Oog voor andere details

Zien jullie de brug tussen die twee gebouwen door? Ik zag het niet, K wel. Zo gaat het best vaak. Als we in een bos lopen ook, hij heeft een ander oog. Ik kan niet zeggen 'meer oog voor details', want dat heb ik ook wel. Oog voor andere details...zoiets.

Zondag liepen we samen langs het water, het was zo zacht buiten. Ik denk dat dit 'ons' nieuwe favoriete winterzwemstrandje wordt! 

Nu nog niet, want het is drijfzand en er staan nog hekken voor, maar dat blijft niet zo. Hopelijk is het gauw klaar, dan hoeven we niet meer te zoeken.

Het is een leuke plek, we zagen mensen waterfietsen.

Tiny-house ideetjes. Ik weet niet of het vakantiehuisjes zijn, maar het ziet er erg leuk uit. Het wordt ook echt een 'dorp' genoemd.

Even inzoomen, leuk toch?!

Anderen waren aan het kanoën.

Gezellig kletsen aan de waterkant

Mooie scheepjes bekijken

We liepen ook langs een bibliotheekkastje. Ik zag er het boek 'stille baby's' en pakte het op, maar K zei 'Nee joh! dat moet je weer meesjouwen!' Ik heb 'm toen bij de bieb gereserveerd. Zo kan het ook! Het gaat over rouwverwerking bij doodgeboorte en zwangerschapsafbreking.'

Niet zo'n fijn onderwerp, maar de volgende schoolweek staat helemaal in het thema van 'rouw'. Het kan gebeuren dat je in een gezin moet kramen waar de baby is overleden.

Het is het afgelopen jaar best vaak voorgekomen in onze organisatie. Aan de ene kant hoop ik zoiets nooit mee te maken. Aan de andere kant... om op zo'n moment naast een gezin te kunnen staan, het te ondersteunen en er voor ze kunnen zijn... een lerares zei dat ze dat eigenlijk de meest bijzondere en mooie zorg was die ze ooit gegeven heeft.
Dit hoort ook bij kraamzorg, daar denk je niet zo gauw aan.

Deze zwanen speelden verstoppertje

Het is toch helemaal nog geen herfst deze week?!

En toch ook weer wel. Daarom zien we hier twee verschillende kleuren blaadjes. Dit vind ik écht heel mooi!

Van Aritha kreeg ik een herfst-challenge:

🍂 Lieve Lieneke,

Ik daag je uit voor deze Speciale Herfst Challenge! 🍁

Laten we deze herfst speciaal maken. Je mag er de hele herfst over doen.

📝 Schrijf een blogpost, een gedicht waarin je de betovering (of de melancholiek, net hoe je je voelt) van de herfst beschrijft.

🍲 Deel jouw lekkerste herfstrecepten

🏡 Creëer een knusse herfstsfeer in huis of "schuurtje" en deel het in je blog

🍃 Kies een herfstgerelateerde quote en vertel waarom je er zo van houdt.

🍂 Maak een herfstig-moodboard door plaatjes uit oude tijdschriften te knippen en ze op een groot stuk karton te plakken en deel 'm vol trots op je blog

📸 Deel herinneringen aan eerder herfstavonturen (je weet wel: vroegguh...)

Neem je deze uitdaging aan? Hij is heel makkie 🍂✨

Liefs,

Aritha

Bij deze neem ik de uitdaging aan! Ik ben er ook blij mee, want ik wil graag van de herfst genieten, maar ik kan zomaar opgeslokt worden door alle dagelijkse en minder dagelijkse beslommeringen dat de herfst zo tussen mijn vingers doorglipt! Als je zin hebt mag je natuurlijk mee doen met de uitdaging!

Hoe vieren jullie de herfst?

Ik zit midden in m'n werkweek en maak lange dagen. Dan heb ik niet zoveel energie meer in de avond. Het enige herfstige wat ik kan bedenken is lekker op de bank zitten met het boek 'Slow living' van Eva Kreebers. De volgende keer zal ik jullie vertellen of het echt herfstig was en wat ik ervan vind en zal ik er ook iets uit delen.

🙋

Niet te ver en niet te lang

Mijn schoolweek zit er weer op! Ik heb m'n toets met een 9,2 gehaald, zo blij mee, niet voor niks geleerd! Ik neem je nog even mee  naar maandag, toen kwam m'n kleindochter weer gezellig en Simba natuurlijk ook. Ook mijn 3-jarige oppasmeisje haalde ik op. Deze keer gingen we de hondenpoten met vingerverf insmeren en op doek zetten. Dat viel nog niet heel erg mee. Ik heb geen foto gemaakt van het eindresultaat, maar deze zeggen er wel iets over. Gelukkig hielp L. me ermee.

Het waren niet héle mooie afdrukken moet ik eerlijk zeggen, maar het idee was toch leuk. H d'r voetje deden we er ook bij en I. d'r handje. I. nam het mee naar huis. Nog heel even en ze gaat naar school. Ik weet niet of het dan nog gaat lukken om haar tegelijk met H hier te hebben. Ik hoop het wel, het is altijd zo gezellig!💓

Ik kookte een linzensoepje die dag. Mmm!

En vorige week zaterdag maakte ik ook nog een citroen-frambozentaart. Het leek wel lemon-curd wat ik had gemaakt! Ik heb het recept opgeslagen in m'n notities. En jullie kunnen 'm hier vinden! Het voelt zo slecht om dit niet te delen!🤭

Vanmiddag kocht ik een leuk lijstje in de kringloop en haalde thuis wat gedroogde bloemen uit dikke boeken. Best leuk op dit bureautje!

Nog een paar laatste foto's van deze ochtend. We probeerden een nieuwe plek uit om te kunnen zwemmen. Deze keer in de Maas. We gingen maar heel even het water in, niet te ver en ook niet zo lang. Heel veilig was het er niet.

We denken dat het voor de winter, als het echt koud is, een prima plek is om er een half minuutje in te gaan. Geen kans om binnen die 30 seconden door de stroming mee gesleurd te worden lijkt me. En een groot voordeel: het is maar een kwartiertje rijden!

Ik moet toch weer vaker bloggen, het is weer veel te lang...

Bekoorlijk door landelijke eenvoud en lieflijkheid

Er is ruim een week voorbij na de begrafenis van mijn schoonmoeder. Vooral de zondagen zullen anders zijn. K ging elke zondag naar haar toe en nu is hij de hele zondag bij ons. Deze week heb ik school en dan vind ik het ook een beetje gek. De vorige schoolweek hadden we er nog geen idee van en was ze er nog en nu is ze er 'ineens' niet meer. Zo zullen er steeds momenten/dagen zijn waarop het meer en meer doordringt dat ze er niet meer is en dat het definitief is. Ik wil door dit blogje ook nog even iedereen bedanken die mee geleefd heeft, zo lief en het doet zo goed!!💓

En nu gaan we het over iets anders hebben.

Ik zeg net tegen mezelf: vooruit, even een blogje dan! M'n kleindochter ligt lekker te slapen en eigenlijk wilde ik dan leren voor m'n toets en/of wat aan het huishouden doen. Maar omdat ze vanochtend om half 10 pas kwam in plaats van 8.00 uur heb ik die anderhalf uur al gebruikt voor leren en de was. Later op de dag komt er vast nog wel een momentje.

Een vriendin en ik zijn op zoek naar een nieuw watertje waar we de winter in door kunnen zwemmen. Zaterdag leken we iets gevonden te hebben in Ridderkerk. Kijk hoe wonderschoon het er uit ziet!

Maar toen we dichterbij kwamen bleek het water zó vies te zijn. Ik zou er mijn grote teen nog niet eens aan wagen!

Gelukkig waren we het er samen over eens dat dit 'm niet ging worden.

Na nog wat gegoogle en fietservaring, kwamen we uiteindelijk bij de Waal terecht, vlakbij de molen, gewoon langs de weg, geen stijger, geen trappetje.

Is dit een goed inhammetje om het water in te gaan? Er lag een grote tegel waar we onze voet op konden zetten en daarna nog wat keien iets dieper... het zou kunnen. Langs de kant hangen ook nog lampjes, dat is helemaal gezellig als het straks allemaal wat donkerder is.

Het was zó'n grensverleggende bezigheid, maar het lukte! Alleen zou ik het nooit gedaan hebben, maar we moedigden elkaar aan en ja hoor, daar zwommen we in de Waal. Eerst een poosje deze kant op.

Toen nog een poosje deze kant op. Het water was heerlijk, de zon scheen, bootjes voeren voorbij, de molen draaide, eendjes zwommen met ons mee, het was idyllisch!
Volgens google is de betekenis van idyllisch:

'Bekoorlijk door landelijke eenvoud en lieflijkheid'

Precies wat ik wil zeggen.

En toen klommen we de kant weer op en gingen we even op een bankje zitten tegenover een ander inhammetje. Daar zagen we een spin in z'n web... gelukkig waren we daar het water niet ingegaan.

Dit was leuk, maar niet om de hele winter vol te houden. Onze kleren, mobieltjes en sleutels lagen aan de kant van de weg waar auto's en fietsers reden, dat was niet zo'n fijn idee. Deze week gaan we ergens anders kijken.

Ondertussen was K druk bezig in onze slaapkamer met behangen. Ik schrok ervan toen ik binnenkwam, wat een druk behang, dat was me niet opgevallen toen ik de rollen zag. Maar toen ik er langer naar keek en me probeerde voor te stellen hoe het er uit ziet als de vloer er in ligt, de nieuwe gordijnen er hangen en ook het andere behang aan de andere kant van de kamer, beviel het me wel. Ik denk zelfs dat het héél mooi gaat worden!

H slaapt nog. Ik ga alvast beginnen met de linzensoep voor vanavond.
En nog wat, nog 3 nachtjes en het is herfst! Ik vind het niet erg. Er zijn zoveel leuke dingen aan de herfst!

Nog een plaatje van Pinterest om af te sluiten.

Tot de volgende keer!

Een bijzondere dag vandaag

Een hele bijzondere dag vandaag!
H. onze kleindochter werd 1 jaar.

Deze foto is van afgelopen maandag.

Vandaag hebben we haar alleen via beeldbellen gefeliciteerd.

Ze was één grote glimlach!
Toen ik haar tot slot een handkus gaf,

gaf ze er gelijk één terug!

Tot zondag, dan komen we een cadeautje brengen

en een taartje eten!

Vandaag ben ik niet alleen een trotse oma,
maar ook nog een trotse mama!

We gingen met Ha mee om zijn diploma op te halen.

Ik mocht geen foto delen waar z'n gezicht op te zien is, dus deden we het maar even zo.

De uitreiking was in een voormalig klooster. Voordat het allemaal begon ging ik natuurlijk nog even naar de wc en liep langs deze prachtige kloostertuin. Het was een gezellig uitje!

Naast alle mooie en bijzondere momenten die we vandaag vierden, is het vandaag ook de dag voor de begrafenis van mijn schoonmoeder. Hoe kan vreugde en verdriet zo helemaal met elkaar verweven zijn?! Van de week ging ik met een vriendin ergens koffie drinken. We zaten onder een notenboom, zo mooi! Wat was het fijn om te praten over het leven, over de dood, over verdriet, over blijdschap, over teleurstelling, over hoop. Het was er allemaal.

Van mijn werk kreeg ik een prachtig boeket bloemen met een lief kaartje van medeleven. Ik was weer verrast. Ook over wat het met me deed.

De laatste twee weken ging K z'n moeder erg achteruit en wisten we eigenlijk wel dat het niet lang meer zou duren. In deze twee weken was er veel pijn, verdriet en strijd, maar waren er ook kostbare momenten van afscheid en is er ook nog heel veel gezongen, kon ze bijna tot op de laatste dag nog grapjes maken en zijn haar kinderen om de beurt dag en nacht bij haar gebleven. Ze heeft de mooie leeftijd van 89 jaar mogen bereiken, is meer dan 68 jaar getrouwd geweest en op haar rouwkaart staan 240 namen van kinderen/klein- en achterkleinkinderen. Mijn schoonvader hoopt morgen zelf de rouwdienst te leiden en ook op de begraafplaats zal hij een woord spreken. Met zoveel liefde, geduld en kracht hebben we hem dit alles zien dragen. We zijn verdrietig, maar ook dankbaar!
We zullen haar missen, maar zullen haar weer zien!

Hij weet van geen ophouden

De tuin zit vol met spinnen en webben. Drie grote webben zag ik schitteren in het licht.

Overdag vind ik dat prima, maar net liep ik even door de tuin naar m'n schuur en ik voel me bijna gevangen in zo'n web! Het enige wat ik dacht, waar zou die spin nu zitten?! Misschien was het deze wel die ik vanmiddag zag.

Gelukkig zijn er niet alleen maar spinnen in de tuin! Deze Fuchsia vinden K en ik een beetje overdrijven. Een poosje terug zetten we hem in de aarde bij de andere planten en hij weet van geen ophouden meer!

En ook een andere groene bladplant, waarvan we dachten dat er niet meer zou komen dan alleen maar groen blad, heeft de bloeismaak te pakken. Ze zijn nog niet helemaal uit, ik ben benieuwd!

Er zitten genoeg knoppen aan! Er is lekker een buitje overheen gevallen.

Dat was de buitenkunst!

Binnen ligt ook een kunstwerk te wachten op de laatste schilderstreken. Daar heb je geduld voor nodig en dat hebben ze hier. M, Mar en L zijn er alledrie mee bezig (geweest, alle drie een andere). Leuk hoor, weer eens wat anders!

En nu naar bed!

🙋