Kijk eens! Zo ziet onze tuin er op het moment uit. Ik kan bijna niet wachten... over een paar weken zal het er heel anders uit zien!
En ik hoop met mijn hele hart dat dat ook geldt voor dit appelboompje, die zo ontzettend z'n best heeft gedaan en nu juist voor het eerst van plan was om appels te gaan geven. Moeten wij hem zo nodig uit zijn hoekje opgraven en een paar meter verplaatsen.
Vanochtend zat ik me eindelijk eens te verdiepen in hoe je een appelboom moet snoeien. Het was een leuk filmpje en ik denk dat ik het begrepen heb. Voorlopig moet er nog helemaal niks gesnoeid worden. In de herfst pas!
Als er dan nog wat te snoeien valt.
Maar kom, een beetje boom weet zich toch wel weer te herpakken?
Deze framboos is ook verplaatst en zag er ook erg zielig uit, maar na die fikse bui vanmiddag ziet hij er al weer een stuk frisser uit. Dat gaat wel goed komen denk ik.
Deze gaat ook goed! Maar is nog niet verplaatst en dat moet ook gebeuren. Staan ze precies op de plek waar straks een afdak komt. Als we ze laten staan weten we zeker dat ze er aan gaan. Dus we wagen het er maar op.
Heerlijk was die bui!
Vanochtend las ik een mooi stukje in het dagboek van Dietrich Bonhoeffer. Het staat er zo eenvoudig, daar houd ik van, al vind ik het niet altijd eenvoudig om toe te passen.
'Wat buigt gij u neder o mijn ziel, en zijt gij onrustig in mij? Hoop op God, want ik zal Hem nog loven, want Hij helpt mij met Zijn aangezicht.'
Psalm 42:6 naar de vertaling van Martin Luther
'Droefheid en onrust duren slechts een korte tijd. Zij mogen mijn hart niet gevangen nemen. Spreek tot je ziel en sta niet toe, dat zij zich kwelt en zorgen maakt. Zeg tot haar: Hoop op God! Hoop niet dat alle dingen zich plotseling ten goede zullen keren, maar hoop op God! Zijn aangezicht, dat is Jezus Christus, zal mij zeker helpen en ik zal Hem daarvoor zeker danken. Is Jezus Christus bij je, dan kun je alleen nog maar danken.
Drieënige God, sterk mijn hart, en fundeer het alleen op U en uw hulp. Dan ben ik geholpen en zal ik U in eeuwigheid danken. Amen.
Psalm 42:6 naar de vertaling van Martin Luther
'Droefheid en onrust duren slechts een korte tijd. Zij mogen mijn hart niet gevangen nemen. Spreek tot je ziel en sta niet toe, dat zij zich kwelt en zorgen maakt. Zeg tot haar: Hoop op God! Hoop niet dat alle dingen zich plotseling ten goede zullen keren, maar hoop op God! Zijn aangezicht, dat is Jezus Christus, zal mij zeker helpen en ik zal Hem daarvoor zeker danken. Is Jezus Christus bij je, dan kun je alleen nog maar danken.
Drieënige God, sterk mijn hart, en fundeer het alleen op U en uw hulp. Dan ben ik geholpen en zal ik U in eeuwigheid danken. Amen.
1 opmerking:
O, ik hoop dat de bomen en struiken zich herpakken. En ik ben benieuwd hoe het er uit gaat zien verder. Mooie stukje dat je deelt. Hoop op Hem. Ik las vandaag: "De hoop van een christen is vast verankerd in de liefde van God in Christus. De hoop staat op de ladder van de liefde en ziet door het venster van het geloof de vervulling van Gods beloften."
Een reactie posten
Heb jij Hem nog gezien vandaag? Reacties op deze vraag of op wat ik geschreven heb zijn altijd fijn! Zo kunnen we elkaar bemoedigen.