Een rommeltje

Een van de niet leuke dingen van de plotselinge lockdown was dat het kerstontbijt in S. d'r klas niet doorging. Nu hebben we het toch door laten gaan, maar dan gewoon aan onze eigen keukentafel. Lekkere croissantjes en van dat zoete breekbrood, chocoladekransjes...waarom doen we dat niet elke vrijdag?😋

Vandaag zou ik eigenlijk werken, maar ik kreeg gisteren last van m'n keel, dus dan gaat dat niet door. Vanochtend een testje gedaan en maar weer even wachten op de uitslag. Ik wilde graag zo'n soort ster maken voor de kinderen waar ik op pas, maar dat ging ook niet door. Ziet er toch heel leuk uit? En makkelijk en volgens mij lusten de meeste kinderen dit wel.

Ik had alles al in huis, dus gingen we begin van de middag aan de slag. Zelf had ik de ster al gemaakt. Van de worstjes die overbleven maakten A en S nog wat kleine hapjes.

 

Helaas lukte het niet zo mooi en goed als op het plaatje. Ze werden ook niet allemaal even gaar. Eigenlijk werd het een beetje een rommeltje en was ik blij dat ik niet op m'n werk was 🙈

Toch zijn ze allemaal opgegaan, hoor! Zo lekker waren ze dan wel weer!:) Gewoon nog eens oefenen!

Nog een ontspanningsactiviteitje: diamond painting. Er zijn er 4 in huis die er mee bezig zijn, gezellig aan tafel.

's Avonds als ik in bed lig lees ik nog even en nu is m'n boek uit! Ik las het boek 'Totdat Hij komt' van C.H. Spurgeon. Een dik boek met korte meditaties die hij gaf bij avondmaalsdiensten. Er zaten hele mooie stukjes bij. Zo heerlijk om dat als laatste te lezen en er nog over na te denken terwijl je in slaap valt. Bijvoorbeeld dit:

'Wij oefenen met den Heere Jezus gemeenschap door persoonlijke omgang en gesprek. Wij spreken met Hem in ons gebed, en Hij spreekt met ons door zijn Woord. Sommigen onder ons  spreken zelfs vaker met Christus dan met vrouw of kind, en onze gemeenschap met Jezus is dieper en intiemer van aard dan onze omgang met onzen vertrouwdsten vriend. Bij onze overdenking en bij onze lofzegging spreken wij met onzen verrezen Heiland. En Hij antwoordt ons door zijn Heiligen Geest, door ons hart te verlevendigen en nieuwe heilsgedachten in te storten in ons gemoed. Ik mag somtijds in mijn gebed als ik  gevoel dat ik niets kan zeggen, zoo maar stil nederzitten en naar den Heere Jezus opzien; dan ontdekt mijn geloof op geestelijke wijze mijnen Liefde en ik hoor zijne stem in de plechtige stilte mijns gemoeds. Op deze wijze voeren wij met onzen Heere Jezus  Christus een gesprek van intiemer aard dan met woorden is uit te drukken. Onze ziele versmelt dan onder de warmte van Jezus' liefde en laat wederkeerig haar eigen liefde naar boven uitgaan. Denkt niet dat ik, dit zeggende, toegeef aan ijdele dromerijen, of dat ik buiten zinnen geraakt ben door de herinnering aan een buitengewone zielsverrukking. Neen, neen, ik verzeker u dat de oprechte godzalige zielen al den dag  met den Heere Jezus kunnen samenspreken en even waarachtige gemeenschap met Hem kunnen oefenen als ten dage, toen Hij nog lichamelijk onder de menschen woonde en verkeerde. Ik heb deze dingen niet van hooren zeggen, maar ik heb ze zelf ondervonden. Ik weet en ben ten volle verzekerd dat Jezus zich aan zijn volk openbaart, gelijkerwijs Hij het niet doet aan de wereld.'