Bijzonder en ontroerend

Vandaag besluit ik dat ik het gewoon weer ga proberen, de komende weken elke dag een zomers blogje! Het is een heerlijke manier van ontspanning, om mijn gedachten te ordenen en tegelijk een mooi meegenomen rustmomentje.

De zomervakantie geeft altijd zo'n feestelijk gevoel! Ik vind het heerlijk als ik onze meiden dan weer wat creatiever zie worden, zoals S die deze leukerd op doek tevoorschijn tovert.

Of H die prachtige zeepbellen schildert, het is een bepaalde tactiek die ze gebruikt, ik heb er geen idee van, maar vind het wel heel goed gelukt.

En Mar die ik dan weer hier zie

Dan weer daar, heerlijk verdiept in een boek.

Ik kreeg zelf ook zin om aan de slag te gaan. Ik zocht het recept van een perzikentaart en maakte die. Dat is ook het enige wat ik vandaag gedaan heb. En ook niet zonder reden, want H woont vandaag precies een jaar bij ons! Dat is wel iets wat gevierd mag worden.

Voor de rest heb ik alleen maar in de tuin zitten lezen. Dat was voor vandaag genoeg. En het boek is uit. Wat mooi en goed geschreven! Ik vond het een keer in de kringloop, twijfelde of ik het wel zou kopen, maar deed het toch. Geen spijt!

Welk boek zal ik nu eens gaan lezen...

Ik zocht de zonnestraal tussen de megabladeren van de zonnebloemen

Dat lukte!

Ik spiekte ook nog even tussen de vijgenbladeren naar de eerste vijgjes die eraan komen.

Niet alles gaat goed in de tuin. Kijk nou naar die donzige ezelsoren, allemaal gaatjes!

Tot slot

Nog even over het boek 'Getroffen door genade'. Het is het verhaal van Sheldon Vanauken, die terugblikt op zijn huwelijk. Een verhaal van een bijzondere, ontroerende liefde. Een liefde die ze wilden bewaren, niets en niemand mocht hen scheiden. Ze maakten dat heel concreet door alles met elkaar te delen en zoveel mogelijk samen te doen. Als de een een liefde had voor muziek, zou de ander er alles aan doen om ook die liefde voor muziek te delen. Als de ander een liefde had voor literatuur, zou de een er alles aan doen die liefde voor literatuur te delen. Zo intens alles met elkaar delen, dat je een muur om je huwelijk heen bouwt waar niets en niemand door kon komen. Ze gingen zelfs zo ver dat ze afspraken samen dood te gaan. Maar toen waren ze nog geen christen. Op een gegeven moment in hun leven komen ze in Oxford te wonen en te werken. Daar worden ze omgeven door christelijke vrienden en ook begint daar hun vriendschap met C.S. Lewis, wat een onuitwisbare invloed heeft op hun leven. Ze komen tot geloof. En om een lang verhaal kort te maken. Zij wordt ziek en sterft. Hij moet haar beloven dat hij geen einde aan zijn leven maakt en dat doet hij. Het proces van rouwen is evenzo bijzonder en ontroerend als hun liefde was.

Het lukte me niet helemaal om het zonder een traan te lezen.

Tot morgen!

🙋