Wat zal ik er mee doen?

 Het gehaakte babydekentje is af. Alleen de draadjes moeten nog weggewerkt, het zijn er niet zoveel. Zul je zien dat ik dat straks nog even gauw moet doen als de baby al geboren is. Dat zou zo maar bij mij passen. Ik heb nog een paar bolletjes over, wat zal ik er mee doen?

Pinterest

Vanmiddag ging ik schoolspullen kopen voor en met H en S. S had een lijstje gemaakt met alles wat ze nodig had en we gingen er in de Hema razendsnel doorheen. Dat ging nog eens makkelijk! We haalden nog een softijsje en gingen weer naar huis. Ik houd niet van winkelen, maar ben wel blij dat dit weer in huis is.

Ik was net even in de tuin en liep langs de vijgenboom... oja, dat zou ik ook nog doen, gisteren of vandaag. Vandaag dus! De vijgen groeien en groeien en er komen steeds meer takken en bladeren en vijgen, zo leuk!

'

Het enige nadeel is dat er wolluis in zit. Soms zie je dat wolachtige op de bladeren zitten. Die bladeren heb ik er nu even tussenuit geknipt. Ik weet niet of dat een heel effectieve manier is, maar tot nu toe lijkt het voldoende te zijn.

En dan nu een leuke quizvraag, voor de verandering:

Wie weet op welk boek, op de voorkant, deze tekening staat?

Ik heb zo'n zin om het te gaan lezen! Het is geen warme zomeravond en ik heb de kaarsen aangezet. Maar toch moet dit boek nog even wachten. Ik wil alle spullen die op H d'r bed staan in de tijdelijke kast op onze slaapkamer opruimen, zodat H weer in haar eigen bed kan.
En ik wil A nog even bellen. Die is al een poosje in Italië geweest en zit nu in Spanje. We kregen een leuk filmpje van haar:

Grappig toch?!

Van 6 juli - 6 augustus elke dag een blogje!

Nadenken over het huwelijk

In de kringloopwinkel kwam ik dit boek over het huwelijk tegen en ik kocht het. Ik was ook al in een ander boek bezig, daar schrijf ik later nog wel wat over. En daarnaast volg ik ook nog deze blog over het boek 'De Godvrezende vrouw' van Martha Peace. Er is ook een facebookpagina, waar je mee kunt praten over de stukjes die geschreven zijn. Je hoeft het boek er niet persé voor te hebben. Vanwaar ineens al die boeken over het huwelijk? (Geen zorgen maken hoor!) Soms loopt het gewoon zo. En als ik er één boek over aan het lezen ben, word ik nieuwsgierig wat een ander boek er over zegt. Dit boek kocht ik vooral omdat het door Larry Crabb is geschreven en ik zijn boeken graag lees. Deze heb ik ook als eerste uit. Onderaan deze blog vind je een láng citaat uit dit boek. Het is een beetje riskant om er iets uit te citeren, omdat er niet alles mee gezegd wordt. Dan moet je écht het hele boek lezen!
Maar wat ik nu al grappig vind, na het lezen van een paar hoofdstukken uit de andere 2 boeken en het lezen van dit boek, is dat eigenlijk in alle drie de boeken centraal staat dat we als man en vrouw in elkaars behoefte moeten voorzien/ elkaar op moeten bouwen. Twee benadrukken dat dit de hoogste prioriteit voor de vrouw is, de derde 👇 dat het de hoogste prioriteit van zowel man als vrouw is en daarbij dat onze diepste behoeften alleen door God helemaal vervuld worden. Maar daar meer over in het citaat. Wat mij betreft is de laatste het meest evenwichtig en Bijbels.

Goed om eens over na te denken allemaal toch?

Zo eens in de zoveel jaar.

Ik heb veel gehaakt de afgelopen weken. Een dekentje voor onze kleinzoon. Met als resultaat dat hij nu écht bijna af is! Niks geen gehaast straks om het op het laatste moment gauw gauw af te haken. Ook weleens fijn. Ik laat het gewoon alvast een beetje zien, geen idee of 'papa en mama' deze blog lezen :)

Wat ik ook nog bedacht, misschien vonden jullie die kringloopblogjes wel leuk om te lezen. Hierbij nog twee linkjes over kringloopbezoekjes.
De eerste link

En de tweede link

En nog een linkje naar Aritha's blog, omdat ik zelf zo van deze blogjes geniet!

___________________________

Citaat uit: 'Bouwen aan een gelukkig huwelijk' van Larry Crabb

'In de Bijbel lezen we dat mensen hun kleren scheuren. Door dat te doen gaven zij uitdrukking aan verdriet en ontsteltenis. Verbazingwekkend genoeg heeft God één groep mensen geboden nooit hun kleren te scheuren naar aanleiding van droevige omstandigheden. De wet van Mozes gaf een priester van God alleen toestemming zijn kleren te scheuren, als iemand in zijn aanwezigheid God lasterde. Bovendien gaf God richtlijnen voor het vervaardigen van de kleren van een priester, zodat er geen scheuren in konden ontstaan (Ex. 28:32; 39:23; Lev. 21:10). Maar om één reden scheurde Kajafas zijn kleren tijdens de terechtzitting van Jezus. En die reden was niet persoonlijk verdriet over moeilijke omstandigheden.
Toen twee zonen van Aäron werden gedood door de Heer als straf voor hun zonde, zei Mozes tegen Aäron: '...Uw klederen zult gij niet scheuren, opdat gij niet sterft' (Lev. 10:6). Iemand die geen priester was geweest, zou terecht zijn kleren hebben mogen scheuren naar aanleiding van de dood van zijn kinderen. Had Aäron, een priester van God, het gedaan, dan had hij gezondigd. Waarom? Waarom zegende God Josia, toen hij zijn kleren scheurde (2 Kron. 34: 27-28)? Waarom zou Aäron gedood zijn, als hij zijn kleren gescheurd had? Waarom mochten koningen en andere leiders hun kleren ongestraft scheuren (en vaak werden ze erom gezegend) en waarom mochten priesters het niet?
Het antwoord heeft betrekking op een voorrecht dat alleen priesters hadden. In de tijd van het Oude Testament hadden alleen priesters toestemming het heilige van de tabernakel te betreden. En één keer per jaar ging de hogepriester het heilige der heiligen binnen, waar God aanwezig was. Alleen de hogepriester mocht het bloed van het offerlam sprenkelen op de genadetroon om het rechtvaardig oordeel van een heilige God af te  wenden. Alleen hij mocht op deze manier tot God naderen, zonder gestraft te worden met de dood.
In welk opzicht heeft dit voorrecht betrekking op zijn verantwoordelijkheid zijn kleren niet te scheuren? We zagen al dat het scheuren van kleren in die cultuur een manier was om uitdrukking te geven aan wanhoop over rampzalige omstandigheden. Wat leren we hieruit? Iemand die mag vertoeven in de directe aanwezigheid van God, heeft geen reden om ook maar iets als een ramp te beschouwen. We kunnen deze waarheid nog op een andere manier onder woorden brengen. Als iemand zich bewust is van Gods aanwezigheid in zijn leven, hoeft hij niet wanhopig te zijn over gebeurtenissen die plaatsvinden. Als een priester zijn kleren zou scheuren uit verdriet, zou hij indirect bevestigen dat het leven hem voor problemen stelt waarvoor God geen oplossing heeft. En dat kan nooit waar zijn. De God die liefde is, de eeuwige God, de oneindige, persoonlijke God die woont in het hart van zijn volgelingen en de loop van de geschiedenis bestuurt, die God is toereikend in iedere situatie. Hij wordt door niets overrompeld. Geen probleem is voor Hem te groot. Zijn genade is genoeg voor welke gebeurtenis dan ook. Mensen die rechtstreeks mogen naderen tot deze God, mogen niet wanhopen. Wie dat wel doet, suggereert dat God niet in staat is onze omstandigheden ten beste te keren.
Elk lid van het lichaam van Christus is een priester (1 Petr. 2:5). Dit is een van de meest opmerkelijke waarheden die worden onthuld aan de gelovigen van het Nieuwe Testament. We worden aangespoord vrijmoedig voor Gods troon te komen, tot Hem te naderen in het vertrouwen dat Hij onze problemen begrijpt, met ons meevoelt en in staat is onze omstandigheden te gebruiken om zijn bedoelingen te verwezenlijken en ons te zegenen. U en ik mogen nooit onze kleren scheuren, omdat we, als verloste heiligen, hetzelfde voorrecht genieten als priesters. Geen enkele omstandigheid is zo slecht, dat onze wanhoop gerechtvaardigd is.

Als gebeurtenissen in ons leven verwoestend en frustrerend lijken, worden we uitgenodigd van ons priesterlijke recht gebruik te maken en te naderen tot Gods genadetroon. De keus is aan ons: We kunnen in wanhoop onze kleren scheuren en er alles aan doen om onze pijn te verlichten; of we kunnen afhankelijk zijn van Gods genade en ons er helemaal voor inzetten te leven voor de Heer.
Wat een genade! We verdienen straf voor elke zonde die we gedaan hebben; het zou terecht zijn, als we alles zouden kwijtraken wat goed is. In plaats daarvan kunnen wij beschikken over de middelen van onze grote Hogepriester, die voor ons pleit voor de goddelijke Rechter. En... we worden vrijgesproken. We worden niet alleen rechtvaardig verklaard, maar we krijgen ook de eeuwige zorg en bescherming van de Rechter Zelf. De heilige Rechter staat op van zijn rechterstoel en toont Zichzelf als een liefdevolle Vader.
(...)
We kunnen verdrietig zijn, of gekwetst, maar nooit wanhopig. Onze partner doet misschien niet wat hij zou moeten doen om ons huwelijk te herstellen en het te veranderen in een gelukkige, bevredigende relatie. Maar als we God trouw blijven, onze emoties voor Hem uitstorten, ons er opnieuw voor inzetten Hem te zoeken, ons gedrag door Hem te laten leiden, dan zal Hij ons door onze verzoekingen heen helpen en kunnen we een relatie met Hem opbouwen. Het heeft zin door te gaan. er is hoop. Gods genade is genoeg.
Misschien vergezelt uw partner u niet op de weg naar eenheid. Toch kunt u zich ervoor blijven inzetten, God te gehoorzamen en uw partner op te bouwen door elke gelegenheid te benutten die zicht voordoet. Mogelijk zult u een beter huwelijk krijgen (in de meeste gevallen waarschijnlijk). En u zult zéker geestelijk volwassener worden en een hechtere omgang krijgen met Christus. Dat moet genoeg zijn om nooit uw kleren te scheuren. 
Wat kunnen we concluderen? Op onze weg naar eenheid in het huwelijk moeten we erop blijven vertrouwen dat God ons huwelijk kán herstellen en dat Hij ons geestelijk volwassener zál maken. Dit vertrouwen mag niet verloren gaan door een teleurstellende of tragische ervaring. Geen enkele situatie is zo uitzichtloos, dat Gods genade ontoereikend zou zijn. De eerste steen die gelegd moet worden voor de bouw van een christelijk huwelijk is de toereikende genade van God. Dit is het fundament waarop het vertrouwen gebaseerd is, dat uit een leven voor God zeker iets goeds zal voortvloeien.'

Einde citaat

____________________________________

Zal ik alles weer weghalen? Al het tikwerk voor niks? Ik zou het doen als ik dacht meer kans te hebben dat mensen hierdoor ontmoedigd of verbitterd op reageren, dan op de kans dat mensen hierdoor bemoedigd en hoopvol op reageren. Kun je hier helemaal niets mee, dat geeft niet! Hier is zéker niet alles mee gezegd en sommige situaties zijn zó schrijnend en verdrietig dat je er met een boekje niet uit gaat komen en je beter persoonlijke begeleiding kunt hebben. En dat zegt Larry Crabb ook.
Voor mezelf (en ik hoop voor veel anderen) is het principe van die gescheurde kleren nieuw en vind ik het heel mooi uitgelegd. En hoewel ik het me serieus weleens afgevraagd heb, waarom we dit niet meer doen, ben ik er nu dankbaar voor dat dat geen manier van doen meer is!

PS Kan ik je blij maken met dit boek? Laat het me weten!

Van 6 juli - 6 augustus elke dag een blogje!

Wat nog op de planning stond

Zo, de badkamer is weer schoon en de eerste was zit in de droger, de tweede in de wasmachine. Het gaat allemaal niet zo snel, maar het is niet voor niks nog steeds vakantie! Wat nog op de planning staat voor vandaag?

- wc beneden schoon 

- beneden stofzuigen en dweilen

- tassen uitpakken voor zover mogelijk

- eten koken

- oefenen met de band voor morgen

- de was, de was, de was

- koffie drinken met een stroopwafel erbij

- opruimen

- boek lezen

Pinterest

Dat lijkt me genoeg voor vandaag. Ik ga maar gauw aan de slag. Deze blog komt later af, dan kan ik zien of ik me aan dit lijstje heb gehouden en of het allemaal gebeurd is.

Trouwens, het is me deze vakantie nog niet gelukt mijn mobiel wat meer te laten liggen. Dat ben ik komende week wel van plan!

________________________________

Zo, hier ben ik weer!
Ik heb alles gedaan, sta er zelf versteld van 😄
Op één ding na: een boek lezen. Maar dat ga ik straks nog doen.

Het oefenen met de band was goed. Ik ben het niet gewend. Meestal zing ik bij een avondmaalsdienst en dan is er alleen een pianist en soms speel ik zelf gitaar. Maar deze mensen zijn het wel gewend en zijn goed op elkaar ingespeeld.

Het is fijn om te zo met elkaar te spelen en te zingen. Het tilt je uit boven je eigen gevoel en verstand en de woorden die je zingt komen niet alleen uit, maar vooral in je eigen hart terecht!

Voor nu genoeg voor vandaag! De verbouwing vordert gestaag. Ik zal een andere keer nog wel weer een foto laten zien.

Van 6 juli - 6 augustus elke dag een blogje!

Mensen zonder naam

Vandaag was het weer inpakken en wegwezen. Nog niet gelijk naar huis, want we bezochten eerst de Eusebiuskerk in Arnhem. Een indrukwekkend groot gebouw.

Met een nog indrukwekkender verhaal. Tijdens de rondwandeling kom je van alles te weten over de slag om Arnhem in de oorlog. Ik kende het hele verhaal niet, heb nooit zo goed opgelet tijdens de geschiedenislessen. Zo kwam de toren van de kerk in brand te staan en viel deze enorme klok naar beneden.

 

Toen de Duitsers Arnhem waren binnen gestreden, lieten ze de hele stad evacueren. Arnhem werd een spookstad, er woonde niemand meer en alle huizen werden geplunderd. Toen de bewoners na de oorlog weer terug kwamen, moest er heel wat gebeuren voordat het weer opgebouwd was.
Vol trots werd verteld dat de graftombe van Karel van Gelre ongedeerd uit de oorlog was gekomen, door de bescherming die eroverheen was aangebracht. Ik begrijp niet zo goed waarom dit zo enorm belangrijk is.
Net als dit orgel. Er kan niet meer op gespeeld worden, er moet het één en ander aan gedaan worden. Dat 'een en ander' moet zo'n miljoen euro gaan kosten. Er waren allerlei manieren waarop je een bijdrage kunt leveren.

Verder was het een prachtig gebouw hoor.

We klommen naar boven

Om vanuit het glazen balkon uit te kijken over de stad.

Mensen met hoogtevrees gaan dit niet zo fijn vinden denk ik.

Ik heb geen hoogtevrees, maar heel prettig vond ik het niet. Vooral niet om door te lopen tot het eind.

Het uitzicht was schitterend!

En ik vond een klein tekstje, dat was het enige wat ik vond over waar het geloof om gaat en waar het toch ook in de kerk om gaat?

'Jezus Christus, het Licht der wereld'

Dus ja, mooie kerk, indrukwekkende geschiedenis, een bijzondere grafkelder, waar je in een ruimte een heleboel dorre doodsbeenderen en skelethoofden zag liggen van mensen zonder naam en een grote graftombe voor een belangrijk iemand.
Er zou zoveel Goed Nieuws verkondigd kunnen worden, ook in deze staat. Dat miste ik. Maar de kerk is in dit geval een gebouw en niet het huis van God! Voor zover ik begreep zijn er op zondag ook geen diensten.

Daarna gingen we nog steeds niet naar huis. We wilden ook nog even een oud weeshuis bekijken in Culemborg.

Daar was plek voor 24 jongens en 24 meisjes.

Al vanaf ongeveer 1560 is dit weeshuis gebouwd. 

Alles moest keurig volgens de regels:
Rust
Reinheid
Regelmaat

Op 19 september vieren de wezen Elizabethdag. Ze doen leuke dingen en genieten van een uitgebreid diner. Hun bord is van porselein en het bestek heeft een zilveren laagje.
Elizabeth liet een erfenis na, waarvan een groot deel aan de armen werd gegeven, waarvan ook dit weeshuis werd opgericht. 

Het lijkt me vreselijk om hier als kind te moeten leven.
In 1952 zijn de deuren voorgoed dicht gegaan.

Ik sta er niet zo vaak bij stil. Maar wat is het erg als je zo jong allebei je ouders moet missen! Hier staat een lijst met beroemde mensen die ook al jong wees waren. Bijzonder! Nooit geweten.

Zo hebben we weer het een en ander geleerd vandaag. En toen gingen we dan eindelijk echt naar huis. Heerlijk om weer thuis te zijn! Gisteren was ik er natuurlijk ook al even. Toen gingen we met Ha & Ma naar een 3D-echo van onze kleinzoon. Dat is me toch mooi! We hebben hem met z'n handjes voor zijn gezicht gezien, we zagen hem duimen en zelfs een keer een hele duidelijke lach! 

Vind je deze bloemen niet mooi? Zo'n mooie kleur, die zie je niet vaak.

Beetje cremekleurig met roze

De zevende regel:

🙏Gods goedheid, liefde en trouw zijn voor eeuwig!🙏

De situatie waarin ik zit, de situatie waarin jij zit, daar heeft God een reden voor. En die reden is nooit geweest om daardoor te laten zien hoe goed wij zijn, maar altijd om te bewijzen dat God trouw is gebleven dwars door welke moeilijke omstandigheden heen en ondanks alle puinhopen die wij ervan maken.

Dat is niet echt een regel, het is iets wat ik nooit wil vergeten.

Dus hier nog even op een rijtje:

👀Kijk om je heen👀

❤Geef liefde de ruimte❤

💃Maak elke dag plezier💃

👄Maak een praatje👄

💭Blijf onbevangen💭

🏃Neem initiatief🏃

🙏Gods goedheid, liefde en trouw zijn voor eeuwig🙏

En wat ik ermee ga doen? Ik denk opschrijven of uitprinten en ergens ophangen, zodat ik er dagelijks aan herinnerd wordt. Ik denk dat ik er elke dag van de week met één aan de slag ga. Welke regel zou jij bedenken voor jezelf? Ik vind 'regel' niet zo'n positief woord. Het zijn geen wetten! Het zijn dingen die ik in het leven geleerd heb (en waarin ik nog niet uitgeleerd ben) en die ik niet wil vergeten.

Ik ben weer thuis bij K. Morgen ga ik hem proberen te helpen.

En de zonnebloemen zijn groot geworden, nóg groter!

Van 6 juli - 6 augustus elke dag een blogje!

Nú moet er iets gebeuren

Gisteravond hebben we nog even gezwommen in een of ander subtropisch zwemparadijs. Het was leuk ingericht met een sterrenhemel. En in het zwembad stond een hele grote bak waar behoorlijk grote vissen in zwommen. Je moet er maar op komen. Verder ook allemaal (nep) dieren uit de jungle en een grote octopus. De glijbaan ging volgens de meiden niet zo snel.

Het was er wel warm en het water was ook warm. Er stonden wel verschillende waterbakken met koud water, maar daar ben ik niet in gegaan. S en H wel. Er waren ook sauna's, maar ze deden de deur ervan open en ook gelijk weer dicht. Er was best wel veel eigenlijk. Zonnebanken, bubbelbaden.

Deze twee hielden het 't langst vol. Mar en ik waren er al eerder uit gegaan. Ook om zo een vergeten handdoek te besparen:)

Vandaag ga ik even naar huis. We hadden één belangrijke afspraak die niet afgezegd kon worden.
Ik neem alvast wat tassen mee naar huis, want het ging er maar net in allemaal en nu hebben we iets meer ruimte, vooral achterin. En dan ga ik vanavond weer terug.

De zesde regel wordt:

🏃Neem initiatief!🏃

Dat heb ik deze vakantie wel weer even geleerd. Ik ben niet zo'n initiatiefnemer namelijk. Maar het is vaker wel dan niet goed om te doen. Als ik onrustig word of ergens in blijf hangen met mijn gedachten of gevoel, dan weet ik: Nú moet er iets gebeuren en ik moet het gaan doen! En het 'iets doen' moet geen probleem zijn, want er is áltijd genoeg te doen. Het gaat er soms niet eens om wat je doet. Het gaat vaak om het verzetten van je gedachten, je focussen op iets waar je mee bezig bent, het je richten op totaal iets anders, je zintuigen gebruiken. En vul maar aan.

Ik had bedacht om 6 regels te bedenken, omdat ik nog 6 dagen hier zou zijn. K zou eigenlijk vanavond terug rijden, maar die heeft echt nog veel te veel te doen, dus komt er voor mij een dag 7 bij. En daarbij ook nog een regel 7. Ik zal ze morgen allemaal op een rijtje zetten en gaan bedenken hoe ik daar mee aan de slag ga.

Van 6 juli - 6 augustus elke dag een blogje!

Niet te dichtbij!

Landgoed Eerde, daar gingen we gisteren nog even een klein wandelingetje maken.

 
Mooi dat groen op de muur

We konden niet naar binnen, de hekken waren dicht.

Maar buiten was het misschien wel mooier

Dames...

Hier verzamelen!

Niet té dichtbij!

Bij S mag dat wel

Begint het nou al een beetje herfst te worden?

Hoe zou de wereld eruit zien zonder bloemen?

Ik wil het niet weten

En nog een mooi paardje, dat groen staat 'm goed!

En dan nu mijn 5de regel:

💘Blijf onbevangen!💘

 Open, nieuwsgierig, zonder vooroordelen, zonder alles al in je hoofd bedacht te hebben hoe iets zal gaan of hoe je iets zal zeggen. Zo probeer ik altijd naar een homegroupavond te gaan of als ik even bij iemand langs ga. Maar ik kan het natuurlijk nog veel vaker toepassen. Laat je verrassen!

❤Van 6 juli - 6 augustus elke dag een blogje!❤

 

Dus dat heb ik gezegd

Toen we in dit park aankwamen zeiden Mar en ik tegen elkaar: we blijven de hele week hier! we doen af en toe boodschappen, maar we gaan lekker lezen en vakantie vieren.

Dat hebben we twee dagen volgehouden. We hebben die dagen nog wel een wandeling gemaakt.

Maar vandaag begon het toch wel te kriebelen, we zijn nu hier en het is wel leuk als we ook iets met elkaar doen.

Dus doken we de Canadese kano in!
Voor mij even een drempel over. Het leek K al heel lang leuk, maar ik durfde niet zo goed. Bij deze boot stond expliciet dat je er moeilijk uit kon vallen.
Niet echt mijn meest vrolijke gezicht

Het was h.e.e.r.l.i.j.k !

Ik probeerde nog een paar mooie foto's te maken, verder te kijken dan het grote plaatje, oog voor details!

En het weer was ook perfect! Ik had een beetje spijt dat ik geen korte broek aan had.

Nu begon H een beetje zenuwachtig te worden. 'Niet te dichtbij!!'

Ze zagen er vanaf het water een stuk groter uit dan vanachter een hek.

We voeren regelmatig te dicht bij de kant

Maar dat is natuurlijk helemaal niet erg!

Genieten!

Nu moesten we even extra voorzichtig zijn voor deze vrouw! Ik maakte een leuk praatje met haar. In de zomer zwemt ze bijna elke dag en in de winter 3 x in de week. Dat zou ik ook wel weer willen!

En dat brengt me bij de vierde regel:

👄Maak een praatje!👄

Ik nam het me al voor in de kerk vorige week, ik wil gewoon een beetje meer weten over wie er voor of achter me zit. Zo weet ik nu dat een van de jongeren die voor me zat ook op vakantie naar de Veluwe gaat en een andere jongere de hele vakantie door blijft werken om volgend jaar een verre reis te maken.  Dus ben ik van plan om vaker een praatje te maken. En waarom zou ik het alleen in de kerk doen? Mensen zijn toch gewoon leuk?!!

Mooie waterlelies

En ondertussen thuis... het plafond in de badkamer is er ook uit. Hadden we dat bedacht om nu te doen?

En de muur tussen de badkamer en onze slaapkamer is er ook uit! Alle puin is zaterdag al weg gebracht.

Ik dacht wel dat het even goed was om tegen K te zeggen dat er niet nog een vakantiepark bijgeboekt gaat worden! Dus dat heb ik gezegd.

Dus dat wordt niet gedaan!

Van 6 juli - 6 augustus elke dag een blogje