Meer rijp dan dit gaan ze niet worden

Herfst in de tuin, het wordt weer vroeger donker, maar 's ochtends ook weer een beetje vroeger licht.

En menig mens probeert het een beetje gezellig te maken binnen. Vorige week bracht ik Mar naar haar werk. Ze is logopediste en werkt op een vroegbehandeling met kinderen met een taalontwikkelingsstoornis. Daar hebben ze op de groep ook een 'herfstplankje' en een 'herfstkastje' gemaakt. Zo leuk om nou eens even te zien waar ze 4 dagen in de week bezig is. Ik zou ook weleens om het hoekje willen kijken als ze met de kinderen bezig is.

Zo knus!

Gisteren liep ik even door de tuin om iets uit te printen in m'n tuinhuisje en ik zag die vijgen zo hangen en dacht: Meer rijp dan dit gaan ze écht niet worden. Het lichtjes tegen een vijg aan tikken en dat ze er dan al vanaf komen bleek niet te werken. Wel net even een klein knikje en ja hoor!

Ik ging gelijk op zoek naar een vijgentaart, maar zover kwam het deze keer niet.

Eerst maar eens proeven of ze wel lekker zijn! Ik sneed ze in de lengte in vieren en legde ze op een bordje, zodat iedereen mee kon proeven. De één vond er geen smaak aan zitten, de ander zei: mm, lekker zeg! En ik zeg: yumm!! Wat bijzonder weer, een lichtzoete smaak! Ik wilde elke keer wéér proeven. Dus een taart, dat gaat nu niet met nog maar 3 vijgen. Maar er zitten er nog veel meer aan de boom, dus die gaat er vast nog wel een keer komen.

Vorige week maandag was H er en gingen we samen vingerverven. Dat was leuk! Al was het toch steeds erg verleidelijk om dat kleurige vingertje in haar mond te stoppen.

Het hardlopen wil niet zo. Ik was ziek en dan ben ik er helemaal uit. Ik ga het wel weer doen, maar nu probeer ik elke dag een wat langere wandeling te maken. Dat is vooral bedoeld voor de dagen dat ik lang werk of als ik school heb. Dan kom ik niet echt goed aan m'n beweging. Langs het water blijft het fijnst, ook op grijze dagen.

Vorige week had ik school. Het ging o.a. over rouw. Als je er iets van wil zien zou je dit filmpje kunnen bekijken. Dit gezin neemt afscheid van Puck, het dochtertje dat na drie zoontjes werd geboren. Het is ontzettend mooi gedaan! We keken dit ook in de klas en ik denk dat niemand het droog heeft gehouden. Voel je niet verplicht hoor. Ik hoop nog steeds dat ik het in mijn werk nooit mee zal maken! Ik heb in mijn leven drie overleden baby's gezien, van mijn zusje, een vriendin en een nichtje. Het zijn er drie te veel!

Nog iets anders waar het ook over ging was prematuurtjes. Baby's die voor week 37 van de zwangerschap geboren worden. We hadden het ook over de oorzaken. En toen zei de lerares: 'Twee jaar geleden waren er ineens veel minder prematuur baby's!' Dat kwam door corona. Vrouwen hadden veel meer rust dan voor corona. Dat is even interessant zeg en ook wel veelzeggend!

Morgen ga ik weer werken, ik heb er zin in!

🙋

Hé, m'n zwaaiende vrouwenpersoontje hebben ze vervangen!