan! S is enorm aan het knutselen gegaan om een restaurant te maken. Een lege doos werd bekleed met mooi papier en ze maakte tafeltjes en stoeltjes.Ik geniet ervan als ze zo bezig is.

Deze foto van de avocadopit heb ik al eens laten zien. Ik was een beetje onhandig aan het doen en de pit viel op de grond en brak in tweeën, maar gelukkig zaten de (inmiddels veel langere) wortels er nog aan en ook aan de bovenkant was al een steeltje gekomen van de plant. Een goed moment om hem in de aarde te zetten.

En nu is hij al zo 'groot'. Ik ben zo benieuwd hoe het verder zal groeien en of er misschien ooit echt avocado's aan komen...

En onze kleine vrouwentong liet ik ook pas zien

Ze groeit heel goed!

Binnenkort maar eens kijken of ik die twee uit elkaar kan halen.

Ik ben hard bezig alle rommelplekken eens flink op te ruimen. (Misschien al wat voorjaarskriebels 😃) Dat ziet er dan gelijk weer heel anders uit. Vandaag het aanrecht helemaal leeg gemaakt, alle boeken die ik aan het lezen ben een plekje in de boekenkast gegeven, Alle Bijbels in een aparte mand gedaan en al het kleine spul van de hond in een kastje gedaan. Achter de bank is ook zo'n plek waar je van alles kwijt kunt en wat er na een poosje dan niet meer uitziet. Maar dat komt morgen. Deze week maar even goed de tijd voor nemen, volgende week staan er weer zoveel afspraken in m'n agenda. 

Alsof er met een schaartje in geknipt is

Wat wordt de wereld mooi van die witte sneeuw. Wij hebben er van genoten!

Vrijdag begon ik met twee andere vrouwen een boekbespreking: Grenzen!

Het is een fijn boek, waar nog heel veel in staat waar ik van kan leren. We willen het ook echt in praktijk gaan brengen en proberen er opdrachten bij te verzinnen om mee bezig te zijn, tussen de besprekingen door.

Een van de dingen die ik vertelde tijdens de lunch, was dat ik niet altijd weet wat ik wil (Ik kreeg het idee dat je wil erg belangrijk is bij het stellen van grenzen!). Bijvoorbeeld als 'leider' (ik houd niet van het woord) van de Bijbelstudiegroep denk ik dat het belangrijk is om een visie te hebben, een doel, waar je naartoe werkt. 's Avonds thuis zat ik lekker op de bank in de biografie van Oswald Chambers te lezen en kwam ik dit tegen:

Het raakte me. In de wereld kun je niet zonder visie, maar in het Koninkrijk van God wel. We hebben Iemand die de leiding heeft en ons leidt. Als het nodig is om een (toekomst)visie te hebben, dan zal Hij het wel duidelijk maken. En zolang dat niet het geval is, vertrouw ik er op dat Hij ons voor gaat.

Hebben jullie die bloemen gezien? Die randjes! Net of er met een schaartje in geknipt is. Wat een geweldige Schepper hebben we!

Op Instagram zag ik deze leuke kaart voorbij komen van 'Mevrouwtjeduurzaam'. Ik zocht een beetje naar inspiratie om een kaart te maken en deze zag ik wel zitten.

Dit is 'm geworden:

  

Gisterenavond ging ik met S naar een musical. Dit was het decor. De musical heette: 'Het feest van de Koning' en vertelde het verhaal van de Koning die een groot feest organiseerde, maar iedereen had het te druk met zijn en haar eigen leven en sloeg de uitnodiging af. Daarna werden de dienaren erop uit gestuurd om alle armen, blinden, zieken, lammen in de dorpen en op de wegen te halen om daar het feest mee te vieren. Wat een vreugde toen het feest begon!!

Het was heel mooi! Zo gaaf om de mensen te kennen die dit allemaal zelf bedacht hebben: de tekst, de liedjes, het decor, allemaal professioneel!

Een mooie nieuwe week gewenst!

Durf te vragen

Zoals ik al zei in m'n vorige blog, ik zit al een poosje te broeden op een nieuw jaarthema. Gisteren werd het me makkelijk gemaakt, omdat we ook in de gemeente een jaarthema hebben, waar vandaag over werd gepreekt. Het is alleen een beetje moeilijk om het in één woord of korte zin te formuleren. Dat komt onder andere omdat het een gebed is:

Teach me Your ways, o Lord

En eigenlijk zijn het deze twee verzen:

Wil je de preek luisteren? Klik dan op dit plaatje!

Het is een gebed, niet zozeer om een doel of bestemming, maar om de weg zelf, hoe we die kunnen gaan. Het gaat hier niet zozeer om wat je doet, maar meer om hoe je het doet.

Ik vind het fijn om zelf ook hiermee bezig te zijn. Vandaag bedacht ik er mijn jaarthema bij:

Durf te vragen!

Allereerst wil ik er mijn dagelijks gebed van maken: Teach me Your ways, o Lord! Daarnaast raak ik er steeds meer van overtuigd dat we aan elkaar gegeven zijn, maar een ander iets vragen vind ik soms best een drempel. Dit thema zal me er steeds weer aan herinneren dat ik best gewoon over die drempel heen kan stappen.

Inmiddels ben ik ook met een nieuw boek begonnen (te lezen). Een biografie van Oswald Chambers. En omdat dit de tweede biografie is die ik dit jaar lees en er nóg een ligt die ik graag wil lezen, ga ik dit jaar een jaar van de biografieën maken. Ken je een mooie biografie, die ik echt niet mag missen? Laat het me weten! Het is zó leerzaam! Voor nu alvast een citaat om nog eens goed over na te denken en daarmee sluit ik deze blog af:

'Toen ze naar het huis van de Zwemers in het centrum van Caïro reden, sloot ze haar ogen. Ze zag in gedachten Oswald weer voor zich, hoe hij zijn laarzen aan het poetsen was in de bungalow te Zeitoun. Ze waren net op bezoek geweest in het hospitaal bij hun vriendin Gertrude Ballinger. Door de tyfus leed zij aan hevige koortsen en was de dood nabij. Biddy had gezegd: 'Ik vraag me af wat God gaat doen?' Tussen twee streken door met zijn borstel had Oswald geantwoord: 'Het interesseert me niet wat God doét, maar Wie Hij ís!' Het lukte Biddy even te glimlachen. Ze kende het hart van liefde en zorg, waaruit haar man deze ogenschijnlijke ongevoelige woorden had gezegd. Het ging hem echt aan het hart wat er met Gertrude Ballinger gebeurde, maar hij wist dat Gods handelen soms zeer verwarrend overkwam, aan Hem Zelf behoefde je echter nooit te twijfelen.

'Oswald Chambers' geschreven door David McCasland

Check deze mooie kerk!

M'n boek is uit! Ik schreef er in deze blog iets over.

Het boekje staat vol mooie en wijze lessen. Ik citeer hier nog een laatste mooie:

'Ik heb Hem gediend in mijn jeugd; ik zal Hem dienen in mijn ouderdom Ik heb Hem gediend in kracht; ik zal Hem dienen in zwakheid Ik heb Hem gediend met mijn leven; ik zal Hem dienen met mijn sterven'

De laatste jaren heeft Corrie ten Boom door verschillende beroertes haar spraak verloren en ook begreep ze niet alles meer. Het boek 'De stille jaren van Corrie ten Boom' gaan daar over en is ook heel erg de moeite van het lezen waard!
Wat ik nu ga lezen? Daar blog ik een volgende keer over. Maar de komende maanden ga ik in ieder geval met een groepje vrouwen met dit boek aan de slag:

De afgelopen jaren heb ik zeker al flinke stappen gezet in het grenzen leggen en ik zie dat het niet alleen voor mezelf, maar voor iedereen om me heen alleen maar goed is. Ik vind het zo gaaf om het met een paar anderen te lezen en te bespreken, daar leer ik van! Ik heb de neiging om veel dingen maar in mijn eentje uit te zoeken, uit te denken en te vechten en een van de dingen die ik wil leren is om met anderen te gaan praten als iets me dwars zit. Elke keer als ik dat doe, wordt ik blij van de inzichten van de ander! Wie weet helpt dit boek me daar ook een beetje bij.

Vorige week ging ik met deze 6 leuke meiden naar de schaatsbaan.

En toen ik in de auto stapte zag ik een appje van mijn zusje, dat er een zoon geboren was! 's Avonds mochten m'n andere zusje en ik even komen kijken en knuffelen en kusjes geven...💖 Wat een prachtig wondertje! De vorige keer stonden we om een heel klein mandje met een veel te klein jongetje, van wie na 16 weken het hartje niet meer klopte. Wat een prachtig mooi lijfje met alles erop en eraan. Wat hebben we gehuild en wat waren we verwonderd! En nu een gezonde jongen! Zo blij voor en met m'n dappere zus! 

Voordat we erheen gingen, zetten we nog even gauw een sokkenboeket in elkaar. Best leuk geworden vind ik. We wisten niet wat het zou worden, maar er zaten veel blauwe sokjes bij. 'Een meisje met blauwe sokjes kan wel, maar een jongen met roze sokjes kan niet'. 

Vorige week waren we even in Dordrecht en liep ik met S even in een leuk winkelstraatje. 'Check deze mooie kerk!' zei ze:)

Nu ga ik gauw eten koken: zuurkool met worst! En M maakt er pasta pesto bij. Er zijn er een paar die niet van zuurkool houden en er zijn er een paar die niet van pasta pesto houden. 

Al een poosje zit ik te broeden op een jaarthema, maar het wil maar niet komen. Ik hoop er in m'n volgende blog uit te zijn!