Kwistig met je tijd omgaan

Buiten regent het, de tuindeur staat open en ik zit op de bank. Ik ben wel blij dat we gistermiddag nog even naar de bouwspeeltuin zijn gegaan, dat had vandaag niet gekund. M'n nicht had een heerlijke tonic met basilicumblaadjes meegenomen. Zo leuk, hoe ze altijd overal iets bijzonders van maakt. Ik bedoel, wie zit er in een speeltuin nou met zo'n prachtig glas koude drank?!

De kids vermaakten zich prima, heel lang in de zandbak...Helaas was er geen plekje meer over om een hut te bouwen, maar daar hebben we ze alleen over gehoord toen we weer bijna naar huis gingen.

Schommelen blijft je hele leven leuk! (Als je er niet duizelig van wordt)

En wij ondertussen maar praten, praten, praten. Ik geniet ervan, leer ervan, het inspireert me, helpt me inzicht te krijgen in wat ik belangrijk vind en ik krijg zin om dingen aan te pakken die anders blijven liggen.

Gisteren had ik ook nog even in de tuin gezeten en toen ik weer binnen kwam, was ineens iedereen verdwenen. Normaal zitten er dan wel een paar op de bank te 'mobielen', maar deze keer zaten ze boven op m'n bed foto's te kijken.

Ik weet nog dat ik dat vroeger ook echt heel leuk vond om al die oude foto's weer te zien, ik kreeg er nooit genoeg van. En het is eigenlijk nog steeds leuk. Kijk nou, waar is die tijd gebleven?!

 

De frambozen blijven maar komen! In het weekend had ik er cupcakejes van gemaakt, nu maar eens een cake geprobeerd. Yumm, veel lekkerder! En hoe leuk is het dan als er een vriendin een beetje onverwachts langs komt! Zo gezellig! En weer veel gekletst! 

Ik ben aan een nieuw boek begonnen: 'De waarde van vriendschap' van Ajith Fernando. Ik zal je mee laten lezen wat ik gisteren las:

'Het soort vriendschap waar ik voor pleit is tegenwoordig heel zeldzaam, omdat we vergeten hebben hoe we tijd moeten verkwisten. Tijd is veel te kostbaar om te verdoen, zeggen we. Inderdaad is tijd kostbaar. Maar niet daarom zijn we ermee gestopt om die te verkwisten. Er is immers ook een heilzame manier om kwistig met tijd om te gaan. Ons probleem is dat we te rusteloos geworden zijn om dat te doen. We weten niet meer hoe we stil moeten zijn voor Gods aangezicht. We weten niet meer hoe we de waarheid moeten overpeinzen, moeten mediteren. Om dezelfde reden weten we ook niet meer hoe we lange tijd met vrienden moeten praten. Op zulke momenten, waarop twee mensen hun geest en hun hart voor elkaar blootleggen, ervaren we samen de vreugde om de waarheid, die wel een van de meest kostbare vormen van vreugde is. Mensen die lang met elkaar aan de praat blijven, constateren enerzijds dat dit inbreuk maakt op hun agenda - maar ervaren anderzijds de vreugde als mensen elkaar om zo'n diep niveau ontmoeten. Uit zulke diepten ontstaat echte vriendschap.'

R. nam prachtige plantjes voor de tuin mee. Ik heb ze nog nooit gezien, wat zijn ze mooi!💜