Yes! Ik heb een nieuw jaarthema! Zomaar ineens onder het hardlopen, tijdens het luisteren van een interview hoorde ik de woorden: 'Rythm of Grace', ritme van genade. Gisteren was ik bezig met een lijst met bezigheden, verplichtingen, nieuwe werkzaamheden en structuren waaraan gewerkt moeten worden... ik kreeg het er benauwd van! Dus haal ik een dikke streep door al mijn doelen, plannen en idealen voor 2020 en dan blijft er maar één ding over: Tijd met God door de Bijbel te lezen, te bestuderen en tot me door te laten dringen, tot mijn hart te laten spreken, Hem in het leven zien en ontdekken op vaak verrassende momenten en manieren, aangeraakt worden door Zijn helende hand...en mijn oog op Hem gericht houden, verwachten dat Hij me geeft wat ik nodig heb om te doen wat Hij van me vraagt.
Dat is voor mij 'the rythm of grace'!
Dat is niet zomaar wat los leven en we zien wel hoe alles komt en gaat en vooral niks plannen en nergens aan werken.
Maar verder gaan waar ik gebleven was.
Stap voor stap.
In de bieb had ik gedacht een paar boeken te pakken en dan ergens rustig te zitten en te lezen. Maar daar had ik dan weer niet de rust voor. En toen ik alles had, ging ik naar beneden, liep ik de Starbucks in... en ook weer uit. Ook dat zag ik uiteindelijk niet zo zitten, hoewel het me echt heerlijk lijkt om gewoon ergens koffie te drinken, laptop erbij en wat te schrijven...een leuke oefening!
In de grote centrale hal van de bieb staat een piano en er kwamen al wel wat pingel geluiden uit, maar toen ging er iemand achter zitten die kon spélen!! Ik draalde door een boekenwinkel en luisterde geboeid naar de prachtige, bekende melodieën die hij speelde, schitterend was het. Maar helemaal enthousiast werd ik toen hij de hymn begon te spelen, die ik dit jaar voor het eerst hoorde, waarvan ik de tekst uitgeprint had en in de wc had opgehangen en waar ik heel lang over na gedacht heb. Hoe kende hij die? Het is helemaal niet zo'n bekende hymn. Dan geniet ik hoor, tot in m'n tenen!
En dan nu deel 4... Het meest schrijnende van alle delen vind ik zelf.
Len
Deel 1 Deel 2
Deel 3
Deel 4
De volgende dag trekken we er opnieuw samen op uit. Ze heeft haar dochtertje van bijna 2 jaar meegenomen en dat zorgt voor een enerverende tijd, waarin de aandacht voortdurend verdeeld moet worden tussen een jengelende peuter en de moeder. Ik hoor het bekende verhaal van een vader die geen verantwoordelijkheid neemt. Van gebrokenheid van de rest van het gezin. Van een zus met hetzelfde beroep die 3 keer een abortus heeft laten plegen. Van de laatste keer dat ze haar geaborteerde kind aan Len meegaf in een doos met de vraag of ze op de begraafplaats voor een goede plek kon zorgen, omdat ze zelf in het ziekenhuis lag- de abortus had bijna de dood van zowel moeder als baby gezorgd. De tranen springen in mijn ogen als ik een inkijk krijg in de intense gebrokenheid. En diep in mijn hart voel ik zoveel verontwaardiging over mannen die vrouwen misbruiken. Ik háát dat.Ik heb de kans om met haar Johannes 4 door te nemen, wat een verhaal als je dat in deze context samen leest. We praten samen over het levende water, dat als je dat drinkt, je dan zelf een fontein van dit water wordt. Dochterlief vraagt om veel aandacht, maar het lukt toch aardig om er samen doorheen te gaan. Ik zie haar ogen verlangend kijken naar een wereld die ver bij haar vandaan staat en toch ook heel dichtbij komt.Ik vertel haar dat ik samen met haar wil bidden of als het mogelijk is die dag aan 2 voorwaarden wordt voldaan: vindt mijn vrouw het goed als ik dit geld investeer, en kunnen we dit via de lokale kerk regelen, zodat die ook achter haar kunnen staan in het proces dat voor de boeg ligt? Ze begrijpt dat het geen uitgemaakte zaak is dat het deze dag allemaal gaat lukken. We hebben samen een gesprek bij de organisatie die haar wil helpen haar bedrijfje te beginnen. Het ziet er goed en betrouwbaar uit. Een gesprek met mijn vrouw krijgen en haar toestemming om hierin mee te doen is niet het moeilijkste gedeelte. Maar hoe krijgen we contact met iemand van de kerk?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Heb jij Hem nog gezien vandaag? Reacties op deze vraag of op wat ik geschreven heb zijn altijd fijn! Zo kunnen we elkaar bemoedigen.