Wat een leven heb je als kraamverzorgende als het rustig is met bevallingen! Dan wordt je dienst zomaar van woensdag naar zondag doorgeschoven en heb je wat extra dagen vrij. Nou, eerlijk gezegd, die kon ik wel gebruiken. Ik merk nu pas hoe moe ik ben na al die weken school. Maar ook opgelucht, dat het allemaal gelukt is, dat het heel leerzaam was en leuk om met een hele klas op te trekken en elkaar beter te leren kennen. Maar ook dat het er weer op zit. Hier en daar werden er toch wel wat opmerkingen naar voren geschoven als: 'Mam, ik mis u!', 'Mam, u bent er bijna nooit!' Des te fijner om er nu een weekje elke dag te zijn.
En dan krijg ik zin om allemaal dingen te gaan doen, zoals opruimen en schoonmaken. Maar ook iemand uit te nodigen voor de lunch en een bananenbrood te bakken.
En ik ontdek ook ineens dat er dingen zijn gebeurd die me nog niet opgevallen waren. Zoals deze paarse mooierd. Waar die nou ineens vandaan komt in de tuin? Geen idee! Maar mooi vind ik 'm wel, dus hij mag blijven!
We lopen weer eens een keertje langs het water...
En K en ik wandelden zondag even door de grienden.
Even bijpraten, evalueren, wat kan beter?
Ik zal het jullie besparen! 😛
En samen staren door kijkgaatjes.
'Wat zie jij?'
'Hetzelfde als jij!'
Ik denk het niet hoor
Zondag zat ik weer zo te genieten van twee kinderen. Ze waren eerder terug gekomen uit de club en hij vertelde wie er allemaal op de tekening stonden: 'Dit is mijn mama, dit mijn papa en dat is mijn broertje!'
De preek ging trouwens over 'rust'. Als Jezus zegt dat Hij Heer over de Sabbath is, dan zegt Hij eigenlijk:
Ik ben de Heer over joúw rust!
Ik heb daar nog eens over nagedacht. Het is zo fijn om je agenda en je afspraken aan God te geven en het in Zijn hand te geven. Je kunt dan rustig blijven als iets wat belangrijk leek, niet doorgaat of wanneer je het ineens drukker krijgt dan normaal. Natuurlijk regel je zelf de dingen, maar de controle ligt niet echt bij jezelf... als je eerlijk bent, moet je dat toch toegeven. Of denk je daar anders over?
Zondag was het ook feest: Newroz! Het is een Perzisch nieuwjaars- en voorjaarsfeest. En het is een gróót feest! M. ging er naar toe en heeft met volle teugen genoten van de heerlijke dansen die ze daar doen. Ah, ik heb het al eens geschreven in mijn blog, maar doe het gewoon nog een keer: wat jammer dat dat in onze cultuur geen mooi plekje heeft gekregen. Ik denk dat het ook gewoon heel goed voor je is, lichamelijk en psychisch! Het geeft je een vrij gevoel, lasten vallen van je af en je hebt plezier met anderen. Geniet van de filmpjes! M zie je ook gaan in dit filmpje.
En dit is een mooie en leuke dans van een broer en zus.
Nu ga ik de kliekjes opwarmen. We hebben een officiële kliekjesdag ingelast. Zo wordt er niks meer weggegooid en als er niet genoeg kliekjes zijn, gaan we verder met pizza's.
🙋
