Forest magic

 

S. krijgt het steeds maar weer voor elkaar om m'n mobiel te pakken te krijgen en gaat dan foto's maken en ze weet nu ook hoe ze er iets bij moet schrijven! Dus ja, vandaag gaan we lekker het bos in! Nou ja 'lekker', het was toch een béétje warm, misschien mag ik wel zeggen té warm.

Het begon met een heel mooi zicht op een watertje met een mooi houten bruggetje.

Er waren veel bomen omgevallen in dit bos. Het is een heel oud bos, het 'Zeisterbos'. Ik weet niet of dat met elkaar te maken heeft: oud en omgevallen bomen.

Sommige bomen lijden echt onder de droogte.

En sommige honden lijden onder de warmte. Er was geen slootje te bekennen in het bos en Philip had het héél zwaar! We hadden hem nooit mee genomen als we dit wisten. We dachten eigenlijk dat het bos dichter begroeid zou zijn en we lekker in de schaduw zouden lopen met een klein beetje wind. Maar dat was niet zo.

Het was wel mooi hoor. Ik houd van het bos!

Forestmagic!

Haha, zo'n woord zou ik vroeger nóóit gebruikt hebben! Dan zei ik altijd: 'Daar houd ik niet van'. En ik houd nog steeds niet van magie, begrijp me niet verkeerd. Maar ik gebruik het omdat je soms in pure verwondering naar iets kunt kijken, het heeft je dan in de greep, je kunt er maar moeilijk los van komen. Nu was het niet zó erg toen ik dit zag, maar ik vond het wel een mooi plaatje van een gat in een stronk met een flink spinnenweb erin waar blaadjes op bleven liggen.

Hier kun je goed zien hoe mooi het er is. Overal lagen dennenappels

Dit was aan het begin van de wandeling. Er stond een enorme bank, even voor de foto erop gaan zitten, want we waren nog amper begonnen met lopen.

A probeerde van alles om een beetje voor koeling te zorgen. Haar in een knotje...

Het was niet zo'n hele lange route, ongeveer 5 km. En we hadden gelukkig genoeg te drinken bij ons, ook een fles water voor Philip. Daarna hebben we nog een ijsje gehaald in het centrum van Zeist. En toen lekker met de airco aan in de auto naar huis!