De Liefde is blij en dankbaar

Woensdag nam S een vriendinnetje mee uit school. 

Het bleef tijdens de lunch nog even heel rustig.

En na de lunch hebben ze een recept uitgezocht en boodschappen gedaan en van alles gemaakt en gebakken. Ze begonnen met een bord fruit met suiker eroverheen gestrooid 🙊 Nee, dat heb ik niet genomen, dat gaat me een beetje te ver... Ze hebben het zelf opgegeten.

In de avond hadden we weer homegroup. Deze keer weer bij iemand anders in huis. We hadden een mooie avond, waarin we elkaar vertelden over een situatie in ons leven waarin we merkten dat de Heilige Geest aan het werk was. Omdat een Chinese broeder de avond leidde, vertaalde onze gastvrouw, die zelf ook uit China komt, alles. Toen we bij het gedeelte 'ervaringen uitwisselen' kwamen, vroeg ik haar of ze iets kon vertellen. Ze leek wat verlegen met de vraag, maar ineens zei ze spontaan: 'Ja! Dit is het! Vorige week vroeg D mij of ik hem dan wilde vertalen. Ik heb nog nooit iemand vertaald, maar ik zei gelijk 'ja!' Ik heb me helemaal niet druk gemaakt of ik het wel goed genoeg zou kunnen. Dat was de Heilige Geest! zo blij en spontaan!'
Ik werd blij van dit verhaal!

De nacht erna kreeg ik erg veel last van m'n maag en het ging niet zo gauw over. Misschien iets verkeerds of te veel gegeten? Ik ging uit bed en nam twee rennies en een kop thee en bleef even beneden op de bank zitten tot het iets gezakt was. Ik probeerde mezelf wat af te leiden door een hoofdstukje te lezen. De pijn ging na een halfuurtje weg en ik ging gauw weer naar bed en sliep als een roos. Tot 5.00 uur, toen was het allemaal weer terug. De volgende dag was ik erg moe en heb ik m'n tennisafspraak afgezegd, een andere afspraak was de dag ervoor al afgezegd en zo had ik een rustige, stille dag. Ik heb veel gelezen in het boekje 'De stille jaren van Corrie ten Boom'. Echt een aanrader!

Gisterochtend kwamen de achterburen door de tuin taart brengen, hun jongste zoon is 10 geworden! Ik heb iets anders genomen, een klein stukje cake, die S woensdag ook gebakken had.

's Middags zag ik de zon in de tuin en ik had nog een uurtje voordat S uit school kwam. Ik heb nog even in de tuin zitten lezen. Lekker warm! En ik zag rode frambozen aan de struik!!

Het boekje over Corrie ten Boom was niet het enige wat ik las deze week. Ik heb nu al een paar stukjes gelezen uit het dagboek van Dietrich Bonhoeffer. Het ging over liefde. Als ik 1 Corinthe 13 zeg, weten de meesten van jullie vast wel dat dat over de liefde gaat en kun je zo een paar verzen opnoemen. Maar doordat het in deze stukjes met andere woorden beschreven werd, was het voor mij zo fris en helder en nieuw! Ik heb een paar zinnen uit de afgelopen dagen gehaald en daar een stuk van gemaakt.
Wat is de liefde toch mooi!

Wat is Hij toch mooi!!

'Als een leven zonder liefde niets is, dan staan wij voor de vraag: Wat is dan deze liefde, waar alles van afhangt? De liefde kan wachten, lang wachten, tot het laatst toe wachten. Zij wil niets overhaasten of forceren. Zij heeft alle tijd. De liefde wil niets van de ander, zij wil alleen voor de ander; zij wil de ander niet hebben of bezitten; zij wil hem zeker niet afgunstig alleen bezitten; zij wil de ander alleen beminnen omdat zij niet anders kan; zij wil de ander alleen beminnen om wille van hem zelf. De liefde wil niet opvallen, het liefst wil zij helemaal niet gezien worden; zij trekt niet de aandacht, geeft zich geen air, zij wil niets bijzonders zijn. De liefde is blij en dankbaar. En zonder afgunst kijkt zij toe, als de liefde van de ander zich richt op een derde. Zelfs het kwaad, en de zonde van de ander kan haar niet verbitteren, omdat zij niets goeds verwacht voor zichzelf. Zij treedt de ander iedere dag nieuw en met nieuwe liefde tegemoet en vergeet, wat achter haar ligt. Daarmee haalt zij zich de spot van de mensen op de hals, zij lijkt dwaas. Maar zij laat zich ook daardoor niet van de wijs brengen en blijft liefhebben. Zij is blij met de waarheid. Zij is zonder compromis. Er is geen kwaad, waarvoor zij nog terugdeinst; zij kan de verschrikking van de menselijke zonde onder ogen zien zonder de blik af te wenden. De liefde is nog groter dan de grootste schuld. 'Alles gelooft zij' - daardoor maakt zij zich belachelijk en krijgt toch gelijk. De liefde duldt alles - en in dit dulden is zij zalig; want dit dulden maakt haar steeds grootser, steeds onweerstaanbaarder. De liefde, die weinig hoefde te dulden, blijft zwak. De liefde, die alles duldt, behaalt de overwinning. 

Wie is deze liefde anders dan Hij, die als enige alles verdroeg, alles geloofde, alles hoopte, en ook alles moest dulden tot en met het kruis. Die niet het zijne zocht, zich niet liet verbitteren en het kwade niet toerekende - en daarom door het kwaad werd overweldigd? Die nog aan het kruis voor zijn vijanden bad en daardoor het kwaad overwon? Wie is deze liefde, waarvan Paulus spreekt, anders dan Jezus Christus zelf? In welk teken staat deze hele perikoop anders dan in het teken van het kruis?'