En dwars door m'n vorige blogjes heen gaat het gewone, alledaagse leven volop door. Ik ben blij dat ik geen 6 of meer surprises meer hoef te maken rond deze tijd! Maar één! M en S begonnen er vorige week al aan en ik maakte 'm gisterenmiddag af. Eigenlijk best leuk dat geknutsel en zeker als het allemaal niet helemaal perfect hoeft te zijn...
Met S moest ik 's middags ook nog naar de ortho, ze begon op haar 4de al met wisselen en loopt dus twee jaar voor. Maar ze krijgt (gelukkig nog) geen beugel en hoeft pas over een jaar terug te komen. Toen we de fietsen op slot zetten, zag ik een mooi bosje bloemen.
En als we het toch over bloemen hebben... In de vensterbank stond deze plant stiekem te bloeien zonder dat ik het in de gaten had. Nog nooit gezien. Ik wilde de plant bijna wegdoen, omdat het zo'n warboelplant is en je de stengels niet fatsoenlijk omhoog krijgt. Maar nu...laat ik 'm toch maar staan. Een lieve zus uit de gemeente (waar ik deze plant als stekje van kreeg) appte:
'God is goed, ook zonder ons bemoeien verrast Hij ons!'
En dat is een mooie om nog over door te denken en deze blog mee af te sluiten!
En dat is een mooie om nog over door te denken en deze blog mee af te sluiten!
2 opmerkingen:
Prachtig die bloem. Ik wens jullie een gezellige pakjesavond. Je suprise is erg leuk geworden.
Dat is ook iets wat ik moet/mag leren. Dat God zonder mijn bemoeien werkt. Is zo'n ontspannende gedachte. Dat is genade.
Een reactie posten
Heb jij Hem nog gezien vandaag? Reacties op deze vraag of op wat ik geschreven heb zijn altijd fijn! Zo kunnen we elkaar bemoedigen.