Vrijdag gingen we eieren verven en ik kon het niet laten om mee te doen...
Vandaag kan ik niet werken omdat S in quarantaine zit. De derde keer al, dat er een klasgenootje of juf corona heeft en de hele klas thuis moet blijven en na 5 dagen een testje moet doen. Het was een bittere pil deze keer: 'De héle klas moest huilen!' zei S. En het is ook wel echt naar, want ik denk dat de meeste kinderen zich gezond voelen en ze mogen niet eens buiten spelen en dat met dit prachtige weer. Maar vandaag is de 5de dag en gaat S voor de 5de keer testen...ik ben benieuwd.
Deze zwanen (of zijn het nou ganzen?) zaten achter een struik en ik kon het niet laten om ook even achter de struik te sluipen en een foto te maken.
Zondag kwamen Ha & Ma gezellig eten en koffie drinken én een spelletje doen!
Wat een lekker weertje gisteren en vandaag! Elke keer als ik buiten loop zie ik weer bloemen die ik nog niet eerder had gezien. Deze zag ik vrijdag toen ik naar m'n werk liep, ik kon er niet zomaar even aan voorbij gaan.
En deze in onze eigen straat toen het al een beetje schemerde en ik Philip uitgelaten had. Ik vind het plaatje van bloemen met een stenen muur op de achtergrond erg leuk!
En nu even iets over het nieuws. Een hele poos heb ik geen nieuws bijgehouden, geen krant, geen journaal niks, al lang voor corona z'n intrede deed. Maar nu blader ik op m'n werk de krant daar wel eens even door en kijk ik af en toe op een nieuwssite. En er zijn ook dingen die ik van anderen hoor, zoals dat schip dat dwars in het Suezkanaal lag en het gebeuren in Krimpen. Over dat laatste dacht ik gisteren na toen ik een stukje las over Petrus die met zijn zwaard het rechteroor van Malchus eraf zwaaide. De vergelijking gaat niet helemaal op, maar toch... wat een toestand moet dat geweest zijn. Door het gebeuren in Krimpen kon ik me er ineens iets beter een voorstelling van maken. Hoe hoopvol dat Jezus het oor weer op zijn plek terugbracht en hem genas! Zijn laatste genezingswonder voordat Hij aan het kruis ging. Hoe hoopvol voor hen toen en voor ons nu! Hoe hoopvol kunnen we gestemd zijn over mensen die fouten maken, als we kijken naar het verdere leven van Petrus!
Ik sluit af met het mooiste lied dat ik ooit in de lijdenstijd heb gehoord:
3 opmerkingen:
Bedankt Lieneke. Elke keer een klein feestje om iets van jou te lezen.
Zoals Aritha het schrijft, ervaar ik het ook. Dankjewel Lieneke!
Ganzen. Zwanen hebben een knobbel boven hun snavel(knobbelzwaan heet dat ook wel). Misschien een ezelsbruggetje om het te onthouden....;-)
Een reactie posten
Heb jij Hem nog gezien vandaag? Reacties op deze vraag of op wat ik geschreven heb zijn altijd fijn! Zo kunnen we elkaar bemoedigen.