Zo, even een kop thee, even zitten op de bank, even schrijven!
Maar waar zal ik beginnen! Ik ga er voor het gemak maar even van uit dat de meesten die dit lezen wel weten, dat K, mijn man vorige week zondag een hartstilstand kreeg, die veroorzaakt werd door een hartinfarct. Zijn leven stond letterlijk en het onze figuurlijk even stil. En dat laatste nog wel. Hij heeft het Goddank, gróte dank! overleefd en werd al heel snel door twee polities gereanimeerd. Het herstel loopt heel voorspoedig en we zijn dankbaar voor zoveel meeleven en gebed van mensen om ons heen.
En nu zijn we ruim een week verder! Als ik even weg ben geweest en weer onderweg naar huis, voel ik zoveel geluk door me heen stromen bij de gedachte dat hij nog leeft en thuis op me wacht!💖
Onze voorganger kwam vrijdag en las met ons Psalm 116. Vers 7 sprong er voor mij uit:
5 opmerkingen:
Wat een wonder van genade, hulp op tijd. En tijd van leven erbij gekregen, wat een zegen. Ik ben erg blij voor jullie.
Wat een wonder! Onze goede God geeft jullie nog tijd met elkaar!
Beste Lieneke, ik miste je blogjes al. Ik heb voor je gebeden, omdat ik het gevoel had, dat je zorgen had.
Wat ingrijpend zeg, het hartinfarct en hartstilstand van je man. Maar wat fijn dat de reanimatie geslaagd is. Ik denk aan jullie in mijn gebed. Ik zal danken dat de reanimatie geslaagd is en bidden om herstel van het hartinfarct. Gods nabijheid toegewenst voor jullie hele gezin.
Ik ben zo blij voor jullie. Hij leeft!
Tjonge, wat heftig. Maar inderdaad blij voor jullie! Zegen en voorspoedige verder beterschap!
Een reactie posten
Heb jij Hem nog gezien vandaag? Reacties op deze vraag of op wat ik geschreven heb zijn altijd fijn! Zo kunnen we elkaar bemoedigen.