Betoverend

Kijk, dat is nog eens een leuke, spontane actie. Iemand die bedenkt dat het leuk zou zijn om een schaatsbaantje in de tuin aan te leggen én het dan ook nog doet. Het was meer werk dan ze had gedacht, maar het is haar wel gelukt! Woensdagmiddag had S een vriendin en gingen ze weer heerlijk sleeën en kwamen we ook in de tuin terecht met de ijsbaan. Ze hebben er even fijn gespeeld, zonder schaatsen, dat dan weer wel.

Een dagje later moesten we in Capelle zijn. Waar je ook komt...het is betoverend, zo mooi met die sneeuw! Zouden de ganzen en zwanen en vogels het erg koud hebben?

Vorige week liet ik al een foto zien van de vliet met ijs. Nu kon er heerlijk op geschaatst worden.

En zaterdag was ik aan de beurt. In de ochtend ging ik eerst naar m'n buurvrouw. Ze gaat door een moeilijke tijd en het was fijn om even bij haar te zijn en thee te drinken en te praten. Aan het begin van de middag bracht ik A naar een vriendin, nam mijn schaatsen mee en wilde niet terug naar huis, voor ik had geschaatst! Om de een of andere reden is dat best een hoge drempel. Ik weet dan niet waar en of het echt wel kan enzo. Ik zag al een paar slootjes en meertjes, maar zag niet zo gauw waar ik m'n auto kon parkeren of ik zag niemand anders op het ijs. Thuis had ik me al afgevraagd of het hondenstrand ook dicht zou zijn en ik daar misschien kon schaatsen. Daar reed ik toen heen en ja hoor...de perfecte plek gevonden!

Ik ging op een bankje zitten om mijn schaatsen aan te doen en raakte aan de praat met een vrouw die daar zat. Ze was eerder die dag hard op het ijs gevallen, dus deed maar even rustig aan. Misschien dat ze dan een dag later nog even kon. Ik vertelde dat ik ook al twee keer gevallen was. Inmiddels was ik gaan staan en vroeg me af hoe ik de afstand naar het ijs kon overbruggen. De vrouw zei: 'Nou, hier kun je in ieder geval niet vallen!' En voordat ze het gezegd had, lag ik languit achterover op de grond 🙈. De 3de keer!! De vrouw gaf me haar hand om me overeind te helpen, dat vond ik wel erg aardig en ik bedacht dat het lang geleden was dat iemand die me niet kent me een hand heeft gegeven. Later in de auto bedacht ik ook nog dat ik deze week in ieder geval 1 ding heb geleerd en dat is dat vallen helemaal niet zo erg is: je staat weer op en kunt weer verder (als het meezit).

Uiteindelijk bereikte ik het ijs en was voorlopig niet van plan om weer van het ijs af te komen. Het ijs was écht heel fijn en het was zo heerlijk! Ik voelde me de gelukkigste vrouw van de hele wereld. Ik vermoed dat ik (deze keer) niet de enige was...

Is het geen plaatje met die molen?!

Ondertussen werd het bij ons in de straat best wel gevaarlijk met zo'n joekel van een ijspegel aan de dakgoot!

Vanmiddag na de dienst ging ik nog even naar het ijs met M, Mar en L.

De meiden hadden geen schaatsen en ik kreeg alleen L zover dat ze ook even ging met die van mij. Ik ging toen nog even wat foto's maken.

Eigenlijk kan ik er geen genoeg van krijgen. Maar dit was de laatste dag voor nu. Het was fantastisch!

We kregen dit weekend nog een verrassing:

Zo leuk dit! 💕 Nog even en dan is het zover!

Vandaag maakte ik nog even een puzzel (van 500:) Die was best snel klaar.

En mensen... ik zit helemaal in de zijdeplantage in India, ben bezig met het derde en laatste boek: 'Gevaar voor Kingscote'. Het gaat veel sneller dan ik had gedacht. Ik moet er wel bij zeggen dat ze het hier een beetje zat beginnen te worden dat ik zoveel lees. Maar het is maar even zo. Ik vind het om verschillende redenen een goed verhaal:

1. Het geloof en de moed, maar ook het echt mens zijn van de hoofdpersoon is bewonderenswaardig!
2. Ik vind het echt bijzonder hoe iemand dit allemaal in elkaar heeft bedacht. Daar is heel wat research voor nodig geweest denk ik zo.

3. Het geeft een beeld van de cultuur van India in de tijd dat  William Carrey de Bijbel vertaalde in het Bengaals en Sanskriet. William Carrey komt ook in het boek voor en ook John Newton. Eén uitspraak van William Carrey is wel bekend: 'Verwacht grote dingen van God. Onderneem grote dingen voor God.' En dat is eigenlijk precies wat de hoofdpersoon, Coral, doet.

4. Door het hele verhaal is er natuurlijk ook genoeg ruimte voor een Romance. En wat ik daar erg prettig aan vind is dat het midden in het laatste boek al duidelijk wordt en niet pas aan het eind en dat was het dan. Het verhaal gaat nog verder, het blijft nog even heel spannend.

Genoeg weer!

Tot de volgende keer!

Oja, ik heb 4 jurken besteld voor de bruiloft en hoop er 3 terug te sturen...ik ben benieuwd, bedankt voor jullie tips!