Geloof vol blijdschap en vrede en hoop!

Zaterdagmiddag volgde ik een workshop over gebed en voorbede en het heeft me diep geraakt! Ik weet niet zo goed hoe dat komt, omdat er niet eens echt iets nieuws verteld werd. Maar het was zo krachtig! Ik weet ook niet eens of alle anderen dat zo ook  ervaren hebben... Ik wil er wel iets over delen, gewoon wat het met me gedaan heeft. Dus niet zozeer het onderwijs dat gegeven werd in veel (maar wat mij betreft te weinig) woorden.

Gebed heeft me de laatste maanden veel bezig gehouden. En ik vind het gewoonweg frustrerend, dat het aan de ene kant zo eenvoudig is en aan de andere kant is het wel degelijk iets dat je kunt leren, iets waarin je kunt groeien en wat je kunt oefenen! Ik vind dat zo tegenstrijdig, dat ik vaak heen en weer geslingerd wordt. Hoe is het nou toch mogelijk dat ik lees van mensen uit de geschiedenis die urenlang konden bidden? Ik wil zó graag met God praten, zo graag leven in diepe gemeenschap met Zijn Zoon, maar mijn lippen en mijn tong lijken niet mee te werken. En dan sus ik mezelf, want gebed is veel meer dan praten met God, het gaat om wat er in je hart is en een zucht van verlangen kan al een gebed zijn. En dan word ik getroost met het feit dat de Heilige Geest voortdurend in mij bidt, ook niet altijd met woorden, maar vaak met zuchten!

En toch, soms hoor ik mensen bidden, proclameren, profeteren, strijden, aanbidden, belijden, prijzen...en dan ben ik gewoon jaloers!

Jezus, leer ons bidden!

We werden meteen in het diepe gegooid met een paar oefeningen.
Pak je Bijbel en zoek Psalm 23 op. Om de beurt moesten we een vers lezen en daar een gebed van maken in onze eigen woorden. Puur alleen dat vers.
Bv:
'De Heer is mijn Herder, mij ontbreekt niets.'
'Dank U Heer, dat U mijn Herder bent en omdat U, Jezus, mijn Herder bent, hoef ik niet bang te zijn dat ik ooit iets te kort kom, omdat U mijn Herder bent, heb ik alles! U voorziet en zorgt zo vaak op manieren die ik niet voor mogelijk had gehouden, wat zorgt U goed voor mij, Ik dank U daarvoor. Het is zo waar, het ontbreekt mij werkelijk aan niets!'

Zo gingen we de hele Psalm door en ieder bad een vers. Zo zou je voor jezelf zomaar een uur lang bezig kunnen zijn met alleen deze Psalm!

De volgende oefening was Romeinen 15: 13. Met dit vers mochten we in tweetallen aan de slag. We lazen het vers en proclameerden het over het leven van de ander. En daarna mochten twee van ons dit ook nog voor de hele groep proclameren!
Bv:
'De God nu van de hoop moge u vervullen met alle blijdschap en vrede in het geloven, opdat u overvloedig bent in de hoop, door de kracht van de Heilige Geest.'

'Jij die dit leest, God wil dat jouw geloof niet alleen maar een religieus gebeuren is in je leven, Hij wil dat je geloof vol is met pure blijdschap en vrede, zodat er een overvloed aan hoop in jou is. En deze hoop, deze blijdschap en deze vrede kun je zelf niet opwekken en is ook niet afhankelijk van de omstandigheden waarin je bent, maar zal er zijn door de kracht van de Heilige Geest!'

Dit waren oefeningen die we deden en wat ik zo mooi vond is, dat Gods Woord altijd krachtig is en tot je spreekt. Terwijl we zo bezig waren, leek het of God er plezier in had, dat Hij helemaal mee deed met de oefening om te bevestigen dat Hij iedereen wil belonen die Hem oprecht zoeken in geloof.
De tijd begon te dringen en we hadden niet zoveel tijd meer voor de laatste oefening: luisteren naar God. We kregen slechts 10 seconden om God te vragen of Hij een woord voor een van ons had wat we die middag door mochten geven. 10 seconden maar!!!

Iemand had een woord voor mij: 'God zegt: Mijn vrede gaat alle verstand te boven!'
Ik kende haar niet en ze had nooit kunnen weten dat ik met de Bible app met een groepje bezig was met een Bijbelplan over vrede, waarvan juist zaterdag de laatste dag was. En onderweg naar huis, was het laatste lied dat klonk: Let the peace of God, let it reign! En het was precies afgelopen op het moment dat ik thuis was en de sleutel omdraaide.

Ik ben zo dankbaar voor deze middag. Dankbaar dat het me dichter bij Jezus bracht, dat het 'vreemde' broers en zussen dichterbij elkaar bracht, dankbaar dat veel vragen beantwoord werden die ik had over gebed, dankbaar dat het de liefde voor Gods Woord verdiepte, dankbaar voor de hoop die in mij is en dankbaar voor de vrede van God die in mij is en mijn diepe honger stilt!