Werden we vorige week verblijd met goed nieuws in de gemeente, vandaag hoorde we verdrietig nieuws. Een van onze broeders reist regelmatig naar het Midden-Oosten om daar de huiskerken te ondersteunen. Toen hij met anderen op weg was naar een Bijbelstudie werd op drie van de broeders daar geschoten, één overleed en twee zijn zwaar gewond. Natuurlijk was ik in eerste instantie heel erg dankbaar dat ons gemeentelid niet geraakt is, omdat we hem kennen, zijn gezicht, zijn naam, zijn vrouw en kinderen, ze zijn ons lief geworden. Maar het verdriet kwam ook om deze man, waarvan we naam en gezicht niet weten...ongetwijfeld laat hij geliefden achter. En hoeveel zijn hem niet voorgegaan daar in het Midden-Oosten?! Willen jullie bidden voor deze mensen?
Vanmiddag vierden we het Avondmaal, zo goed om stil te staan bij het lijden en sterven van Jezus. Hij is ons voorgegaan. Ik schreef er eens een lied over met dit couplet:
Wij zullen leven en niet sterven in de eeuwigheid
Onze God heeft de volmaaktheid voor ons voorbereid
Wij zullen krijgen wat ons is beloofd
Niets en niemand krijgt Zijn liefde uitgedoofd
Jezus, onze Heer is voorgegaan
In Hem is leven,
Ja, ligt heel ons bestaan
Ik schreef het vanuit Hebreeën 11 in een periode waarin ik veel bezig was met vervolgde christenen. Het helpt me om voor ogen te houden dat het volgen van Jezus ons veel kan kosten, maar alles waard is.
2 opmerkingen:
Wat erg die schietpartij...Ik zal voor de nabestaanden bidden. Goed dat je hier wat over schrijft.
Ja, dat wil ik wel. Jij maakt me op dit moment bewust van het lijden van onze "familie" ver weg.
Een reactie posten
Heb jij Hem nog gezien vandaag? Reacties op deze vraag of op wat ik geschreven heb zijn altijd fijn! Zo kunnen we elkaar bemoedigen.