Wonderbaarlijk

'Al zou er geen enkel bewijs zijn; de duim alleen al zou mij overtuigen van het bestaan van God.'                                                            Isaac Newton

Wat kun je blij zijn als je dochter weer beter is! Vorige week maandagochtend werd ze wakker en alles draaide voor haar ogen, dat duurde de hele dag en de hele volgende dag en daarbij, of ik denk daardoor, was ze ook erg misselijk en had ze hoofdpijn. Woensdagochtend draaide de hele boel nog even hard en zijn we naar de dokter gegaan. Het virus dat hier de week ervoor in ons gezin rondwaaide, had bij de een buikgriep veroorzaakt, bij de ander een flinke verkoudheid en bij M was het op het evenwichtsorgaan gekomen. Zo'n klein orgaantje ergens ver achter je oor in de vorm van een slakkenhuis, die je niet voelt zitten en waar je je over het algemeen niet druk over maakt.

Het kon wel een week duren en zo gingen we weer naar huis. Het was vrijdag toen ze wat verbetering opmerkte en de dagen daarna herstelde het weer helemaal. Vandaag had ze een afspraak, die ze niet af hoefde te zeggen. Wel een paar keer zei ze: 'Ik ben zo bang geweest dat het nooit meer over zou gaan!' En die gedachte was ook door mijn hoofd geflitst, stel je voor!

We zijn zo mooi gemaakt en Augustinus zei het heel treffend:

'De mens gaat naar het buitenland om zich te verwonderen over de hoogte van de bergen, over de hoge golven van de zee, over de loop van rivieren, over de uitgestrektheid van de oceaan, over de banen van de sterren, en gaat aan zichzelf voorbij zonder zich te verwonderen.'

Totdat je toch door zoiets kleins even stilgezet word.