26 oktober 2016

Het was een serieuze bezigheid!


In dit filmpje kun je het niet zo heel goed horen, maar het staat erbij. Het lied 'Als een hert dat verlangt naar water, zo verlangt mijn ziel naar U!' in het Pools gezongen. Dit lied zong R. zondag, nadat hij het eerst op zijn mondharmonica gespeeld had. R is een al oudere Poolse man, die nog niet zeker weet of hij hier in Nederland bij zijn familie mag blijven. Hij heeft een poosje onze Nederlandse les gevolgd. Soms dachten we dat hij er niks van begreep en andere keren stonden we versteld van wat hij ons probeerde te vertellen. Maar heel goed met elkaar praten lukte nog niet zo. 
Het raakte me toen hij zondag dat lied zo mooi zong. Al zingt hij het in het Pools en ik in het Nederlands of Engels, wat we zingen begrijpen we maar al te goed! Even kon ik de smaak van 'eenheid' proeven.

En verder...

Wat is oppassen toch leuk! Ik las met J van bijna 4 het boek over piraat Sladrop. Een hele gevaarlijke, zegt hij zelf. Op een van de laatste bladzijden blijkt dat hij 3 geheimen heeft...spannend! Het eerste is dat hij van zijn vrouw altijd moet afwassen. De tweede, dat hij 25 kinderen heeft en het derde geheim is dat hij een slecht geheugen heeft...
Ik moest het boek wel 5 keer lezen, liever nog vaker maar ik vond het genoeg. Tijd om iets ander te doen, dus bogen we ons over een doos met duplo. J had een goed idee, we zouden het schip van kapitein Sladrop maken. En natuurlijk mochten de kinderen niet ontbreken! De kapitein zelf zie je niet op het dek, hij is in de keuken bezig! 


We hebben het schip uiteindelijk van de grond gehaald en iets hoger neer gezet, want daar in huis kruipen soms een paar andere gevaarlijke piraatjes rond!
Uit school komen M en S er ook nog gezellig bij en deden we een spelletje memory. 


Vandaag had S 3 leuke dingen zei ze gisteren: 
1. L, ons oppasdreumesje zou komen
2. Ze ging naar de tandarts
3. Ze had een feestje

Toen we vanochtend bijna bij de tandarts waren kreeg ze toch een beetje buikpijn. Ik had haar verteld dat het misschien wel een klein beetje pijn zou kunnen doen. Toch ging ze heel dapper op de stoel liggen en deed ze netjes alles wat de tandarts vroeg zonder een kik te geven. Er moest een stukje kies gerepareerd worden en een klein gaatje gevuld, dus het was een serieuze bezigheid. Ik ben echt trots op haar. Ik hoefde niet dicht bij haar te staan of een hand te geven en de tandarts wilde wel dat alle kinderen het zo deden:)


Nu is gelukkig het nog leukere deel aangekomen en dat is het feestje van een kleutervriendinnetje.


2 opmerkingen:

Anoniem zei

Wat een dappere meid!

Marieke zei

Een aantal weken daarvoor haalde R de mondharmonica uit zijn zak en speelde het lied voor D die hem vervolgens beloofde dat hij het mocht spelen en zingen. Leuk hé?!

Een reactie posten

Heb jij Hem nog gezien vandaag? Reacties op deze vraag of op wat ik geschreven heb zijn altijd fijn! Zo kunnen we elkaar bemoedigen.