Daar kom ik nu op terug

Bijna elke avond na het avondeten en na het Bijbel lezen zingen we met z'n allen een lied. Een paar jaar geleden echt elke avond, nu doen we het soms ook niet. Maar ik zal jullie vertellen uit welke liederen we zo'n beetje kiezen.

Sommige liederen zongen we heeel lang geleden en zingen we nu niet meer. Alleen de eerste blijft soms nog favoriet, ook om met de kleinkinderen te zingen.

 💥 Ik ben zo blij dat ik een kind van de Heer mag zijn

💥 Heel mijn leven wil ik wijden om 

💥Wie op de Heer vertrouwen

💥'k Stel mijn vertrouwen op de Heer mijn God

💥Lam van God, sterke Rots

Dit zijn ze nog niet allemaal, maar het wordt een beetje teveel voor één blog. Dus de rest komt morgen!

NOG IETS ANDERS

Weten jullie het nog, het verhaaltje van gisteren? Ik had AI gevraagd er een leuk plaatje bij te maken en dat was op zich wel goed gelukt, maar helemaal tevreden was ik niet. Ik gaf een wat specifiekere opdracht en toen kwam deze tevoorschijn. Maar het duurde te lang om gisteren nog op te wachten en het bij het verhaal te plaatsen. Dus laten we dat wat het was en laat ik jullie nu het plaatje zien wat er eigenlijk wel veel beter bij past.
Het is toch ook gewoon een superleuk plaatje?
Dat vind ik:)

Vandaag was mijn laatste werkdag. Ik had twee adresjes. Een gezin kreeg hun derde zoontje en ze waren alledrie thuis. Ik had bewondering voor die ouders, ze waren zo geduldig bezig met die jongens allemaal de aandacht te geven die ze nodig hadden! Ze hadden (en hebben:) het er maar druk mee! En dan denk ik even terug aan hoe het was om kleine kinderen te hebben. Het was een heerlijke tijd, ik genoot ervan om ze op schoot te hebben, ze te knuffelen en voor te lezen, met ze naar de speeltuin en de kinderboerderij te gaan, pannenkoeken voor ze te bakken en met ze te zingen!
In die tijd dacht ik dat dat het leven was en het nooit voorbij zou gaan.

Daar kom ik nu een beetje op terug.