Een mooie uitspraak/gedachte

Het nieuwe seizoen is begonnen. De eerste twee dagen hadden er nog een paar vrij, maar S ging maandagochtend fris en vrolijk weer naar school. Ze vond het best spannend om weer naar een nieuwe groep te gaan, maar die ochtend had ze er vooral zin in. Net op tijd! En gelukkig viel het niet tegen.

Ik duik er ook meteen vol in. Mijn werkdagen zijn nu maandag en dinsdag, dat was vorig jaar anders, toen zaten er altijd een paar dagen tussen. Eens zien hoe dat gaat. Tot nu toe bevalt het me wel. Ik zit er dan echt even twee dagen in en dat is wel fijn. Ik had er ook weer zin in. Had de week ervoor al een knutselwerkje opgezocht om met de jongste te doen en dat was heel gezellig. Muziekje aan en verven maar!

Ik kan het dan zelf ook niet laten om nog wat op papier te zetten. Het was leuk!

Rupsje Nooitgenoeg

L was er gezellig bij en was aan het tekenen geslagen. Ze begint dit jaar met de PABO. Wat zal het een leuk juffie worden!!

Vandaag is het woensdag. Het is aangenaam rustig in huis. Alleen Philip ligt aan mijn voeten. K is naar zijn werk en iedereen is naar school! Zou dit nu echt vaker gaan gebeuren?

In alle rust las ik net een nieuwsbrief van een zendelinge in het Midden Oosten. Ze is nu een poosje in Nederland en schrijft:

'Gelukkig wie bij U hun toevlucht zoeken met in hun hart de wegen naar U. Trekken zij door een dal van dorheid, het verandert voor hen in een oase; rijke zegen daalt als regen neer.' Ja, het is goed om te pauzeren en zowel terug te kijken als straks weer vooruit te blikken. Ik merk dat ik soms wel ongeduldig ben. Liefst blik ik meteen maar weer vooruit, maar nee… eerst op een rij zetten van wat er allemaal gebeurd is. Daar eventueel een klaaglied over schrijven en ook een danklied!

Een klaaglied en een danklied, ik vind het niet zo'n gek idee. 

Kijk, dit bordje hangt boven de piano en kregen we van mijn zusje R. toen K. weer thuis was na z'n hartstilstand. Ze heeft het zelf gemaakt. Ik vind het zo mooi! Het hoort bij het danklied!

Op de achterkant staat nog een tekst, die zal ik de volgende keer laten zien!

Oja, nog een leuke foto:

Met deze Braziliaanse zuster lees ik het boek 'Toekomstige genade' van John Piper en '50 women every Christian should know' van Michelle DeRusha. Het is zo inspirerend en opbouwend! Eigenlijk komen we steeds weer op hetzelfde uit, dat het niet om ons gaat, maar om Jezus! Hij is erbij, elke dag van ons leven, Hij laat werkelijk alle dingen meewerken ten goede en geeft alles wat we nodig hebben. Zoals Corrie ten Boom het zei tegen Pamela Rosewell in het boek 'De stille jaren van Corrie ten Boom:

De week daarop, op Elizabets vrije dag, toen ik het toch al extra druk had, kwamen er twee onverwachte bezoekers die twee uur in beslag namen van de kostbare tijd die ik had hopen te gebruiken voor het tikken van een gedeelte van een van haar nieuwe manuscripten. Er lag een stapel brieven die beantwoord moest worden, het eten moest worden gekookt en ik had zelfs geen tijd gehad om aan mijn familie te schrijven. Dit leven was gewoon te veeleisend en dat vertelde ik aan tante Corrie.

Zij probeerde me raad te geven: 'Pam, leef zo rijk als je bent in Jezus Christus. Hij heeft plannen, geen problemen voor ons leven.'

Het is een mooie uitspraak/ gedachte. Maar bij 'Pam' kwam het niet gelijk binnen. Het gewone dagelijkse leven is soms gewoon al niet eenvoudig, laat staan als we het hebben over moeilijke tijden die plotseling aan kunnen breken. Maar ik wil wel proberen om in dat geloof te leven. Dat lukt beter als ik tijd met God doorbreng en bij Hem mijn hart uitstort en als ik de 'gemeenschap der heiligen' ervaar.

Fijne dag vandaag! 🙋