Het was moeilijk te raden

Vandaag las ik een verhaaltje...

Over een meisje dat op reis was in een treinwagon. De trein zat bomvol met reizigers en het kleine meisje huppelde van de ene naar de andere persoon, lachend en vrolijk kwebbelend. Zij was het aardigste meisje dat je je maar kunt indenken! De mensen in de trein begonnen zich af te vragen bij wie dit leuke meisje hoorde. Eerst zat ze bij een oma op schoot, daarna speelde ze met een paar andere kinderen aan de andere kant van de wagon. Daarvandaan huppelde ze naar een jong stelletje van wie zij een snoepje in ontvangst nam. Het was moeilijk te raden wie de ouders van dit meisje waren.

Plotseling reed de trein door een donkere tunnel. Er klonk een harde fluittoon en door de ramen was alleen nog duisternis te zien. Het kleine meisje slaakte een gilletje en stoof naar een rustige jongeman die in de hoek van de treinwagon zat. Daarmee was het mysterie opgelost. Er bestond geen twijfel meer over de vraag bij wie dit meisje hoorde. Ze was veilig in de armen van haar eigen vader!

De pijn in ons leven kan anderen laten zien bij Wie wij horen. Op die manier kunnen ze ontdekken bij Wie ze kunnen schuilen wanneer zij door één van de donkere tunnels  van het leven moeten.

Ik vond het echt een mooi verhaal en wil het heel graag nog een paar keer lezen en onthouden. Het is heel makkelijk om dit aan kinderen te vertellen. Ik denk dat ze het zo begrijpen.

NOG IETS ANDERS

Vandaag heb ik gewerkt. In maar één gezin. Het is zo rustig, dat ik daarna alweer naar huis kon. Dit gebeurt niet zo vaak dus ik geniet er maar van. Toch hoop ik stiekem dat ik er morgen wel nog een adresje bij krijg!
Wat vinden jullie van het plaatje bij het verhaal? Ik vroeg aan AI of die iets voor me kon maken en ja hoor! Op deze manier vind ik het wel leuk om het te gebruiken. Maar niet om mijn blogs te schrijven of andere dingen die ik gewoon lekker liever zelf wil blijven doen!
Vanavond ga ik tennissen, ik heb mijn trainingspak al aan. Vorige keer heb ik ernstig verloren, dus ik ga een beetje beter mijn best doen vanavond. 

👋👋

Oja, het verhaaltje kwam uit het boek 'Gods Voordeur' van Jill Briscoe.