Het alledaagse leven

Eigenlijk zou ik m'n aantekeningen van acute verloskunde in de computer moeten zetten. Ik heb straks een gesprek met mijn praktijkopleid(st)er, die duurt een uur en ik moet veel vragen beantwoorden, waaruit moet blijken dat ik weet hoe het allemaal werkt, wat er van me verwacht wordt en wat ik moet doen in acute sitiuaties die ik nooit hoop mee te maken. Maar als ik ze toch meemaak is het fijn om te weten hoe te handelen. Als dit gesprek vlot verloopt, mag ik voortaan alleen naar een bevalling. Beetje spannend, maar ook wel fijn.

Maar nu eerst een blog hoor, het leven is groter dan bevallingen!

 Afgelopen zondag werd J, onze kleinzoon gedoopt. 's Ochtends na het ontbijt twijfelde ik of ik een mooie Psalm zou lezen die hier bij past of gewoon maar verder waar we gebleven waren in 1 Samuel. Ik koos voor het laatste en het was het hoofdstuk waar de naam 'Eben-Haezer' in voor kwam. Het betekent: 'Tot hiertoe heeft de HEERE onze geleidt.' Dat hielp me op dat moment om wat rust te brengen in de wirwar van emoties. J. droeg de jurk die zijn opa en zijn vader ook heeft gedragen.

Toen de 3 baby's gedoopt waren, mochten de vaders de doopkaars van hun kindje aansteken. Ik vind dit zo'n ontzettend mooie foto. Ik bid dat Ha & Ma J zo opvoeden... beschermend, voorzichtig, dat het geloofsvlammetje blijft branden! 🙏

Gisteren paste ik op H. We gingen even naar de kinderboerderij. S was onverwachts vrij en ging gezellig mee. En M ook.

Wat is zo'n koe toch enorm vergeleken  bij H! Blijf maar een beetje uit de buurt met je geloei!

Wat een bijzondere schapen zijn er toch.

We waren niet van plan om het 'kabouterpad' te lopen, maar...

S wilde maar één ding en dat was haar voet op het ijs zetten. En dat kun je het beste doen als je dit leuke paadje loopt.

Oooma! 👋

Wat was het mooi, we hadden geen spijt dat we toch waren gegaan.

Ik ben blij dat we even de winter kunnen snuiven!

En leuke plaatjes kunnen schieten.

En die zon erbij, ook zo heerlijk!

En toen kwamen we bij het pannenorgel. Hoewel S en M voordeden hoe het moest, ging H toch liever met een stokje in de pan roeren.

En toen gingen we weer naar huis.

En vandaag moest ik naar de tandarts. Hij heeft een gaatje gevuld en een laagje op een afgebroken kies gelegd, zodat ik het goed kan schoonhouden. Bijvullen lukt niet meer, dat stukje valt er dan na een dag of na een week weer af.

Van de week probeerde ik te bedenken wat ik zelf nou echt belangrijk vind als het gaat om het alledaagse leven. Ik kwam op 3 dingen en ik ga dit de komende weken echt goed bijhouden. Niet omdat het moet, maar omdat ik het zelf wil. Ja, weet je, ik doe vaak gewoon maar alles omdat het zo hoort of zo moet en zonder bij na te denken, maar ik wil niet in een sleur leven, daar is het allemaal veel te mooi voor!

1. Als ik binnenkom, gewoon even iedereen aandacht geven. Iets zeggen, iets vragen, iets luisteren, laten merken dat ik iedereen zie en hoor.

2. Het is zó fijn als de huiskamer en de keuken netjes zijn! Het is het eerste waar ik de dag mee begin. Ik ben er gisteren mee begonnen. En doe het in ieder geval als ik vrij ben.

3. Elke dag een paar keer even naar buiten, even wandelen, al is het maar 2 of 3 keer 10 minuutjes.

Vanochtend tussen twee afspraken door, dronk ik een koffietje en begon met een nieuw boek:

Ik zag het bij mijn zusje liggen en ze vertelde er iets leuks bij... dus reserveerde ik 'm bij de bieb en het is zo fijn om te lezen! Ik blog er nog weleens over.
Nu eerst nog even die verloskunde, dan dat gesprek en dan ga ik denk ik nog even terug naar dit boek! Als beloning 😊