23 mei 2022

Op reis

Weer een nieuwe week! We begonnen gisteren met een mooie kerkdienst. Ik kan je de preek van harte aanbevelen! Er werden ook vier kinderen opgedragen, allemaal in lockdown periodes geboren, dus niet heel klein meer! 


In de middag gingen we naar Ha & Ma, het was zo lekker om in de tuin te zitten.


Zaterdag werden de tegels, die bezorgd waren, door een neefje en z'n vriend naar de tuin gebracht. Het viel ons wel tegen hoe zwaar ze waren. Er waren er 50 die 60 kg wogen! We bedachten dat we ze nog wel konden ruilen, maar dan zouden ze 100 keer met 30 kg moeten sjouwen, dat leek ze erger dan 50 keer het dubbele. En nu ligt alles netjes in de tuin. Weer een stap verder! Nog wel zorgen om m'n appelboompje...


En deze van R & M heeft zo'n hoog knuffelgehalte...levensgevaarlijk om naast je te hebben in de auto


Ja, en uiteindelijk dus in m'n armen!


Maar wees gerust, dit doe ik niet meer! En daarbij heb ik besloten om ook echt niet meer aan m'n mobiel te zitten onder het rijden, al is het vaak alleen maar even om een nieuw nummer aan te zetten. Levensgevaarlijk allemaal!
Knuffelen moet dan maar op andere momenten of door andere personen.


Gisterenavond was de eerste avond van de cursus 'Exodus'. Ik heb er een paar mooie dingen uit gehaald, die ik hier wil delen. Het is dus de bedoeling dat we met elkaar op reis gaan door Exodus. Degene die het onderwijs geeft zei toen:

'Onze Mozes is Jezus'

Die zin raakte me, omdat ik juist de afgelopen weken bezig ben geweest de eerste 6 verzen van Hebreeën 3 uit mijn hoofd te leren. Daar gaat het over dat Jezus meer is dan Mozes. Het is zo bemoedigend om dit dan juist nu zo te horen en een dieper inzicht te krijgen/ verbanden te leggen in Gods Woord.

Het tweede wat me trof was de vraag:

'Ben je bereid Gods weg te gaan?'

Daarbij zei hij:

'Als je denkt te weten hoe het zal gaan
of je denkt te begrijpen hoe God werkt,
dan kan dat een obstakel zijn.'

Zonder al te persoonlijk te worden, kan ik wel zeggen dat dit iets is waar ik de afgelopen weken tegenaan ben gelopen en was dit ook nog eens de tweede keer in een week dat dit, eerst direct en nu dus indirect, tegen me gezegd werd. Hoog tijd dus om me hiervan te bekeren! Wat een rust geeft dat en daarmee ook de bereidheid om Gods weg te gaan. Om de weg, hoe die er ook uit gaat zien, te aanvaarden als Gods weg.

Daar gaan we dan!

19 mei 2022

We wagen het er maar op

Kijk eens! Zo ziet onze tuin er op het moment uit. Ik kan bijna niet wachten... over een paar weken zal het er heel anders uit zien!


En ik hoop met mijn hele hart dat dat ook geldt voor dit appelboompje, die zo ontzettend z'n best heeft gedaan en nu juist voor het eerst van plan was om appels te gaan geven. Moeten wij hem zo nodig uit zijn hoekje opgraven en een paar meter verplaatsen. 


Vanochtend zat ik me eindelijk eens te verdiepen in hoe je een appelboom moet snoeien. Het was een leuk filmpje en ik denk dat ik het begrepen heb. Voorlopig moet er nog helemaal niks gesnoeid worden. In de herfst pas!


Als er dan nog wat te snoeien valt.


Maar kom, een beetje boom weet zich toch wel weer te herpakken?
Deze framboos is ook verplaatst en zag er ook erg zielig uit, maar na die fikse bui vanmiddag ziet hij er al weer een stuk frisser uit. Dat gaat wel goed komen denk ik.


Deze gaat ook goed! Maar is nog niet verplaatst en dat moet ook gebeuren. Staan ze precies op de plek waar straks een afdak komt. Als we ze laten staan weten we zeker dat ze er aan gaan. Dus we wagen het er maar op.


Heerlijk was die bui!

Vanochtend las ik een mooi stukje in het dagboek van Dietrich Bonhoeffer. Het staat er zo eenvoudig, daar houd ik van, al vind ik het niet altijd eenvoudig om toe te passen.

'Wat buigt gij u neder o mijn ziel, en zijt gij onrustig in mij? Hoop op God, want ik zal Hem nog loven, want Hij helpt mij met Zijn aangezicht.'
Psalm 42:6 naar de vertaling van Martin Luther

'Droefheid en onrust duren slechts een korte tijd. Zij mogen mijn hart niet gevangen nemen. Spreek tot je ziel en sta niet toe, dat zij zich kwelt en zorgen maakt. Zeg tot haar: Hoop op God! Hoop niet dat alle dingen zich plotseling ten goede zullen keren, maar hoop op God! Zijn aangezicht, dat is Jezus Christus, zal mij zeker helpen en ik zal Hem daarvoor zeker danken. Is Jezus Christus bij je, dan kun je alleen nog maar danken.
Drieënige God, sterk mijn hart, en fundeer het alleen op U en uw hulp. Dan ben ik geholpen en zal ik U in eeuwigheid danken. Amen.



 

13 mei 2022

Ongevraagd

Vorige week zaterdag hadden we een leuk uitje, L en logeetje gingen mee. Het was nog een kleine verjaardagsuitje voor mijn schoonouders die allebei 88 jaar zijn geworden. Met een klein groepje familie gingen we mee met de huifkar.


Het was wel vreemd om langs de zorgboerderij te rijden waar een dag eerder een schietpartij was geweest. Normaal kom ik daar nooit.


Dichtbij was er ook veel verdriet. Een buurman een eindje verderop overleed vrij plotseling. We waren net aan mijn eerste potje 'Ticket to Ride' begonnen toen er een brandweer, ambulances en politie in de straat kwamen. Wat een verdriet, wat is er een gat geslagen in dit gezin. En in deze gezinnen.

Ik vond dit wel een mooi plaatje. Midden op een plek waar niemand het heeft gevraagd, bij een huis dat nog niet bewoond wordt, waar nog van alles aan gedaan moet worden, groeit iets moois. Dat is toch ook vaak zo in het leven... soms is het moeilijk om het te zien, maar het is er toch, vaak ongevraagd.


Woensdag hadden we een lunch met onze homegroup. Het was gezellig. Er waren kuikentjes en dat blijft natuurlijk altijd schattig voor jong en oud!



Met I van m'n werk ging ik naar de kinderboerderij.


Hier bleef ik wel even staan kijken, zo'n mooi groot ei in het nest zie ik ook niet elke dag!


En deze... ik dacht dat alleen giraffen lange nekken hadden.


Later zag ik hem met z'n vrouw en kindjes. Ik dacht ik loop even wat dichterbij zodat ik een mooie foto kan maken. Maar toen kwam papa hard klapperend met z'n vleugels op me af gevlogen.
Oke, ik gá al!


We deden vaker Ticket to Ride afgelopen week, het is echt een leuk spel!


Hebben jullie nog iets ongevraagd moois gezien deze week?

 

6 mei 2022

Oneindig veel tranen gedroogd

Sinds het laatste bezoekje aan m'n tante, speel ik bijna elke dag even een spelletje Yathzee. Alle zes de rijtjes moeten vol, de een na laatste moet van boven naar beneden ingevuld en de laatste van beneden naar boven. Ik stuur een fotootje naar m'n tante en naar m'n moeder en zij sturen er weer een naar mij. Ik ben er maar een kwartiertje mee bezig en is toch even leuk!


Gisteren keek ik met logeetje en S naar het kinderevent van SDOK. Ze waren erg onder de indruk. Van logeetje moest ik beloven dat ik 's avonds ook voor deze familie zou bidden. Het is leuk gemaakt en ook weer een mooi getuigenis van hoe je met angst om kunt gaan. De grote vraag die gesteld wordt is:
'Waarom stop je niet met vertellen over Jezus als je daardoor bedreigd wordt?'


Vanochtend las ik een mooi stukje van Dietrich Bonhoeffer in een dagboek. Dit boekje kocht ik eens in een kringloop en het is zo mooi! Ik wil hier ook iets van delen:

'Die Gods Woord liefhebben, hebben zich nooit laten weerhouden, het te sieren met het schoonste dat zij bezaten.'

'De ziel van een mens is een harp, en het Woord Gods dat deze ziel aanraakt, is de harpist. Hoe zuiverder de harp gestemd is, hoe zuiverder het lied klinkt. Maar hoe vaak zijn de snaren ontstemd, hoe vaak klinkt de harp vals. Hoe vaak komt uit onze mond alleen maar een wild, lijdend, gekweld of onwelluidend schreeuwen, als waren alle snaren gesprongen.
Het kan ook zo zijn dat een storm de snaren doet trillen en klinken, hartstocht, opstandigheid, verbittering, misschien ook een zacht klagen en wenen; het lied dat dan opklinkt verheerlijkt onszelf, onze hartstocht, onze liefde, onze haat, onze vertwijfeling, onze droefheid en ons gevoel van eigen kracht.'
De grote vraag is wie de harp bespeelt, God zelf of ons lijden en onze hartstochten; wil ons zingen en musiceren alleen de eer van God en Jezus Christus verkondigen of is de mens haar maat en middelpunt. 
Bach heeft boven al zijn stukken geschreven: Soli Deo Gloria; en het is of zijn muziek niets anders is dan één onvermoeibare lofprijzing van deze God.
Luther heeft dikwijls gezegd dat de muziek na het Woord Gods het kostbaarste bezit van de mens is. Van deze muziek wist Luther, dat zij oneindig veel tranen gedroogd, bedrukten vrolijk gemaakt, begeerten onderdrukt, terneergeslagenen opgericht, aanvochtenen gesterkt heeft, dat zij ook menig verstokt hart weer tranen heeft afgedwongen en menig zondaar tot boete voor Gods goedheid heeft gedreven.'

(Iets ingekort)

Pinterest

Dat Bach boven al zijn stukken 'Soli Deo Gloria' geschreven heeft wist ik niet, echt mooi!

5 mei 2022

Apart soort

Zaterdag deden we een leuk vakantie uitje naar Naturalis. Al die (opgezette) dieren maakten wel indruk.


En deze grote vriend blijft toch van een apart soort.


Gisterochtend rende ik 8 km, weer een beetje verder dan de vorige keer. Ik kwam langs deze mooie muur met bloemen, zo mooi, alsof je in het buitenland bent.


En het blauwe water en de blauwe lucht daar wordt je blij van!


En in onze eigen tuin bloeien de gebroken hartjes.


We gingen ook nog op kraamvisite bij de tweeling. Wat een wondertjes!


Nog een kleine terugblik op april. Een kleine, omdat ik deze maand niet zoveel heb bijgehouden, maar wel een paar dingen.

Ik heb geluisterd naar: 'God of Comfort' van Hannah Withall Smith, een (troostvol) luisterboek die je op de google podcast kunt vinden.

K en ik hebben een hele zondagmiddag gekeken naar verschillende afleveringen van 'Van Ninevé naar Nazareth' met Kefah Allush. Zo leuk om een kijkje te nemen in andere culturen en bij andere mensen. Een programma dat je terug kunt kijken op NPO2

Aan het begin van de maand keken we ook naar 'Lorena' op Netflix. Een meisje uit Mexico, die ontdekte dat ze kon hardlopen. Vaak op haar sandalen of blote voeten. Ze heeft veel wedstrijden gewonnen. Gebaseerd op een waargebeurd verhaal.

Nog een film: '100 meters'. Een jonge man die MS blijkt te hebben en toch wil trainen voor de triatlon. Ook gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Na de triatlon heeft hij 3 jaar geen aanvallen gehad en heeft hij nog marathons gerend en meegedaan aan andere wedstrijden. Een bijzonder en ook humoristische film, waarin moed en volharding een thema zijn.
-----------------------
En nu... ga ik 'Van Ninevé naar Nablush' kijken. Lezen lukt me niet zo goed. Oja, daar ben ik in april mee begonnen, met het boek 'Keith Green', geschreven door zijn vrouw Melodie Green. Keith kwam op 28-jarige leeftijd met 2 van zijn 4 kinderen om het leven door een vliegtuigongeluk. Het boek verteld over hoe hij en zijn vrouw tot geloof zijn gekomen en hoe hij geen compromis wilde sluiten in het volgen van Jezus. Niet een heel makkelijk leesbaar boek, maar wel een krachtig getuigenis.