Ontspannen momentjes

Oef...dat valt niet mee, dat schoolwerk thuis! Ik heb al van een paar ouders gehoord hoe hun kinderen hebben gehuild omdat ze voorlopig niet naar school kunnen en zo ook hier. School is een groot deel van het leven van schoolkinderen, een juf die veel meer geduld heeft en veel meer weet dan mama, vriendjes en vriendinnetjes om ze heen, structuur... En dat is thuis allemaal een beetje anders. Het is ook weer even wennen en er in komen, maar ik ben blij dat we straks eerst 2 weken vakantie hebben!:)

Sinds kort ben ik een nieuwe gewoonte aan het toevoegen aan m'n dagelijkse leven. Elke dag even een kop koffie of thee buiten in de tuin drinken. En wat een aangename verrassing toen ik buiten kwam en de zon heerlijk scheen. Het is echt een ontspannen momentje, waarin ik ook probeer te luisteren naar de Heilige Geest.

 

Nog meer ontspannen momentjes... Even pauze en wat kleuren.

De focus ligt hier in huis een beetje op ontspanning, omdat het de afgelopen weken niet zo goed ging met een van de kinderen. En als één lid lijdt, lijden alle leden mee. We zijn er nog niet, maar gaan nu langzaam weer de goede kant op en daar ben ik erg dankbaar voor.

Vorige week vond ik een heel mooi, oud lied. Dat wil ik graag aan jullie doorgeven. De vertaling zal ik eronder schrijven. Als je deze blog op je mobiel leest, is hier de link naar het lied.

O Liefde die mij niet laat gaan

Mijn vermoeide ziel rust op U
Ik geef U mijn eigen leven terug.

Opdat het in de oceaan van Uw liefde

rijker en voller moge stromen.

O Licht dat mij op al mijn wegen volgt

Ik geef mijn flakkerende toorts aan U over

Mijn hart krijgt zijn verloren glans terug

Opdat in het licht van Uw zonneschijn

Zijn dag helder en klaar verlicht mag zijn.

O Vreugde die mij zoekt door de pijn heen

Ik kan mijn hart niet voor U toesluiten

Ik volg de regenboog door de regen

En voel dat de belofte niet tevergeefs is

Dat de toekomst zonder tranen zal zijn

O kruis dat mijn hoofd opheft

Ik durf niet te vragen van U weg te vluchten

Ik lig in het stof, de schijn van het leven bekoort niet meer

En uit die grond ontspruiten

de bloesems van het eeuwige leven