Ik ben er wat zenuwachtig over

Psalm 121, ik verheugde me over deze Psalm, omdat hij zo mooi is! Nadat ik er iets over las in de 'Enduring Word-app' verheugde ik me nog meer. Er is heel veel te zeggen over deze Psalm, maar ik zal er maar één punt uithalen. Het hoeft ook geen preek te worden natuurlijk.

Ik sla mijn ogen op naar de bergen,

vanwaar mijn hulp komen zal.

Mijn hulp is van de HEERE,

Die hemel en aarde gemaakt heeft.

Hij zal uw voet niet laten wankelen,

uw Bewaarder zal niet sluimeren.

Zie, de Bewaarder van Israël

zal niet sluimeren of slapen.

De HEERE is uw Bewaarder,

de HEERE is uw schaduw aan uw rechterhand.

De zon zal u overdag niet steken,

de maan niet in de nacht.

De HEERE zal u bewaren voor alle kwaad,

uw ziel zal Hij bewaren.

De HEERE zal uw uitgaan en uw ingaan bewaren,

van nu aan tot in eeuwigheid.

Niemand weet precies wie deze pelgrimsliederen heeft geschreven. Er zijn er in ieder geval 3 geschreven door David. Dat is niet deze.

Zoals ik al eerder schreef zijn dit liederen die het volk zong als ze onderweg naar Jeruzalem waren voor een van de feesten die God had ingesteld. Misschien weet je ook wel dat Jeruzalem omgeven is door bergen en dat het zelf ook op een berg gebouwd is. Wij zingen het soms na het eten 's avonds:

'Wie op de Heer vertrouwen zijn als de berg Sion

Wie op de Heer vertrouwen zijn als de berg Sion

Die niet wankelt, maar voor altoos blijft

Rondom Jeruzalem zijn bergen

Zo is de HEER rondom Zijn volk

Van nu aan tot in eeuwigheid

Halleluja, Halleluja'

Deze pelgrim keek dus op naar de bergen van Jeruzalem, verlangend... Hij was er nog niet, misschien had hij nog een hele lange weg te gaan. Hij keek ook vérder dan die bergen en belijdt dat zijn hulp komt van de God die deze bergen gemaakt heeft. De God die hemel en aarde gemaakt heeft. Niet de bergen, niet de stad Jeruzalem, zijn bestemming, zal hulp geven, zal vrede geven, zal hem beschermen, maar zijn God!
En dat maakt dat we kunnen zeggen:

'God is net zo aanwezig op de reis als op de bestemming!'

Deze vakantie zal een beetje anders dan anders gaan. K blijft met 2 meiden thuis om wat aan het huis te klussen. Ik ga met 3 meiden, waaronder Mar, een mid-weekje weg. Nou heeft Mar anderhalve week geleden haar rijbewijs gehaald, dus raadt maar eens wie ons naar onze bestemming zal rijden! Ik ben er wat zenuwachtig over eigenlijk. Net je rijbewijs... Al is het denk ik een feit dat mensen die net hun rijbewijs halen een stuk veiliger rijden dan mensen die al tientallen jaren over de weg heen sjezen (leuk woord van mijn moeder). De gedachte dat ik op mijn bestemming niet veiliger ben dan op de reis er naar toe vind ik geruststellend.

We hebben hier thuis weleens gelet op hoeveel 'catastrofale fantasieën' er door ons heen kunnen gaan en besloten dat we hier radicaal 'nee' tegen zeggen. In dit geval noem ik er toch één. Want de bescherming van God, het 'zijn ogen zijn voortdurend op jou gericht', betekent niet dat ons niets overkomt in het leven. Hoe zit het dan als je plotseling, onverwachts overlijdt?

Dan is dat het einde!

Het einde van de reis.

Bestemming bereikt.

Je bent Thuis!

En tussen gewoon je leven lijden en onverwachts overlijden zitten nog 1000 en 1 andere catastrofale fantasieën, die je in de greep van angst zouden kunnen houden. Maar als ik deze Psalm lees is het een feit dat God over mij waakt en dat niets en niemand kan verhinderen dat Hij mij op een dag Welkom Thuis zal heten en dat ik Hem in Zijn liefdevolle ogen zal zien, Hem zal omhelzen.
En tot het moment van thuis komen ben ik even veilig en even geliefd als op dat moment van thuiskomen!

Is dat niet bijzonder?

Daar word ik heel erg blij van.

Het betekent niet dat we achterover op de bank in onze kussens kunnen gaan hangen. Kidner (wie dat ook mag zijn) zei:

'In the light of other scriptures, to be kept from evil does not imply a cushioned life, but a well-armed one.'

'In het licht van andere geschriften, betekent behoed zijn voor het kwaad, niet een leven met kussens, maar een goed bewapend leven.' 

En nog een laatste citaat van Adoniram Judson (Een Amerikaanse zendeling, 1788-1850, die bijna 40 jaar werkzaam was in Birma):

'He has not let me so tenderly thus far to forsake me at the very gate of heaven.'

'Hij heeft me niet zo teder tot hier gebracht, om me in de steek te laten bij de poort van de hemel.'

__________________________

Gisterenavond was ik alleen thuis met S. We aten lekker buiten in het 'open huisje'. 'Vind u het wel gezellig samen met me?' vraagt ze dan ❤. En óf ik dat gezellig vind! 's Avonds gingen we samen haar musicalavond kijken, waar ik een linkje van had gekregen via de mail. 

Een heel netje met walnoten uit Frankrijk. R & M kregen ze van de campingbaas waar ze verbleven. En ze houden er niet heel erg van. Wij wel hoor! Je moet er eens één in een dadel verstoppen, yumm!! Met een laagje chocola eromheen nog yummerder!!

Ik zocht vanochtend naar een mooie versie van Psalm 121. Daar zijn er genoeg van. Deze kwam ik ook tegen, het is wel geen Psalm 121, maar wel heel erg mooi!

Van 6 juli - 6 augustus elke dag een blogje!