Gisteren vierden we avondmaal.
Ik was zomaar ineens heel blij geworden.
Blij met het samenzijn
Blij om samen God te aanbidden
Hoe de omstandigheden in ons leven er ook uit zien.
Nu ik deze foto zie,
geeft het me troost
en bemoediging.
De blijdschap van gisteren is er niet meer,
maar Jezus is nog bij me.
Als ik hardloop,
geeft het me troost
en bemoediging.
De blijdschap van gisteren is er niet meer,
maar Jezus is nog bij me.
Als ik hardloop,
als ik schoonmaak,
als ik een kind een knuffel geef,
als ik rustig met iemand praat,
als ik de badkamer schoonmaak,
als ik m'n Bijbel lees,
als ik bid,
als ik een lastige keuze moet maken,
als ik de vloer dweil,
als ik een hoofdstukje lees,
als ik de was doe,
als ik eet,
als ik even in het zonnetje zit,
als ik schrijf,
als ik...
altijd.
Ik moest dit niet zo snel vergeten,
dit vieren van het heilig avondmaal.
Jezus zelf heeft het ingesteld!
Dat we aan Hem zouden denken,
alle dagen van ons leven naar Hem uit zouden zien.
Dat we zouden weten dat er vergeving is,
voor ál onze zonden.
Dat zijn kostbare bloed voor mij vloeide.
Dus zing ik voor Hem... in alles wat ik doe
en weet ik dat mijn leven en alles wat ik heb,
niet van mijzelf is,
niet van mijzelf is,
maar van Hem!
En ik roep Hem aan
en vraag of Hij mij door het leven leidt
Mijn leven is van Hem!
2 opmerkingen:
Prachtige post! Bemoedigend. Dankjewel
Bedankt Lieneke. Ik had dezelfde gevoelens (geloof) na het Avondmaal vieren zondag. Ik was verast om dat toen ook bij jou te lezen.
Een reactie posten
Heb jij Hem nog gezien vandaag? Reacties op deze vraag of op wat ik geschreven heb zijn altijd fijn! Zo kunnen we elkaar bemoedigen.