Wacht maar af

Vorige week werkte ik in twee gezinnen. In de één 3 uur en in de ander 5 uur. Allebei de gezinnen waren van een andere cultuur. In het ene gezin werd er elke dag iets van een soort wierook gebrand? Maar dan geen stokjes... misschien weten jullie hoe het heet? Aan het eind van de week kregen we een rolletje met van die zwarte kooltjes en in aluminiumfolie zat iets van het spul wat je er omheen ziet liggen. Het kooltje houd je in het vuur zodat het goed heet wordt. Dan leg je dat op dat schaaltje en dan doe je er iets van dat spul op en dan komt er een damp vanaf, dat duurt heel lang en het ruikt heel sterk. Ik vind het heel leuk om dat daar een keer geroken en gezien te hebben, maar ik zal het hier thuis niet zo gauw gebruiken. Ik kan het je wel eens laten ruiken als je bij me langs komt! 😄

En op eerste Paasdag werd ik om uit mijn bed gebeld en naar een bevalling gestuurd. Dat was echt een verrassing! Er werd een prachtige baby geboren. Ik verliet het ziekenhuis in een jubelstemming omdat ik mijn eerste partus nu af kon vinken.
En daarna ging ik gauw een rondje rennen, even alle spanning en adrenaline eruit, ik liep sneller dan andere keren!

De planten en boompjes die we besteld hadden zijn nooit aangekomen. Nu zijn we ze zaterdag zelf maar uit gaan zoeken en kwamen we thuis met mooie plantjes en een boompje. S hielp K mee om alles in de tuin een plekje te geven.

Deze zijn zo schattig klein en mooi. Volgens mij zijn het Dahlia's...maar nu weet ik het niet meer zeker.

En deze! Ook zo leuk!

En het boompje is een vijgenboom!

En helemaal links in de hoek hebben we nog een magnoliastruikje met een paar zielige blaadjes... maar wacht maar af, volgend jaar zal ik jullie eens wat laten zien!

En zo is er van alle kanten weer nieuw leven om ons heen en galmt de opstanding van Jezus na in onze oren.

En het fluistert me hoop in als ik ongerust ben, als ik verdriet en rouw zie en als ik mensen zie lijden.