11 juli 2024

Simpele dingen

Hier ben ik weer!
Een poos had ik even geen schrijfbehoefte en toen viel de laptop op de grond (dat heeft niets met elkaar te maken) en was niet meer te repareren. Maar nu ben ik weer voorzien en ga ik weer fijn ratelen.
Vorige week zaterdag gingen we met de jongste twee dames naar Amsterdam. Altijd raak ik toch weer een beetje onder de indruk van al die vliegtuigen die over onze auto heen vliegen en kan ik het niet laten om foto's te maken.


Bestemming bereikt en dan zie je ook weer zoveel moois!


Al heel lang stond dit museum op mijn lijstje: Museum of Humanity.
Dit gebouw staat op een terrein en daar werden vroeger, als ik het goed begreep, in het geheim allerlei oorlogswapens gemaakt. Maar nu niet meer. Nu heeft Ruben Timman zijn droom werkelijkheid laten worden. Dat heeft hij gedaan door op veel verschillende plekken in de wereld mensen te fotograferen, deze een plek in dit gebouw te geven en bij velen hun verhaal erbij te schrijven.


Je kunt lang kijken naar al die verschillende portretten. Zoveel mensen, zo uniek, zo mooi ook!


Een van de verhalen raakte me, omdat ik de bekende foto van het naakte meisje ook al eens had gezien. Lees haar verhaal zelf maar, zo bijzonder!


Van het ene museum liepen we naar de volgende en liepen over een leuk bruggetje. Ik houd van grachten.


En zo kwamen we bij het Verzetsmuseum. Het was interessant, maar er was zoveel, dat ik er op een gegeven moment wel een beetje genoeg van kreeg. Bij de uitgang keek ik natuurlijk nog wat rond bij de boeken en zag ik daar een boek over een neef van mijn opa (als ik het goed zeg). Ik had zijn verhaal al op een documentaire op youtube gekeken en ook dát is een prachtig verhaal. Het boek liet ik liggen, maar vond wel dat het daar een mooi plekje heeft.


Kijk, wat een gekleurde huizen. Amsterdam is leuk.


Maar Rotterdam is leuker:)

Deze week heb ik vier dagen gewerkt en nu ben ik poosje vrij. Het waren best lange dagen en 's avonds heb ik dan niet zo heel veel zin meer om iets te doen. Maar eergisteren had ik trek ik koekjes, dus bakte ik ze. Het was niet zo lang werk.


Een kop thee en een puzzel erbij en ik voelde me gelukkig.


Van welke simpele dingen wordt jij gelukkig?

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Wat n indrukwekkend verhaal van het Napalmeisje.
Ik heb zelf het boek 'hel en hemel van Dachau' gelezen, was volgens mij dezelfde achternaam van de schrijver.

Ik word heel gelukkig van een (bos) wandeling.

Groeten van Marijke

Aritha V. zei

Leuke blog. Ik hoop stiekem dat je elke dag gaat bloggen. Ik wordt zelf blij van diamondpainten. Maar dat wist je al.

Een reactie posten

Heb jij Hem nog gezien vandaag? Reacties op deze vraag of op wat ik geschreven heb zijn altijd fijn! Zo kunnen we elkaar bemoedigen.