Aardbeien drogen

Nu wil ik je iets moois laten zien, dat cadeautje wat ik kreeg, weet je nog?

S vertelde dat de moeder van haar klasgenootje een cadeautje voor me had...alleen was ze het vergeten, dus het lag nog op school. Nou, daar word ik wel nieuwsgierig van!
De volgende dag zat het wel in haar tas. Ik pakte het uit en zie hier:

9 prachtige zelfgeschreven en getekende briefjes in boekvorm van een vader aan zijn kind die ondergedoken zat tijdens de tweede wereldoorlog. Hartverscheurend hoe gezinnen uit elkaar werden gerukt. En hartverwarmend hoe deze vader zijn dochter tekens van leven stuurde. Lieneke was 6 jaar toen de oorlog uitbrak en heeft in drie verschillende gezinnen ondergedoken gezeten. Wat een onzekere, angstige tijd voor zo'n klein meisje.

Elke keer als ze een brief kreeg en het gelezen had, moest ze ze aan de gastouders geven, die zouden ze verbranden, omdat het te gevaarlijk was. Maar deze mensen hebben ze niet verbrand, ze vonden ze té mooi en hebben haar de brieven na de oorlog weer terug gegeven.

'Vader' schrijft (soms heel grappig) over alledaagse dingen, maar tussen de regels door schrijft hij ook over de andere gezinsleden. Dat heb ik nog niet helemaal kunnen ontcijferen. Ik vermoed dat de geiten waar hij steeds over schrijft, ook familieleden zijn...

En wat kon hij goed en leuk tekenen!

Dit zijn er vijf van de negen

Er is nog een klein schriftje toegevoegd, de 10de. Daarin schrijft ze zelf nog wat achtergrondinformatie. Dat ze eigenlijk geen Lieneke heette, maar Jacqueline. Omdat ze Joods was, gaf haar moeder haar een andere naam. Haar moeder was ook erg ziek... in de epiloog las ik dat ze een paar maanden voor het gezin herenigd werd, overleed.

Dat was het. Ik vind het mooi, deze vader beschrijft het gewone leven, dat ook doorging in de oorlog. Zo is het soms ook met m'n blog. Nu is het hier geen oorlog, maar er gebeurt van alles en niet alles is zo fijn en leuk en gezellig en om van te genieten (dat idee zou je zomaar kunnen krijgen). We zitten hier ook met alle nadelen van lockdowns, onze oudste dochter worstelt al een poos met depressie en niet alles zit altijd maar mee.

Maar dwars door alles heen zijn er zoveel mooie dingen in het leven. Ik weet niet of ik ze ook nog zou zien als het oorlog zou zijn, maar zolang ik ze zie wil ik ze met je delen.

Vandaag sprong er een mooie zin uit in de preek en ik probeer hem te onthouden, beetje aangepast wel hoor:)

Al het goede wat we hier ervaren is maar een druppel van de oceaan van Gods goedheid die we straks zullen proeven en genieten!

Laten we elkaar helpen om alles te bedenken wat waar is, wat eerbaar is, wat rechtvaardig is, wat goed klinkt, wat deugdzaam en wat prijzenswaardig is.

Een maand of twee geleden kreeg een goed filmpje onder ogen, waarin op een hele heldere manier uitgelegd wordt, wat depressie is en hoe dat werkt. Voor iedereen die er zelf mee worstelt zal het herkenbaar zijn, voor degene die het niet kennen, zal het helpen om mensen beter te begrijpen die hiermee worstelen. Misschien heb je er iets aan!

Voor nu een fijne zondag verder!

🙋