8 januari 2018

Ik hoef niet mijn uiterste best te doen

De vakantie is weer voorbij! Vorige week gingen alle 5 de meiden uit logeren, 3 nachten lang! Zij hadden het heerlijk en ik ook:) Dan was ik weer boven aan het werk...



Dan weer beneden...


Maar wat ook heerlijk was, het moment dat ze allemaal weer thuis waren! We sloten de vakantie af met: Zaterdagavond Film en Pizza en begonnen daarmee een nieuwe traditie!


En nu is iedereen weer naar school.
Dit jaar gaan we met een paar mensen aan de slag met het boek 'The lifegiving home' van Sally en Sarah Clarkson.


Een keer in de maand komen we na de dienst nog een uurtje bij elkaar om het volgende hfd te bespreken. Gisteren was de eerste keer en erg leuk en inspirerend om te horen van anderen hoe zij van hun huis een thuis maken.

Verder was het in de rustige dagen vorige week dat Rob een blog begon, waar ik natuurlijk heel trots op bent en die ik graag aan jullie bloglijst wil aanbevelen! Er staan twee blogs op. We weten nu eindelijk dat hij as woensdag geöpereerd gaat worden. De tumor in zijn hoofd zal dan (hopelijk helemaal) verwijderd worden. Spannend allemaal, hoewel hij zelf Goddank gezegend is met een groot portie Vrede! Van de week drong 's nachts ineens tot me door, dat we allemaal afzonderlijk Gods zorg zijn, en dat ik ook zelf onder die zorg val! Zo hoef ik niet alles en iedereen krampachtig vast te houden en onder controle te krijgen. Ik hoef niet mijn uiterste best te doen om iedereen elk leed en verdriet te besparen, hoe graag ik dat soms ook doe of zou willen doen. Het maakt onderdeel uit van het leven, het mag er zijn, er is Iemand mee bezig...daar hoef ik niet tussen te zitten, ik hoef me er niet mee te bemoeien, wel mag ik de aanwijzingen van Gods Geest opvolgen, die me soms influistert wat te zeggen en wat te doen...en dan weer loslaten. En dat geldt ook voor mezelf. Ik hoef niet alles uit te kunnen leggen of zelfs maar te begrijpen, ik hoef niet alle touwtjes in handen te hebben, niet alles te weten, niet mijn emoties altijd onder alle omstandigheden in bedwang te houden, niet perfect en volmaakt te leven. Zo simpel is dat! En dat is voor vandaag het geschenk wat ik ontvang en koester!








5 opmerkingen:

Petrina Haak zei

Wat een super mooie les Lieneke! Dank je wel voor het delen. Laat Hem zorgen, Hij kan het als geen ander.

Sterkte voor woensdag!

Aritha zei

Het is een heel mooie blog, die van je zoon (deelde hem op facebook).

Ik ben benieuwd hoe'The lifegiving home' van Sally en Sarah Clarkson is. Ik las een ander boek van haar.

Ik wens je heel veel overgave en rust toe. Ik blijf op de achtergrond mee bidden voor jullie!

jane zei

Hier kan ik zeker wat van leren. Dank je wel dat je dit wil delen. Hoe vaak willen we het voor een ander zo graag oplossen. Dankjewel voor deze blog. Ook voor de blog van je zoon. We bidden voor jullie. Heel veel sterkte woensdag. (morgen)

Anoniem zei

Beste Lieneke,
Ik volg je al een hele tijd en ben een stille meelezer. Ik geniet ontzettend van je blogs maar werd vandaag in het bijzonder geraakt door wat je schrijft over dat we allemaal afzonderlijk onder Gods zorg vallen. Het kwartje valt voor mij als controlefreak! Dankjewel.
Sterkte hoor!!
Hartelijke groet,
Mariëlle

www.annderverhaal.nl zei

Ik lees je mooie blog op donderdagochtend en ben heel benieuwd hoe de operatie is gegaan? Ik hoop op goed nieuws en bid voor jullie. Liefs, Anne

Een reactie posten

Heb jij Hem nog gezien vandaag? Reacties op deze vraag of op wat ik geschreven heb zijn altijd fijn! Zo kunnen we elkaar bemoedigen.